Οι Αράπηδες από τον Προφήτη του Δήμου Βόλβης Θεσσαλονίκης μας λένε τα κάλαντα των Φώτων!!!

Δύο ημέρες μετά τη χριστουγεννιάτικη γιορτούλα μας κάνοντας μια πρόβα μόνο , μιας που δεν είχαμε τον χρόνο για κάτι παραπάνω αναπαραστήσαμε, παρουσία των γονέων των μαθητών, ένα έθιμο της Μακεδονίας.

Πρόκειται για  τους Αράπηδες από το παραδοσιακό χωριό Προφήτης του Δήμου Βόλβης, ένα μέρος κοντά στη Θεσσαλονίκη. Σύμφωνα με τη παράδοση, οι νέοι την ημέρα των Θεοφανίων, μετά τη Λειτουργία και τον Αγιασμό των Υδάτων, μεταμφιεσμένοι ως Αράπηδες κουδουνοφόροι επισκέπτονται τα σπίτια του χωριού. Φθάνοντας εκεί, πηδούν τρεις φορές για να διώξουν με τον ήχο από τα κουδούνια τους τα κακά πνεύματα. Στην συνέχεια λένε τα κάλαντα, ευχές και κατευθύνονται προς την πλατεία του χωριού, όπου ακολουθεί γλέντι με παραδοσιακά φαγητά, που έχουν ετοιμάσει οι νοικοκυρές και τσίπουρο και βέβαια με τη συνοδεία παραδοσιακής μουσικής.

Το έθιμο λέγεται ότι είναι πάρα πολύ παλιό και οτι κρατεί στις μέρες μας από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Τότε, προκειμένου να αποφύγουν οι κάτοικοι τις ληστρικές επιδρομές που δέχονταν, φορούσαν μαύρα δέρματα ζώων και χτυπώντας τα κουδούνια τους , τρόμαζαν οι ληστές κι έφευγαν.

Μια άλλη εκδοχή του εθίμου είναι οτι την ίδια περίοδο, οι Τούρκοι συνήθιζαν να αρπάζουν νέες κοπέλες. Για να τους τρομοκρατήσουν αλλά και να μην αναγνωρίζονται, οι κάτοικοι μεταμφιέζονταν σε Αράπηδες. Το έθιμο της ''αρπαγής της νύφης", αποδίδεται στις μέρες μας με χιουμοριστικό τρόπο και οι Αράπηδες είναι αυτοί που προσπαθούν να φέρουν πίσω στον γαμπρό την νύφη που του άρπαξαν.

Η παραδοσιακή φορεσιά των Αράπηδων περιλαμβάνει πατελόνι και γιλέκο απο δέρμα μαύρου τράγου και κόκκινη πλεκτή εσάρπα. Στη μέση τους κρεμούν πέντε κουδούνια, τη "ντουζίνα" με το "μπατάλι", να είναι το μεγαλύτερο κουδούνι από ολα. Ιδιαίτερα χαρακτηριστική είναι η κεφαλοστολή τους, το "καλπάκι". Το καλπάκι εκτός από τις χρωματιστές κορδέλες στολίζεται και με την ουρά της αλεπούς, που κρέμεται από την κορυφή του καθώς και το μουστάκι από τις τρίχες αλόγου.

Ερχόμενοι σε επαφή με τις λεπτομέρειες του εθίμου, παρατηρώντας εποπτικό υλικό και κυρίως βιντεάκια από το διαδίκτυο, αποφασίσαμε να ετοιμάσουμε τις δικές μας φορεσιές. 

Οι μαθητές έβαψαν τα ξύλα που κρατουν οι Αράπηδες, με χαρτοκοπτική, ζωγραφική και κολάζ επίσης ετοίμασαν την κεφαλοστολή τους, όπως και τα κουδούνια τους. Οι εσάρπες τους είναι από ύφασμα φλις.

