Επέτειος 28ης Οκτωβρίου 1940

 

Τα νήπια και τα προνήπια του νηπιαγωγείου μας τίμησαν τους αγωνιστές του 1940 λέγοντας τα ποιήματα τους, κάνοντας παρέλαση , με τραγούδια, χορευτικά και κατασκευές.

 Και του χρόνου με υγεία!!!

Χρόνια πολλά Ελλάδα μας!!! 

"ο Γίγαντας και ο νάνος" της Γαλάτειας Σουρέλη.

 Μια ιστορία φανερώνει την καθημερινή προσπάθεια και την εξέλιξη των μικρών μου μαθητών, που ως προνήπια, τα περισσότερα δεν ήξεραν να κρατούν το μολύβι. Τώρα, 1,5 μήνα από την έναρξη της σχολικής χρονιάς, σχεδιάζουν, ζωγραφίζουν και βεβαίως υπογράφουν!!!!

 Θερμά συγχαρητηρια σε όλους!!!!!!!!

 "Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας γίγαντας, ένας μεγάλος γίγαντας, τόσο μεγάλος, όσο σαράντα εκατομμύρια άνθρωποι μαζί.

Τον ίδιο καιρό κάπου κοντά στο γίγαντα ήταν κι ένας νάνος. Ένας μικρός νάνος.

Νάνος και γίγαντας ζούσαν ο καθένας στον τόπο του χωρίς να ενοχλεί ο ένας τον άλλο. Τους χώριζε άλλωστε ένα τεράστιο αυλάκι, μια ολόκληρη θάλασσα.

Κάθε πρωί ο μεγάλος γίγαντας έβανε στο στόμα του τα δυο του χέρια, τα κανε χωνί και φώναζε στο μικρό νάνο: «Γεια σου, γείτονα». Έπαιρναν τη φωνή του τα κύματα και την πήγαιναν κατευθείαν στ΄  αυτιά του μικρού νάνου. Άρπαζε τότε κι εκείνος έναν τεράστιο κόχυλα, εφτά φορές πιο μεγάλο απ΄ το μπόι του, και φώναζε: «Γειά σου και σένα».

Και ήταν ευτυχισμένοι… Και περνούσε ο καιρός. Ο νάνος κοίταγε τη δουλειά του, ο γίγαντας τη δικιά του, και ζούσαν αγαπημένοι…

Ένα πρωί όμως ο μεγάλος γίγαντας φόρεσε ένα περίεργο καπέλο και μια ακόμα πιο περίεργη στολή. Φόρεσε και κάτι μεγάλες μπότες και μετά έκανε ένα μεγάλο πήδημα,  έφτασε μπροστά στην πόρτα του μικρού νάνου και, βανοντάς του μια λόγχη μπροστά στην κοιλιά, του είπε : «Ήρθα να σου πάρω το σπίτι σου΄ παραδώσου!».

Ο μικρός νάνος στην αρχή το πέρασε για χωρατό. «Κοίτα χωρατατζής που ναι ο μεγάλος γίγαντας!» σκέφτηκε. Και φέρνοντας στο νου του το γνωστό τους χαιρετισμό, του φώναξε:

-Γειά σου, γείτονα!

Ο γίγαντας όμως δεν καταλάβαινε πια από τέτοια. Πίεσε τη λόγχη πάνω στην κοιλιά του μικρού νάνου και άγρια του ξαναφώναξε:

-Παραδώσου!

Ο μικρός νάνος τότε κατάλαβε. Πέταξε τον τεράστιο κόχυλα, που μ΄ αυτόν φώναζε το «γειά σου, γείτονα», και απομακρύνθηκε λίγο΄ κοίταξε λυπημένος κατάματα το  μεγάλο γίγαντα και χωρίς κανέναν φόβο του είπε:

-Όχι, δεν παραδίνομαι!

Αμέσως μετά έτρεξε, έφτασε στο μικρό καλύβι του και σε λίγο ξαναγύρισε κρατώντας στα χέρια του μια σφεντόνα. Στάθηκε μπροστά στο γίγαντα και περίμενε.

