4/10/2016 Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων

 Η ομάδα εργασίας της Τρίτης, τα ψαράκια, κλήθηκαν να διαλέξουν από ένα άγριο ζωάκι από το κουτί με τα πλαστικά ζωάκια. Τα παιδιά επέλεξαν μια τίγρη, μια ζέβρα, ένα δεινόσαυρο, τη μαμά αρκούδα με το αρκουδάκι της και μια καμηλοπάρδαλη. Προτάθηκε από τη νηπιαγωγό, λόγω της παγκόσμιας ημέρας των ζώων, να γράψουμε μια ιστορία με αυτά τα ζωάκια. Η λεπτομέρεια που τους ζητήθηκε να υπάρχει στην ιστορία τους ήταν ότι το αρκουδάκι ήταν παραπονιάρικο και ότι ήθελε να έχει και αυτό ρίγες στο τρίχωμα του.

 (Ειρήνη) Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα μικρό μαύρο αρκουδάκι, (Νικόλας) που έκανε παρέα με τη μαμά αρκούδα και (Γιώργος) της έλεγε να μην φεύγει από κοντά της γιατί φοβάται μήπως έρθει ο κακός ο λύκος.
 (Αριάδνη) Το αρκουδάκι έκλαιγε συνεχώς γιατί ήθελε ρίγες, (Κωνσταντίνος Περ.) είχε δει την τίγρη και είχε ζηλέψει. (Θοδωρής) Η μαμά αρκούδα του είπε οτι θα του κάνει ρίγες, αφού του αρέσουν, μ' ένα πινέλο.
 (Μαρία) Το αρκουδάκι ζήτησε χρώμα και πινέλο από τον δεινόσαυρο.
 (Αλίκη) Ο δεινόσαυρος έφτιαξε χρώμα με φύλλα και το έδωσε στο αρκουδάκι)
(Κατερίνα) Η μαμά ζωγράφισε ρίγες στο αρκουδάκι αλλά μετά αυτό πάλι έκλαιγε γιατί δεν τις ήθελε τις ρίγες. Η μαμά το καθάρισε.
 (Σταύρος) Ηρθε τότε η ζέβρα και του είπε: "Τη μια θες και την άλλη δεν θες. Δεν είναι σωστό αυτό". (Βούλα) Σταμάτα να το κάνεις!
 (Πέτρος) Το αρκουδάκι άκουσε και πήγε στο δάσος να παίξει με τα άλλα αρκουδάκια.
 (Σοφία) Στο δάσος συνάντησε μια τίγρη και της είπε ότι ζηλεύει τις ρίγες της. Μετά της ζήτησε να παίξουν μαζί.
 (Ματιάνα) Η τίγρης όμως δεν ήθελε να παίξει γιατί την είχε βάλει τιμωρία η μαμά της, γιατί (Ελιντόν) δεν την άκουγε και δεν έτρωγε το φαγητό της.
 (Αγγελιάννα) "Το φαϊ μας μεγαλώνει" έλεγε η μαμά τίγρης.
 (Κωνσταντίνος Πασ.) Μόλις η τίγρης έφαγε τα μακαρόνια της, πήγε να παίξει με το παραπονιάρικο αρκουδάκι.

 Παρακάτω ακολουθούν και τα αρκουδάκια με τις οριζόντιες και τις κάθετες ρίγες...

"Οι φίλοι είναι για πάντα"

 Ζοριζόμαστε λίγο τώρα στην αρχή λόγω της αναγκαιότητας να προμασμοστούν και οι μικρότεροι και πιο ευαίσθητοι μαθητές μας, τελικά όμως, μετά από αρκετές διακοπές, ολοκληρώσαμε την ανάγνωση της ιστορίας και επιπλέον μπορέσαμε να επεκτείνουμε λίγο τη σκέψη μας και να γαργαλίσουμε τη φαντασία μας.