Δεν μείναμε όμως στις φορεσιές. Μάθαμε τα κάλαντα των Φώτων της Μακεδονίας και έναν παραδοσιακό χορό της Μακεδονίας, τον κοφτό. Εκτός από τους γονείς που είχαμε καλέσει, πήγαμε στα συστεγαζόμενα δημοτικά σχολεία, ειπαμε τα καλαντα, δώσαμε και πήραμε πολλές ευχές.

Επιπλέον ετοιμάσαμε μικρά βιβλία με την προετοιμασία που κάναμε καθώς και άλλα μικρά βιβλία, ενημερωτικά του εθίμου, τα οποία μοιράσαμε στους γονείς που μας παρακολούθησαν.

Τα κάλαντα απο τους Αράπηδες του 9ου Νηπιαγωγείου Περάματος.

                     "Σφάξαμε το πετεινό, είδαμε τα Φώτα,
              δώστε μας το μπαξίσι σας, να πάμε σε άλλη πόρτα"

 Θερμά συγχαρητήρια στους μικρούς κι αγαπημένους Αράπηδες του 9ου Νηπιαγωγείου Περάματος!!!

Και του χρόνου με υγεία!!!!

Οι Κορδελάτοι της Νάξου στο νηπιαγωγείο μας!!!

Πατήστε τον σύνδεσμο για να παρακολουθήσετε την παρουσίαση του εθίμου https://www.youtube.com/watch?v=RCW0DYaz_Iw&feature=youtu.be

Επιπλέον πατώντας ΕΔΩ μπορείτε να παρακολουθήσετε αποσπάσματα απο την παρουσίαση των Κορδελάτων. 

Οι Γιανίτσαροι και οι Μπούλες του 9ου Νηπιαγωγείου Περάματος!!!

Πατήστε τον παρακάτω σύνδεσμο για να παρακολουθήσετε το βίντεο
https://youtu.be/7LsdnnSgkFQ

Μακαρόνια με τυρί για δεκατιανό και "Το κάψιμο του Μακαρονά".

 Ξεκίνησε η Τυρινή εβδομάδα, μια εβδομάδα πριν μπούμε στη Σαρακοστή, μια εβδομάδα που συνηθίζεται να τρώμε γαλακτομικά και τυριά. Γι αυτόν ακριβώς το λόγο, το δεκατιανό μας σήμερα ήταν λίγο πιο βαρύ.

Αρχικά οι δηλώσεις των μαθητών ήταν κατηγορηματικά αρνητικές οτι θα φάνε, στην συνέχεια όμως τα περισσότερα παιδιά έφαγαν και δεύτερο πιάτο.

Με αφορμή αυτό μας το γεύμα, αναφερθήκαμε στο έθιμο που διαδραματίζεται τέτοιες μερες, κάθε χρόνο στην Δημητσάνα και δεν είναι άλλο από "Το κάψιμο του Μακαρονά". Πρόκειται για έθιμο που μάθαμε από αγαπημένη γιαγιά του τμήματος που κατάγεται από το συγκεκριμένο χωριό.

Για να μάθετε περισσότερα για το έθιμο, πατήστε ΕΔΩ.

 Πριν παρατηρήσουμε μαζί με τους μαθητές εικόνες απο το διαδίκτυο, προσπάθησαν να φανταστούν και να αποτυπώσουν στο χαρτί τον Μακαρονά που καίγεται.

Μια σύντομη ψηφιακή ιστορία για τη Τσικνοπέμπτη.

Κοπη πίτας για το 2019!!!

  Ο νέος χρόνος ήρθε και μας βρήκε γεμάτους όρεξη για κατασκευές, δημιουργικότητα και χαρούμενα μουτράκια γενικώς!!!!!
 Για να γιορτάσουμε το νέο έτος, ετοιμάσαμε τα καπελάκια μας.

Ακούσαμε το τραγούδι του Παντελή Θαλασσινού, "Ο χρόνος του Γενάρη". Μπορείτε να το ακούσετε κι εσείς, πατώντας ΕΔΩ.

Στο ρεφρέν του τραγουδιού, οι στίχοι είναι: 

"Οι μέρες και οι νύχτες του Γενάρη

σαν δέντρα κρεμασμένα στη βροχή

στιχάκια γράφουν σ'ένα καλαντάρι

και στης καρδιάς τα φύλλα μιαν ευχή".