Ο μεγάλος γίγαντας τα χασε για λίγο. Ύστερα χύθηκε πάνω στο μικρό νάνο θέλοντας να τον συντρίψει. Έγινε όμως κάτι απίστευτο. Ο μικρός νάνος νίκησε το μεγάλο γίγαντα! Ο μεγάλος γίγαντας το βαλε στα πόδια…

Έτσι οι Έλληνες του σαράντα, όπως ο μικρός νάνος του παραμυθιού, όταν η Ιταλία ζήτησε να της παραδώσουν τη χώρα τους, απάντησαν, όπως και κείνος, μ΄ένα θαρραλέο και αποφασιστικό ΟΧΙ!

Δεν είναι όμως μόνο πως είπαν το ΟΧΙ. Το διαφέντεψαν στη συνέχεια παλικαρίσια και νικηφόρα πάνω στις βουνοκορφές."

Η 3η δραστηριότητα που κατατέθηκε στην πλατφόρμα του Code Week

 Η παρακάτω δραστηριότητα πραγματοποιήθηκε την πρώτη ημέρα της εβδομάδας, προκειμένου να αξιοποιηθεί το εποπτικό υλικό για συζήτηση στην ολομέλεια, όπως κι έγινε. Ακολουθεί η περιγραφή της δραστηριότητας, έτσι οπως κατατέθηκε.

"Η δραστηριότητα θα αξιοποιηθεί ως αφόρμηση για να γίνει αναφορά στην 28η Οκτωβρίου 1940 και συζήτηση για τα γεγονότα και τις συνέπειες του πολέμου. Οι μαθητές θα προγραμματίσουν το beebot να περάσει πάνω από τα γράμματα της λέξης Ε Λ Λ Α Δ Α. Η κάρτα με τη λέξη θα είναι δίπλα στη πίστα για να την συμβουλεύονται. Κάθε γράμμα θα είναι κι ενας QR κώδικας, τον οποίο θα διαβάζουν οι μαθητές με τάμπλετ ή κινητό. Οι κώδικες θα αποκαλύπτουν εικόνες , πάνω στις οποίες θα βασιστούμε για να συζητήσουμε για το παρελθόν της χώρας μας. Η ίδια διαδικασία θα ακολουθήσει και με τα γράμματα της λέξης Ο Χ Ι. Θα υπάρξουν 3 ομάδες μαθητών. Οι μαθητές που θα προγραμματίζουν το ρομποτάκι, αυτοί που θα σαρώνουν τους κώδικες και οι μαθητές που θα εντοπίζουν την σαρωμένη εικόνα και θα την εκτυπώνουν. Η δράση θα υλοποιηθεί στα πλαίσια της ομάδας The Codally Team"

 Η πίστα με τους QR codes και τη Beebot ειναι έτοιμη.

Πρώτο βήμα ο προγραμματισμός. Η μελισσούλα πρέπει να περάσει πάνω από τα γράμματα της λέξης ΕΛΛΑΔΑ.

Κάθε φορά που το ρομπότ φθάνει στο κάθε γράμμα, έρχεται άλλος μαθητής, ο οποίος σκανάρει τον κώδικα.

Κάθε κώδικας αποκαλύπτει μια εικόνα-στιγμή της ιστορίας μας, η οποία υπάρχει εκτυπωμένη πάνω σε άλλο τραπέζι και καλείται άλλος μαθητής να την παρατηρήσει στο κινητό και να την εντοπίσει, ανάμεσα στις άλλες.

Όταν ολοκληρώθηκε η δραστηριότητα, περάσαμε όλοι στην παρεούλα , όπου έγινε προσεχτική παρατήρηση και σχολιασμός των εικόνων και δόθηκαν πληροφορίες για τα γεγονότα της ιστορίας μας.

28η Οκτωβρίου - Η γιορτή της σημαίας

 Η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου πλησιάζει και έγινε αφορμή για να παίξουμε όλοι μαζί και να ενώσουμε τα κομμάτια του παζλ.

