Η ιστορία 4 ζώων που ζουν στους πάγους.

Το κρύο και το χιόνι μας απασχολεί αρκετές ημέρες και τα ζώα που ζουν στους πάγους είναι ένα υποθεμα τους. Η σημερινή κατασκευή ήταν μια μακέτα με πάγο, ζωάκια και...έναν χιονάνθρωπο και μικρά μπαλάκια, που προστέθηκαν στο τέλος. Τα παιδιά αφού ετοίμασαν το λευκό ριζόχαρτο (για πάγο), ζωγράφισαν και έκοψαν την πολική αρκούδα, τον θαλάσσιο ελέφαντα, τον πιγκουίνο και τη φώκια.

Ετοιμάστηκαν οι μακέτες όλων και τότε κλήθηκαν να εμπνευστούν μια ιστορία με ήρωες τα ζωάκια τους.

Κων. Πασ.- Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια πολική αρκούδα στον πάγο.

Ελιντόν - Η αρκούδα είδε τον πιγκουίνο, τον χαιρέτησε και του είπε "Γεια σου, είσαι πολύ όμορφος".

Ματιάνα - Ο πιγκουίνος απάντησε ότι πεινάει και ότι θέλει να φάει ψάρια.

Σοφία - Τότε πετάχτηκε η φώκια και του είπε " Θα σου πιάσω εγώ ένα ψάρι".

Πέτρος - "Γιατί πεινάω κι εγώ", συνέχισε η φώκια.

Βούλα - Τότε μίλησε ο θαλάσσιος ελέφαντας και ρώτησε τα άλλα ζώα αν θέλουν να παίξουν όλοι μαζί μπαλάκια.

Αγγελιάννα - Ο θαλάσσιος ελέφαντας πέταξε μια μπάλα στη πολική αρκούδα αλλά αυτή δεν την έπιασε και της έφυγε η μπάλα.

Αλίκη - Πετούσαν μπάλες ο ένας στον άλλον.

Θοδωρής - Μετα οι φίλοι πήγαν να κάνουν παγωμένες τσουλήθρες.

Οδυσσέας - Μετά όμως έκαναν καυγά γιατι θύμωσαν. Η πολική αρκούδα τους πέταξε μπαλάκια στα μούτρα.

Αριάδνη - Αυτό δεν ήταν σωστό και ζήτησε συγνώμη σε όλους, γιατί τους χτύπησε.

Νικόλας - Η αρκούδα κυνήγαγε τον πιγκουίνο με τη μπάλα και τελικά τη πέταξε στη θάλασσα.

Γιάννης - Τα άλλα ζωάκια πήραν χιόνι και έφτιαξαν έναν χιονάνθρωπο.

Ειρήνη - Τελικά αποφάσισαν να παίξουν ένα ομαδικό παιχνίδι, όλοι μαζί.

Χιονανθρωπάκια με χνουδωτά αυτάκια και φτυαράκια.

Φελιζόλ μπαλάκια και ρολάκια, παιχνίδια με πολλά γελάκια!!!

Ανά ζευγάρια ανέλαβαν σήμερα τα παιδιά να ετοιμάσουν ένα καινούριο παιχνίδι. Τους δόθηκε από ένα ρολάκι από χαρτί κουζίνας και κλήθηκαν να το ζωγραφίσουν από κοινού. Αυτό σήμαινε ότι και τα δύο παιδιά που κάθονταν αντικριστά θα έπρεπε να ζωγραφίζουν, χωρίς να τραβάνε το ρολάκι μπροστά τους. Για να το πετύχουν αυτό χρειάστηκε να επικοινωνήσουν, να ανταλλάξουν οδηγίες, να συνεργαστούν. Υπήρξαν βέβαια και ζευγάρια που χρειάστηκε η παρέμβαση της νηπιαγωγού. 

Μόλις ετοιμάστηκαν τα χρωματιστά ρολάκια, σε κάθε ζευγάρι δόθηκε από ένα μπαλάκι φελιζόλ. Οι οδηγίες ήταν να παίζουν με τη σειρά, δαχτυλοκλοτσώντας  το μπαλάκι να περάσει απέναντι ,  μέσα από το ρολό. Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν και γέλασαν πολύ με το νέο παιχνίδι και τις δαχτυλοκλοτσιές τους που έστελναν τα μπαλάκια παντού στη τάξη. 

Ο κύκλος του νερού....η συνέχεια.

  Οι δραστηριότητες συνεχίστηκαν μέχρι τέλους της εβδομάδας για την μεγαλύτερη κατανόηση του θέματος. Αγαπημένη στιγμή όλων των παιδιών αυτή που κάθε χρόνο, κόβουν τις δικές τους σταγονούλες, τις στερεώνουμε πάνω στις μπλούζες και αναβιώνουμε το ταξίδι τους με όμορφες μουσικές συνθέσεις να μας συνοδεύουν.

Κλείσιμο των δραστηριοτήτων έγινε με την ομαδική εργασία που ετοιμάσαμε και κοσμεί τον χώρο μας.

Ομπρελο-εμπνεύσεις....με ονόματα.