Με αφορμή αυτά τα λόγια, αναζητήσαμε στα φύλλα της δικής μας καρδιάς την ευχή που θέλαμε να κάνουμε για τον καινούριο χρόνο.

Οι μαθητές ζωγράφισαν τις καρδιές, τις έκοψαν, έγραψαν την ευχή τους στο κέντρο και κόλλησαν και ροδοπέταλα , για να κυλήσει όμορφα η χρονιά.

 Κόψαμε την βασιλόπιτα μας και την απολαύσαμε κι εδώ οφείλουμε να ευχαριστήσουμε την Ανδριάννα και τη μανούλα της που μας την έκαναν δώρο.

Και βέβαια από όλο αυτό το χαρούμενο σκηνικό δεν γινόταν να λείπουν οι γονείς.

Τους καλέσαμε και αφού τους τραγουδήσαμε τα κάλαντα της Μακεδονίας, τα οποία είχαν μάθει απέξω τα μικρά μου, κάναμε τη στέψη της τυχερής του φλουριού. Όλα τα παιδιά φορούσαν εξαρχής τα καπελάκια τους, η τυχερή Ράνια έβαλε το καπέλο του 2019 και της κρεμάσαμε και το φλουρί της στο λαιμό.

Φεύγοντας τα παιδιά πήραν μαζί τους και τα ημερολόγια του νέου χρόνου, που είχαν γράψει τα ονόματα των μηνών και τα είχαν ζωγραφίσει.

Επίσης τα παιδιά είχαν ετοιμάσει μιαν αναμνηστική για την ημέρα κορνίζα. Είχαν φωτογραφηθεί ο καθένας τους μέσα στην ξύλινη κορνίζα με φόντο τους συμμαθητές τους. 

Τις φωτογραφίες στόλισαν μόνα τους διαλέγοντας χρώματα της αρεσκείας τους.

Κι επειδη μας αρέσει να μαθαίνουμε για την παράδοση του τόπου μας, τα ήθη και τα έθιμα μας, έγινε και αναπαράσταση ενός  πρωτοχρονιάτικου εθίμου της Κεφαλλονιάς.

Οι κάτοικοι του νησιού, λίγο πριν αλλάξει ο χρόνος, βγαίνουν στους δρόμους και κρατώντας αρώματα ψεκάζουν ο ένας τον άλλο κι εύχονται "Καλή Αποκοπή". Εννοούν την αποκοπή από τη χρονιά που φεύγει. Αρωματίζουν φίλους, συγγενείς και γνωστούς και λένε:

"Ήρθαμε με ρόδα κι ανθούς

να σας ευχηθούμε χρόνους πολλούς".

Τα νηπιάκια μου είχαν γράψει το όνομα τους και το 2019 σε ένα πλαστικό ποτήρι, το οποίο περιείχε λίγο νεράκι.  Με τεράστια χαμόγελα και πονηρές ματιές κράτησαν το ποτηράκι τους, είπαν την ευχή τρεις φορές και "ψέκασαν" τους παρευρισκόμενους στον χώρο.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!!

ΥΓΕΙΑ ΚΙ ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙΚΟ ΜΑΣ!!!

Παραδοσιακός χορός Δράμας

"Μαραθήκανε τα χόρτα" στο 9ο Ν/Γ Περάματος με αφορμή την παρουσίαση του εθίμου "Τα καραβάκια των ευχών της Αγίας Βαρβάρας στην  Δράμα".

https://youtu.be/7SbKXYZRVpI

"Τα καραβάκια των ευχών της Αγίας Βαρβάρας" στη Δράμα!!!

Πατήστε τον παρακάτω σύνδεσμο για να ενημερωθείτε για το έθιμο και τη δράση μας.

Τα καραβάκια των ευχών  της Αγίας Βαρβάρας στην πόλη της Δράμας.