 Ενα χαρτόνι 50x70 έχει χωριστεί σε 20 τετράγωνα και σε καθένα από αυτά αναγράφεται ένας αριθμός. Έχω σχεδιάσει αντίστοιχα την ελληνική σημαία και την έχω χωρίσει σε 20 κομμάτια παζλ. Πίσω από κάθε κομμάτι παζλ αναγράφεται και ο αντίστοιχος αριθμός. Οι μαθητές κλήθηκαν να επιλέγουν έναν αριθμό από το χαρτόνι, το οποίο βρισκόταν σε κοινή θέα στην παρεούλα, και εν συνεχεία να πηγαίνουν να αναζητούν το κομματι του παζλ με τον συγκεκριμένο αριθμό, που βρισκόταν σε ένα από τα  τραπέζια.

 Έφερναν το κομμάτι, γινόταν ο έλεγχος αν ταιριάζει ο αριθμός που είχαν διαλέξει με τον αριθμό του κομματιού και μετά ένωναν το κομματι του παζλ.

Αφού ενώθηκε το παζλ, παρατηρήσαμε καλύτερα την σημαία σας, μετρήσαμε τις γραμμές της και μάθαμε ότι οι οριζόντιες γραμμές της είναι ίσες με τα γράμματα της λέξης ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

Επέτειος 28ης Οκτωβρίου 2019

Με τιμή  και καμάρι για άλλη μια χρονιά οι μαθητές του 9ου νηπιαγωγείου Περάματος εξιστόρησαν τα γεγονότα του ιστορικού ΟΧΙ μέσα από σκετσάκια, ποιήματα, τραγούδια και χορευτικά.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΑΔΑ!!!

"Η πορεία προς το μέτωπο"

 Διαβάσαμε ένα απόσπασμα από "Το ημερόλογιο ενός μουλαριού" της Γαλάτειας Γρηγοριάδου-Σουρελή και οι μαθητές σε ομαδική εργασία προσπάθησαν να αποτυπώσουν με ζωγραφική, χαρτοκοπτική και κολάζ την πορεία προς το μέτωπο.

 Το μουλάρι αφηγείται στο ημερολόγιο του ότι την Κυριακή 27 Οκτώβρη του 1940 η ζωή κυλούσε ήρεμα, όμορφα και ωραία, ενώ από το ξημέρωμα της 28ης όλα άλλαξαν. Το μουλάρι πήγε στον πόλεμο μαζί με το αφεντικό του.Αλήθεια ο πόλεμος επηρεάζει τις ζωές όλων μας ακόμα και των ζώων.

"Η σημαία μας"

Ομαδική εργασία με δαχτυλομπογιά.

                                                  Ομαδική εργασία με χαρτοκοπτική και κολάζ.

Η Σημαία της Ειρήνης και οι στρατιώτες της.

Οι δραστηριότητες με διαφορετικούς κώδικες επικοινωνίας συνεχίζονται.

 Με αφορμή την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου του 1940, ετοιμάσαμε μια τρισδιάστατη κατασκευή, έναν στρατιώτη. Μια κούκλα από ανακυκλώσιμα υλικά, που τα παιδιά την κρεμούν στο λαιμό τους, γίνονται τα ίδια στρατιωτάκια και εκτελούν εντολές-κώδικες. Μετά από συζήτηση καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι κανένας δεν θέλει τον πόλεμο, γι αυτό και τα στρατιωτάκια κινούνται πάνω στη πίστα για να επιβάλλουν την Ειρήνη. Περνούν από τα περιστέρια, τα οποία συμβολίζουν την Ειρήνη, προκειμένου να φθάσουν στο τέρμα της διαδρομής και να φέρουν έτσι Ειρήνη σε όλον τον κόσμο.

 Σας παρουσιάζουμε τον στρατιώτη της Ειρήνης,ο οποίος είναι ομαδική κατασκευή και  έχει μπροστά το σήμα της Ειρήνης, σχηματισμένο από τα αρχικά των ονομάτων των μαθητών του τμήματος.

