"Ο Έλμερ και ο αγώνας δρόμου", του Ντέιβιντ Μακ Κι

 Ξεχωριστή ήταν και η σημερινή μας ημέρα αφού καλέσαμε τους φίλους μας από το Ειδικό Δημοτικό Περάματος και διαβάσαμε το νέο βιβλίο με πρωταγωνιστή τον Έλμερ, τον παρδαλό ελέφαντα.

Ως επέκταση της δραστηριότητας κατασκεύασαν όλα τα παιδιά από μία μάσκα ελέφαντα, την οποία φόρεσαν και συμμετείχαν σε αγώνες δρόμου (όπως και στο παραμύθι), οι οποίοι έγιναν στην αυλή μας.

Οι αγώνες δρόμου ολοκληρώθηκαν, οι ελέφαντες αθλητές επιβραβεύτηκαν όλοι για την προσπάθεια και την συμμετοχή τους και για την συνέχεια περάσαμε πάλι μέσα στην αίθουσα , όπου οι μαθητές, μικροί και μεγάλοι κλήθηκαν να σχεδιάσουν στο χαρτί από έναν ελέφαντα και να εμπλουτίσουν μετά τη ζωγραφιά  τους.

Δύο σχολεία, προγραμματισμός για μια κοινή δράση και....το αποτέλεσμα!!!!

 Με μεγάλο ενθουσιασμό από τους μαθητές και των δύο σχολείων ολοκληρώθηκε η ΔΡΑΣΗ που είχε ξεκινήσει με τον χειμωνιάτικο πίνακα ζωγραφικής του Edward Munch.
 Την επίσκεψη μας στο Ειδικό Δημοτικό Περάματος και την προσεκτική παρατήρηση του πίνακα, ακολούθησε μια δεύτερη επίσκεψη, όπου δημιουργήθηκε η παρακάτω ιστορία.

"Μια χειμωνιάτικη μέρα, έκανε πολύ κρύο και είχε  χιονίσει. Ήταν 10 και μισή το πρωί. Δύο αδερφάκια, η Εύα και ο Γιώργος πάνε στο σχολείο. Ξύπνησαν αργά. Ξενύχτησαν το προηγούμενο βράδυ, γιατί φάγανε σουβλάκια και πόνεσε το στομάχι τους. 

Την ώρα που περπατούσαν στο δρόμο, εμφανίστηκε μπροστά τους ένα φάντασμα. Ήταν άσπρο με μαύρο στόμα και μπλε μάτια. Η Εύα και ο Γιώργος μόλις είδαν το φάντασμα χάρηκαν, γιατί  κατάλαβαν ότι είναι η φίλη τους, η Κατερίνα, μεταμφιεσμένη. Το "φάντασμα" μόλις τους είδε τους είπε «Φάρσα ή Κέρασμα;»  Τα αδελφάκια διάλεξαν  κέρασμα. Έβγαλαν ένα σακουλάκι και κέρασαν το «φάντασμα» μπισκότα. Ξεκίνησαν και οι τρεις να πάνε στο σχολείο.

Όμως, την ώρα που περπατούσαν οι τρεις φίλοι, έγινε σεισμός. Κουνήθηκε ο δρόμος, κουνήθηκαν και οι ίδιοι,. Πέταξαν τα πουλιά στον ουρανό και τα σκιουράκια κατέβηκαν από τα δέντρα φωνάζοντας «Βοήθεια!».

Οι τρεις φίλοι έσκυψαν, έβαλαν τα χέρια τους στο κεφάλι  για να το προστατέψουν και μάζεψαν τα πόδια τους. Έμοιαζαν με χελωνάκια.

Μόλις τελείωσε ο σεισμός, οι τρεις φίλοι αγκαλιάστηκαν και συνέχισαν το δρόμο για το σχολείο τους. "

 Η τρίτη μας συνάντηση έγινε στο χώρο του νηπιαγωγείου, όπου οι μαθητές εικονογράφησαν την ιστορία κι έγινε και ηχογράφηση αυτής. Η εκπαιδευτικός επεξεργάστηκε τα συγκεκριμένα αρχεία και δημιουργησε την ακόλουθη ταινία.

Επόμενη και τελευταία συνάντησης της δράσης, παραγματοποιήθηκε στον χώρο από όπου ξεκίνησε, εννοώντας την αίθουσα με τον διαδραστικό πίνακα του Ειδικού Δημοτικού, όπου έγινε παρουσία των μαθητών η προβολή της ταινίας.