Τυρινή ή Τυροφαγού, η τρίτη εβδομάδα της Αποκριάς

 Διανύουμε την τρίτη εβδομάδα, από την αρχή του Τριωδίου και ετοιμάσαμε με τα παιδιά  κρέμες στιγμής με φρέσκο γάλα, ακολουθώντας τη παράδοση που θέλει αυτήν την εβδομάδα να τρώμε γαλακτοκομικά.

κρέμα με γεύση βανίλια

κρέμα σοκολάτα

κρεμα με γεύση φραουλας

Οι πιο καλοφαγάδες και ορεξάτοι μαθητές δοκίμασαν παραπάνω από μια γεύση. Οι μικροί ζαχαροπλάστες μας ήταν ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα.

Έμειναν όμως κρεμούλες και είπαμε να το διασκεδάσουμε λίγο παραπάνω. 

Παίξαμε ανά ζευγάρια. Το ένα παιδί είχε τα μάτια δεμένα με μαντήλι και χωρίς να βλέπει για να κατευθύνει το κουτάλι, τάιζε τον φίλο του. Εννοείται ότι κρέμα γεύτηκαν τα μάγουλα, το σαγόνι, τα μάτια, τα αυτιά, οι μπλούζες τους. Αν κάποιος είχε παράπονα από αυτή τη δραστηριότητα σίγουρα αυτή θα ήταν η κρέμα, γιατί όλοι οι υπόλοιποι γελάσαμε, διασκεδάσαμε και το ευχαριστηθήκαμε.

Για του λόγου το αληθές οι πιο τολμηροί, που έφαγαν την κρέμα (τρόπος του λέγειν) φαίνονται παρακάτω:

"Τα φαταούλικα ελατάκια"

 Πρόκειται για ένα νέο ομαδικό παιχνίδι που ετοιμάσαμε μαζί με τα παιδιά για να διασκεδάζουμε και να απαριθμούμε αντικείμενα.

Χωρίζεται το τμήμα σε δύο ομάδες και επιλέγονται από κάθε ομάδα και δυο παιδιά που θα είναι οι ομάδες ελέγχου. Οι δύο ομάδες ελέγχου, οι οποίες αλλάζουν με το τέλος κάθε γύρου, είναι αυτές που κρατούν τα ελατάκια και ελέγχουν αν ταΐζονται αυτά σωστά, σύμφωνα με τον κανόνα που έχει τεθεί. Ο κανόνας κάθε φορά ορίζει πόσες μπάλες πρέπει να ταΐζει ο παίχτης το ελατάκι του. Η ομάδα που θα ταΐσουν πρώτοι όλοι οι παίχτες το ελατακι τους είναι η νικήτρια.

Φελιζόλ μπαλάκια και ρολάκια, παιχνίδια με πολλά γελάκια!!!

Ανά ζευγάρια ανέλαβαν σήμερα τα παιδιά να ετοιμάσουν ένα καινούριο παιχνίδι. Τους δόθηκε από ένα ρολάκι από χαρτί κουζίνας και κλήθηκαν να το ζωγραφίσουν από κοινού. Αυτό σήμαινε ότι και τα δύο παιδιά που κάθονταν αντικριστά θα έπρεπε να ζωγραφίζουν, χωρίς να τραβάνε το ρολάκι μπροστά τους. Για να το πετύχουν αυτό χρειάστηκε να επικοινωνήσουν, να ανταλλάξουν οδηγίες, να συνεργαστούν. Υπήρξαν βέβαια και ζευγάρια που χρειάστηκε η παρέμβαση της νηπιαγωγού. 

Μόλις ετοιμάστηκαν τα χρωματιστά ρολάκια, σε κάθε ζευγάρι δόθηκε από ένα μπαλάκι φελιζόλ. Οι οδηγίες ήταν να παίζουν με τη σειρά, δαχτυλοκλοτσώντας  το μπαλάκι να περάσει απέναντι ,  μέσα από το ρολό. Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν και γέλασαν πολύ με το νέο παιχνίδι και τις δαχτυλοκλοτσιές τους που έστελναν τα μπαλάκια παντού στη τάξη. 