 Μια απλή κατασκευή που όμως μας έδωσε την ευκαιρία να αναγνωρίσουμε τη διαφορετικότητα και παράλληλα την ανάγκη για συνεργασία και ομαδικότητα.
 Μοίρασα στα παιδιά να κόψουν από ένα τρίγωνο και τους ζήτησα να γράψουν μέσα το όνομα τους με μαρκαδόρο και μετά να το ζωγραφίσουν με ξυλομπογιές. Η θάλασσα απλώθηκε μπρος τα πόδια μας, μιας που η αφόρμηση της δραστηριότητας ήταν η συζήτηση που κάναμε για τον κύκλο του νερού. Το νερό από τη θάλασσα εξατμίζεται και πηγαίνει ψηλά. Σχηματίζονται τα σύννεφα και όταν αυτά βαρύνουν πολύ αρχίζει η βροχή. Όταν βρέχει βέβαια χρειαζόμαστε ομπρέλες και....τις ετοιμάσαμε. Τους έδωσα τα χερούλια και τους ζήτησα να αυτοσχεδιάσουν και να μου ετοιμάσουν ομπρελίτσες.

Οι πρώτες προσπάθειες ήταν καθαρά ατομικές παρά το γεγονός ότι τους είπα ότι μπορούν να μην χρησιμοποιήσουν το δικό τους τρίγωνο. Περιορίστηκαν μόνο στο να βάλουν ένα τρίγωνο με ένα χερούλι.

Σε επόμενο βήμα τους ζήτησα να ετοιμάσουν μεγαλύτερες ομπρέλες. 

Πλούσιες οι εμπνεύσεις και υπέροχα τα αποτελέσματα. Όλες οι ιδέες μοναδικές, ευφάνταστες, διαφορετικές....όμως όλες ομπρέλες.

Ακολούθησαν ομπρελοπαιχνίδια. Έγινε ο απαραίτητος χωρισμός του τμήματος σε δύο ομάδες. Κάθε ομάδα κλήθηκε να κρατήσει τα μπαλάκια σε μια ισορροπία πάνω στο πανί της ομπρέλας, το οποίο  ανεβοκατέβαινε πάνω κάτω από τα ίδια τα παιδιά. Νικήτρια ομάδα αναδείχθηκε αυτή που διατήρησε για μεγαλύτερη διάρκεια τα μπαλάκια πάνω στο κινητό ύφασμα.

Οι ομπρέλες με τα ονόματα αναρτήθηκαν και προσεχώς αναμένονται οι σταγονούλες με τα αρχικά γράμματα των ονομάτων των παιδιών.

       Το προσεχώς ....έφτασε. Η βροχή ξεκίνησε για τα καλά και μέσα στην αίθουσα μας. Κάθε νήπιο έκοψε από δυο σταγονούλες και έγραψε μέσα το πρώτο γράμμα του ονόματος του.

"Χελιδονίσματα", τα κάλαντα της Άνοιξης.

 Τα χελιδόνια, γνωστά και αγαπημένα πτηνά της Άνοιξης, ζωγράφισαν οι μικροί μου φίλοι με δαχτυλομπογιά, προκειμένου να ετοιμάσουμε τις "Χελιδόνες" μας, κατασκευή, που σύμφωνα με τη παράδοση κρατούν τα παιδιά και γυρνάνε από σπίτι σε σπίτι και λένε τα κάλαντα της Άνοιξης.
 Οι φετινές χελιδόνες μας δεν είχαν κουδουνάκια, όπως απαιτεί το έθιμο αλλά χρωματιστά ανοιξιάτικα λουλούδια. Το έθιμο επίσης αναφέρεται ότι γίνεται τη πρώτη ημέρα του Μαρτίου, όμως εμάς μας αρέσει η παράδοση και μάθαμε τα κάλαντα ένα μήνα αργότερα. Κάλλιο αργά, παρά ποτέ!!!

Μια αμυγδαλιά πραγματικών διαστάσεων.

Τα γυμνά κλαδιά της.

Τα λουλούδια.

Οι υπογραφές των δημιουργών.

Έτοιμη η κατσκευή μας.

Φιδάκια κουλουριασμένα, σκαντζοχοιράκια με μαύρα αγκαθάκια και βατραχoκουκλίτσες.

 Ιδιαίτερα πρωτότυπος ο τρόπος που επιλέξαμε για να χρωματίσουμε τα φιδάκια μας ( την ιδέα τη βρήκα στο διαδίκυο) Χρησιμοποιήσαμε ένα κομματι κυψελωτό νάυλον, πράσινη τέμπερα και χάρτινα πιάτα.

Μόλις στέγνωσαν τα πιάτα έκανα με μαρκαδόρο τη γραμμή-περίγραμμα του σώματος του φιδιού.

Τα παιδιά έκοψαν τα πιάτα.

Σχεδίασαν τα ματάκια, συνέραψα εγώ τις γλώσσες και έτοιμα τα χαριτωμένα φιδάκια μας.

Ιδού και οι σκαντζόχοιροι μας.

Ζωγραφική, χαρτοκοπτική και κολάζ με μαύρα καλαμάκια για τα αγκάθια τους.

Δεν μας έφταναν αυτά, θέλαμε και βατραχοκουκλίτσες

.