 Ευχαριστώ πολύ όλους τους γονείς για το ενδιαφέρον και την βοήθεια που μου προσέφεραν απλόχερα.
Αν υπάρξει τρόπος να γίνει επεξεργασία των βίντεο και να μην φαίνονται τα πρόσωπα των παιδιών, θα αναρτηθούν προσεχώς και οι παραδοσιακοί χοροί των μαθητών!!!

Το έθιμο με τα Πολυσπόρια

 Τα Εισόδια της Θεοτόκου, 21 Νοεμβρίου, είναι μια γιορτή που συνδέεται με τη σπορά. Ανάλογα με τον τόπο και τις κλιματολογικές συνθήκες, η σπορά κατά την ημέρα αυτή αλλού είναι στο τέλος και αλλού στο μέσον της. Αν είναι στο τέλος, τότε η ονομασία που αποδίδουν στην Παναγία είναι «Αποσπερίτισσα». Ο λαός θεωρεί την Παναγία, εκτός των άλλων, προστάτιδα της σοδειάς, γι’αυτό κατά την αρχαία συνήθεια, την «πανσπερμία», εισάγει στο ναό πολυσπόρια. Έτσι, προκύπτει και η ονομασία «Πολυσπορίτισσα».

Τα πολυσπόρια

 Την παραμονή ή ανήμερα των Εισοδίων της Θεοτόκου οι νοικοκυρές έβραζαν πολλά σπόρια, σιτάρι, καλαμπόκι, φασόλια, φακές, κουκιά, ρεβίθια, μπιζέλια για την οικογένεια και για να μοιράσουν στη γειτονιά τους, να τους ευχηθούν να γίνουν τα σπαρτά και να έχουν καλή σοδειά! Ένα πιάτο το πήγαιναν στην εκκλησία κατά τη λειτουργία και διαβαζόταν. Στη συνέχεια το μοίραζαν στον κόσμο (όπως τα κόλλυβα). Μέρος του κρατούσαν για στο σπίτι. Από αυτό έδιναν στα ζώα που χρησιμοποιούνταν παλιά στο όργωμα και το υπόλοιπο το έριχνε ο γεωργός στο χωράφι.

 Πρόκειται για μια αρχαία συνήθεια που δείχνει το σεβασμό των ανθρώπων στη μάνα φύση και στη ζωοδότρα γη. Ο αγροτικός κόσμος ήθελε να ευχαριστήσει τη γη που του χαρίζει καρπούς απαραίτητους για τη ζωή του. Έτσι το έθιμο συνεχίστηκε από τα αρχαία στα νεώτερα χρόνια. Όμως η  τεχνολογική εξέλιξη, τα λιπάσματα και τα φυτοφάρμακα βελτίωσαν σημαντικά την απόδοση των αγροτικών καλλιεργειών. Η γη πλέον χαρίζει άφθονους καρπούς στους νεοέλληνες αγρότες. Έτσι, δεν υπάρχει η ανάγκη να την εξευμενίσουν με διάφορα έθιμα… Πολλά από αυτά παραμελήθηκαν και ξεχάστηκαν….

https://www.topoikaitropoi.gr/ithi-kai-ethima/to-ethimo-me-ta-polisporia-21-noemvriou-ta-isodia-tis-theotokou/

 Επειδή στο 9ο νηπιαγωγείο Περάματος αγαπάμε την Παράδοση του τόπου μας, οι μαθητές σήμερα έμαθαν τι απεικονίζει η εικόνα της Παναγίας και συγκεκριμένα τι σημαίνουν "Τα Εισόδια της Θεοτόκου".
 Ζωγράφισαν την εικόνα...

Μαζί με την εικόνα, πήραν όλοι και τις παραπάνω πληροφορίες για το έθιμο.

 Στην συνέχεια για να γιορτάσουμε την Αποσπερίτισσα Παναγία έσπειραν ο καθένας το δικό του χωράφι και μάθαμε για το έθιμο με τα Πολυσπόρια.

 Το έθιμο απαιτεί και τις απαραίτητες ευχές.
Καλή σοδειά στους μικρούς μου αγρότες. Υγεία και χαρά στα σπίτια όλων. Βοήθεια μας η Παναγία!!!