H πρώτη μας ψηφιακή ιστορία, με αφορμή την επέτειο του ΟΧΙ.

"Τον πόλεμο τον κάνουνε"

Το τραγούδι "Τον πόλεμο τον κάνουνε", με ερμηνευτή τον Νίκο Ξυλούρη ακούσαμε σήμερα και ξεκινήσαμε τη συζήτηση μας για το αν οι στρατιώτες θέλουν να πολεμάνε ή όχι.
 Το τραγούδι αναφέρει ότι τον πόλεμο τον κάνουνε μόνα τους τα κανόνια και οι άνθρωποι πεθαίνουν. Πρότεινα λοιπόν στους μαθητές μου να σκεφτούν και να μου πουν μόνο όμορφα πράγματα,που θα μπορούσαν να πετάνε τα κανόνια, εκτός από τα επικίνδυνα  βλήματα.
 Ακολουθούν οι απαντήσεις τους.
Ειρήνη- Λουλούδια
Αγγελιάννα- Πασχαλίτσες
Θοδωρής- Πινέλα ζωγραφικής και παιχνίδια.
Ματιάνα- Καρδούλες
Κατερίνα Πρ. -Ρούχα για τους φαντάρους.
Κωνσταντίνα- Χρωματιστούς φιόγκους
Νίκος Μπ.- Τσάντες για να πηγαίνουν τα παιδιά σχολείο.
Ράνια- Παπούτσια για όσους δεν έχουν.
Ερμάλ- Μακαρόνια.
Αλίκη- Μπαλόνια και λεφτά για τους φτωχούς.
Νικόλας- Γλυκά.
Κωνσταντίνος Β.- Οδοντόβουρτσες.
Κατερίνα Πλ. - Σάντουιτς.
Μαρία - Καραμέλες.
Νικολέτα- Μοβ μπαλόνια
Όλγα- Πουλάκια που λένε τσίου.
Νίκος Π.- Μπουκάλια με νερό.
Αμέλια- Παντελόνια για όσους δεν έχουν.
Παναγιώτης- Κύκλους για να παίζουν τα παιδιά.
 Στην συνέχεια τους είχα υποσχεθεί ότι σήμερα θα ζωγράφιζαν με δαχτυλομπογιές, για πρώτη φορά, το κανόνι, αλλά προηγουμένως τους ζήτησα να εμπλουτίσουμε τη ζωγραφιά μας με κάποιο "σκηνικό". Ερχόμενοι πρώτη φορά στο σχολείο οι περισσότεροι μαθητές και μην έχοντας ξαναζωγραφίσει ελεύθερο σχέδιο, ξεκινήσαμε με κατευθύνσεις δικές μου να σχεδιάζουν όλοι το ίδιο σκηνικό.  Ετοίμασαν γρασίδι, λουλούδια, ουρανό και ήλιο (απλά αλλά καθόλου δεδομένα για τους άπειρους ζωγράφους μου) και μετά πήραν δαχτυλομπογιές και έβαψαν το κανόνι. Οι κατευθύνσεις ήταν οι ίδιες για όλους. Τα αποτελέσματα  όμως ήταν διαφορετικά μιας που το καθένα έχει τον δικό του, μοναδικό τρόπο έκφρασης. Σημασία έχει ότι όλα είναι πολύ όμορφα.

Γιατί θέλουμε Ειρήνη;

 Πλησιάζει η επέτειος της εθνικής εορτής και παρακολουθήσαμε μαζί με τα παιδιά ένα μικρό βιντεάκι, προκειμένου να συζητήσουμε. Πατώντας ΕΔΩ μπορείτε να το παρακολουθήσετε και πάλι μαζί με τα παιδιά σας για περισσότερη κουβέντα στο σπίτι.