 Η ιστορία μας αναφέρεται σε δυο ζωάκια, τον αρκούδο Ζαχαρία και την αλεπουδίτσα Ναταλία, τα οποία κάνουν πολύ παρέα, περνούν τη μέρα τους μαζί και προσπαθούν να συνειδητοποιήσουν ποια είναι αυτά τα αγαθά που μοιράζονται με την φιλία τους. Μια ιστορία που μας βοήθησε να αναγνωρίσουμε τα συναισθήματα των ηρώων σε κάθε περίπτωση και να τα ταυτίσουμε με τα δικά μας.
 Σε κάποιο σημείο της ιστορίας, ο αρκούδος ξυπνάει από τις φωνές της αλεπουδίτσας, που όμως είναι μακριά και τρέχει να την βρει.
 Αυτό το κομμάτι της ιστορίας ήταν που εκμεταλλεύτηκα και ξεκίνησα να ρωτάω τους μαθητές μου, τι νομίζαν ότι είχε συμβεί, τι είχε πάθει η μικρή Ναταλία.
 Είναι μια μέθοδος  που συχνά χρησιμοποιώ, με διαφορετικές αφορμές, στην καθημερινότητα μας, προκειμένου να διεγείρω την σκέψη των παιδιών, να καλλιεργηθεί η φαντασία τους, να αναπτυχθεί ο λόγος τους, να εξασκηθεί η μνήμη τους και επιπλέον να τονωθεί η αυτοπεποίθηση και η αυτοεκτίμηση τους.
 Οι σκέψεις, οι ιδέες τους καταγράφονται όλες, ζητώντας τους να σκεφτούν κάτι διαφορετικό αν έχει ήδη ακουστεί κάτι παρόμοιο και στην συνέχεια τις διαβάζω όλες, παινεύοντας τους, για την πρωτοτυπία και εξυπνάδα τους.
 Παρακάτω λοιπόν σας παραθέτω τις απαντήσεις που έδωσαν τα παιδιά στην ερώτηση που τους έκανα.

"Τι έπαθε η αλεπουδίτσα; Γιατί φώναζε;"

• Γιώργος - την τσίμπησε μια μύγα στην ουρά
• Γιάννης - πάτησε αγκάθια στην ουρά της και πόνεσε
• Νικόλας - της πέταξε χειροβομβίδα, ένας πειρατής
• Αριάδνη - ήρθε ένας πειρατής και τη χτύπησε
• Κωνσταντίνος Περ. - κάτι την δάγκωσε στην ουρά
• Οδυσσέας - έπεσε από το κρεββάτι ή έπεσε ένα σίδερο στην ουρά της
• Θοδωρής - ένας πειρατής την χτύπησε με βόμβα και κανόνι
• Μαρία - κουτούλησε σε ένα δέντρο
• Κατερίνα - κόλλησε σε μια πέτρα
• Σταύρος - κάποιος ήθελε να την πάρει και την πάει σε ζωολογικό κήπο
• Αλίκη - κάποιος της πέταξε πέτρα
• Βούλα - της έπεσε πάνω της ένα κλαδί
• Πέτρος - της πέταξαν γυαλιά, τα πάτησε και κόπηκε
• Σοφία - ένας κυνηγός την κυνηγούσε για να την πάρει
• Ματιάνα - ένας βάτραχος πήγε πάνω της
• Αγγελιάννα - ένας κλέφτης πήγε να αρπάξει την αλεπού
• Ελιντόν - η αλεπού φώναζε γιατί είχε χαθεί
• Κωνσταντίνος Πασ. - μια μύγα την ενοχλούσε
• Ειρήνη - η αλεπού ζητούσε βοήθεια, να την σώσουν, γιατί κάποιος την πήρε.

 Διαβάζοντας τα, το μόνο που θα ήθελα να σχολιάσω είναι ότι όλα τα παιδιά θεώρησαν ότι κάτι κακό συνέβη στην αλεπουδίτσα. Να διευκρινίσω εδώ ότι το στοιχείο που τους έδωσα διαβάζοντας την ιστορία ήταν ότι ο Ζαχαρίας ακουσε ένα "Αιι, Αιι" και επειδή δεν ήξερε τι είχε συμβεί, έψαξε να την βρει. 
 Σαν επέκταση λοιπόν της δραστηριότητας και ευκαιρία για να συζητηθεί και στο σπίτι ακόμα με τους γονείς, θα ήταν να σκεφτούν τα παιδιά "Τι καλό θα μπορούσε να είχε συμβεί στην μικρή Ναταλία;". 
 Στη ζωή μας, καλό είναι πίσω από κάθε δυσκολία και αρνητικό σημείο, να ψάχνουμε και να ανακαλύπτουμε και το θετικό του κομμάτι. Κάπου εκεί κρύβεται, αρκεί να εξασκηθούμε να το αναζητάμε.