Νηστίσιμα κουλουράκια....η συνέχεια.

 Με μεγάλη χαρά όλων μας κατέφθαναν σήμερα τα υλικά μας, ακόμα και από παιδιά που απουσίασαν λόγω ασθένειας. 
Εδώ οφείλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλες τις μανούλες και τις γιαγιάδες για τη συμμετοχή τους και τη καλοπροαίρετη διάθεση για συνεργασία που πάντοτε επιδεικνύουν.
 Ξεκινώντας λοιπόν καθαρίσαμε πρώτα προσεχτικά τα χεράκια μας και στη συνέχεια ετοιμάσαμε τη ζύμη. Εγώ ζύμωνα και τα παιδιά ανέλαβαν να μετρούν τα υλικά  και να τα ρίχνουν στη λεκάνη. Με το που ετοιμάστηκε η ζύμη, οι ζαχαροπλάστες μοιράστηκαν στα τραπέζια, τα οποία έπρεπε και να αλευρώσουν για να μη κολλάει το ζυμαράκι. 

Εξήγησα τη διαδικασία όσες φορές χρειάστηκε, μοιράστηκε η ζύμη και τα πρώτα κουλουράκια άρχισαν να εμφανίζονται  στα ταψιά.

 Ταλαιπωρήσαμε λίγο παραπάνω τις εθελόντριες ψήστριες που ερχόντουσαν με τα έτοιμα ταψιά, τα ξαναγεμίζαμε και έφευγαν πάλι για το φούρνο στο σπίτι που έκαιγε.

 Το αποτέλεσμα ήταν κατά κοινή ομολογία πετυχημένο και η χαρά και η περηφάνια των παιδιών απερίγραπτη.
 Το μόνο αρνητικό είναι ότι τα χαρούμενα μουτράκια της τάξης μας σήμερα έφυγαν με κάμποσα γραμμάρια το καθένα παραπάνω, μιας που δεν σταμάταγαν να τρώνε από τα κουλουράκια τους.
 Συγχαρητήρια καλοί μου ζαχαροπλάστες και ορεξάτοι γευσιγνώστες!!!