 Μιλήσαμε για τον πόλεμο και τις συνέπειες του. Αναζητήσαμε αυτές τις συνέπειες, όπως αναζητήσαμε και τα συναισθήματα του μικρού πρωταγωνιστή. Φόβος και λύπη. Αυτά ήταν τα συναισθήματα που κατά κοινή ομολογία ανέφεραν όλα τα παιδιά. Επίσης  τα παιδιά μου ανέφεραν ότι δεν του άρεσε ο πόλεμος, ότι κατάλαβε πόσο κακό κάνουν τα όπλα, ότι δεν ήθελε ο ήρωας να θυμάται τα κακά, τους σκοτωμούς, τις βόμβες, τα αίματα και γι' αυτο πέταξε το όπλο του, αν και δεν ήταν αληθινό, παρά ένα πλαστικό παιχνίδι. Ο πόλεμος είναι κακός και γι αυτό όλοι εμείς αποφασίσαμε ότι θέλουμε ΕΙΡΗΝΗ.

 Σε αυτό το σημείο παρουσίασα το σήμα της Ειρήνης και πρότεινα στα παιδιά να το ζωγραφίσουν όπως αυτά ήθελαν, προσθέτοντας στοιχεία που να δείχνουν τη χαρά που νιώθουμε, όταν έχουμε Ειρήνη. Κάποιοι μαθητές το προσπάθησαν, άλλοι πάλι προτίμησαν τα πολλά χρώματα. Όπως και να 'ναι, έκαναν πολύ καλή δουλειά.

 

Πριν πάρει το κάθε νήπιο το φύλλο εργασίας του για να το ζωγραφίσει και να το κόψει, τους ζήτησα να μου πουν γιατί θέλουμε ΕΙΡΗΝΗ.

Παναγιώτης- Γιατί ο πόλεμος είναι κακός.

Θοδωρής-Γιατί θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι.

Ερμαλ- Όχι,δεν θέλουμε πόλεμο.

Ματιάνα- Θέλουμε Ειρήνη γιατί την αγαπάμε.

Αγγελιάννα- Θέλουμε Ειρήνη για να ζήσουμε.

Κατερίνα Πρ- Για να μην καταστρέφονται τα σπίτια μας.

Κατερινα Πλ- Απαγορεύεται ο πόλεμος.

Ειρήνη- Δεν θέλουμε να σκοτώνεται κανείς.

Μαρία- Για να κάνουμε ότι θέλουμε.

Κωνσταντίνος Β-Για να μην πυροβολάνε.

Ελισάβετ- Για να μη χαλάνε τα σπίτια μας.

Νικολέτα- Γιατί θέλουμε να παίζουμε.

Αμέλια- Δεν θέλουμε να πεθάνει κανείς.

Κωνσταντίνα- Για να μην πέφτουν βόμβες.

Αλίκη- Για να νιώθουμε ωραία

Όλγα- Για να μη πηγαίνουμε στο νοσοκομείο.

Κωνσταντίνος Μ-Για να μη βγάζουμε αίματα.

Νίκος Π- Δεν είναι καλός ο πόλεμος.

Ράνια-Γιατί στον πόλεμο βγάζουμε αίματα.

Η ελληνική σημαία σε παζλ.

 Η δημιουργία παζλ σε διαστάσεις 50x70 αποδείχθηκε χρονοβόρα διαδικασία, η οποία όμως αξίζει τον κόπο μιας που το αρχικό σχέδιο μπορεί να προσαρμοστεί σε οποιοδήποτε θέμα-εικόνα επιλεγεί.
 Αρχικά σχεδίασα το παζλ σε ένα κάνσον και μετά το ξεπατίκωσα σε ρυζόχαρτο. Το πρώτο παζλ που θέλησα να ετοιμάσω για τους μαθητές μου είναι η ελληνική σημαία. Εννοείται ότι είχα σχεδιάσει και ζωγραφίσει με τέμπερα την ελληνική σημαία σε άλλο χαρτόνι ίδιων διαστάσεων. Προσάρμοσα και στερέωσα καλά με συνδετήρες, για να μην κουνιέται το ρυζόχαρτο πάνω στην σημαία, και χάραξα με στυλό τις διαδρομές των κομματιών πάνω στη σημαία. Με προσοχή πέρασα τις διαδρομές με μολύβι και το μόνο που χρειάστηκε για να ολοκληρωθεί το παζλ ήταν να κόψω τα κομμάτια.
 20 οι μαθητές του φετινού μου τμήματος, 20 τα κομμάτια του παζλ, 20 και τα κομμάτια που χώρισα το κάνσον (50x70) για να σχεδιάσω τη βάση. Θεωρώ απαραίτητο για το συγκεκριμένο θέμα να υπάρχει μια βάση που τα παιδιά θα ακουμπούν τα κομμάτια, μιας που το θέμα είναι δύσκολο για την ηλικία τους (δυο χρώματα και οριζόντιες και κάθετες γραμμές μόνο). Τα 20 κομμάτια του παζλ αλλά και της βάσης τα αρίθμησα για να βοηθηθούν τα παιδιά στον εντοπισμό των κομματιών αλλά και να γίνεται παράλληλα με το εκπαιδευτικό παιχνίδι προμαθηματική άσκηση.

Το συγκεκριμένο εκπαιδευτικό παιχνίδι-ομαδική δραστηριότητα προσαρμόστηκε και στις ανάγκες της γιορτής μας για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου.

Κάθε κομμάτι του παζλ αντιπροσώπευε και μια "μαγική" λεξούλα, μια λεξούλα που την έλεγα εγώ στα παιδιά και την φώναζαν δυνατά πριν ενώσουν το κομμάτι τους. Οι λέξεις αυτές είναι χαρακτηριστικά και αξίες που θα θέλαμε να έχουν όλοι οι λαοί, είναι χαρακτηριστικά και αξίες που θα θέλαμε να αποκτήσουν τα παιδιά μας, είναι χαρακτηριστικά που όταν συνυπάρχουν εδραιώνεται με γερά θεμέλια η ΕΙΡΗΝΗ.

1 Γενναιότητα

2 Ελευθερία

3 Δικαιοσύνη

4 Αγάπη

5 Ειλικρίνεια

6 Αξιοπρέπεια

7 Φιλία

8 Ισότητα

9 Φιλότιμο

10 Υπομονή

11 Συνεργασία

12 Τιμιότητα

13 Υπευθυνότητα

14 Εμπιστοσύνη

15 Ταπεινότητα

16 Ανεκτικότητα

17 Δημιουργικότητα

18 Εργατικότητα

19 Θάρρος

20 Σεβασμός

 Έχοντας βάλει τα κομμάτια-λέξεις στις θέσεις τους, όλα τα παιδιά μαζί φώναξαν "Αυτή είναι η Ελλάδα μας".

Έλληνες, Ιταλοί και Γερμανοί στρατιώτες λένε ΝΑΙ στη Ζωή.

Έχοντας αναφερθεί σε προηγούμενη δραστηριότητα στη σημαία μας αλλά και στις σημαίες της Ιταλίας και της Γερμανίας, όταν φτιάξαμε τα στρατιωτάκια μας και τους ρώτησα τι θα ήθελαν να κρατάνε, μου απάντησαν σημαίες. Ετοιμάσαμε λοιπόν με αυτοκόλλητες ετικέτες και οδοντογλυφίδες τις σημαίες και των τριών συμμετεχόντων χωρών στον πόλεμο του 40. 

Τα στρατιωτάκια μας ήταν έτοιμα ( ζωγραφική με πινέλο και τέμπερα τα ρολάκια). Eλληνόπουλα, Ιταλοί και Γερμανοί, πολέμησαν και σκοτώθηκαν πολλοί. Σήμερα τα στρατιωτάκια των τριών χωρών έχουν ένα κοινό μήνυμα να μας στείλουν.

 ΟΧΙ στον πόλεμο,

ΟΧΙ άλλοι σκοτωμοί,

ΟΧΙ άλλα θλιμμένα πρόσωπα στον πλανήτη  μας.