Αυτοσχέδιο ποδοσφαιράκι ή πιο σωστά "δαχτυλοσφαιράκι''

 Τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες, σύμφωνα με τις θέσεις που είχαν στα τραπέζια τους. Τους πρότεινα να παίξουμε ποδοσφαιράκι στα τραπέζια και βέβαια ενθουσιάστηκαν. Αναρωτηθήκαμε και συνειδητοποιήσαμε ότι θα χρειαστούμε τέρματα και μπάλες.
 Εδώ αρχίσαν τα δύσκολα, ευτυχώς όχι για πολύ. Τους έδωσα από ένα ξύλινο τουβλάκι από το οικοδομικό υλικό της τάξης και τους εξήγησα οτι πρέπει να συνεργαστούν, να συνομιλήσουν και να συνεννοηθούν μεταξύ τους τα μέλη της ομάδας και να σχεδιάσουν από ένα τέρμα για να μπορέσουν να παίξουν. Πρόκειται για μια διαδιακασία που θεωρείται αυτονόητη για εμάς τους ενήλικες όχι όμως και για τα νήπια.

 Τα τέσσερα τέρματα ετοιμάστηκαν οπότε και  ξεκίνησαν να ετοιμάσουν, ο καθένας τις μπάλες τους. Γαι τις μπάλες μοιράστηκαν τρία χαρτάκια στο κάθε παιδί, τα οποία κλήθηκαν να τσαλακώσουν με πολύ δύναμη για να γίνουν στογγυλές οι μπαλίτσες τους. Όταν όλα τα μέλη της ομάδας ήταν έτοιμα ξεκίνησε το "δαχτυλοσφαιράκι", το οποίο διασκέδασε τα παιδιά και ενίσχυσε την ανάπτυξη της λεπτής τους κινητικότητας.
 Οι δαχτυλοσφαιριστές του 9ου νηπιαγωγείου Περάματος ανυπομονούν για τους επόμενους αγώνες τους!!!

Γνωρίζετε εσείς με ποιο τρόπο τα μωρά χελιδόνια μαθαίνουν να γράφουν το όνομα τους;

 Προσπαθώντας να γνωρίσουμε λεπτομέρειες για τις συνήθειες των χελιδονιών, μιλήσαμε και για το γεγονός ότι οι γονείς-χελιδόνια είναι αυτοί που πετούν, αναζητούν τροφή για τα μικρά τους και στοργικά επιστρέφουν στη φωλιά για να ταίσουν τα νεογέννητα.
 Βασίστηκα πάνω σε αυτό και χώρισα τα παιδιά σε δύο ομάδες. Η κάθε ομάδα είχε τα μωρά χελιδόνια που έμεναν μέσα στη φωλιά αλλά και τους χελιδονο-μπαμπάδες και τις χελιδονο-μαμάδες που πετούσαν για να βρουν τροφή στα μικρά τους. Η διαφορά μας από την πραγματικότητα ήταν ότι οι δικοί μας χελιδονο-γονείς επιστρέφοντας στις φωλιές, έφερναν μαζί τους γραμματάκια. Στόχος ήταν να μάθουν τα παιδιά τους, να γράφουν το όνομα τους.

 Ξεκινώντας το παιχνίδι, τα μωρά κάθονται γονατιστά κοντά στη κάρτα με τη λέξη "ΧΕΛΙΔΟΝΙ''. Έχουμε προηγουμένως στην ολομέλεια, αναγνωρίσει και πει τις φωνές των γραμμάτων για να γνωρίζουν όλοι τι ψάχνουμε. Ξεκινάω να χτυπάω το ντέφι και οι χελιδονο-γονείς ξεκινούν να πετούν και να τρέχουν γύρω γύρω στη τάξη. Μόλις σταματήσει το ντέφι πρέπει να αναζητήσουν τις κάρτες των γραμμάτων, οι οποίες είναι σκορπισμένες στα τραπέζια της αίθουσας. Δικαιούται κάθε μαμά ή μπαμπάς να μεταφέρει μία κάρτα τη φορά. Τις κάρτες οι γονείς τις αφήνουν στη φωλιά, όπου τις παραλαμβάνουν τα μωρά και αρχίζουν να ελέγχουν τα γράμματα, αν τους κάνουν για να σχηματίσουν τη λέξη. Για κάθε ομάδα γονέων έγιναν περίπου τρεις διαδρομές, πάντοτε βέβαια πετώντας. Μόλις τελειώσουν τα γράμματα από τα τραπέζια, σημαίνει ότι δεν υπάρχει άλλη τροφή για τα μωρά, οπότε και επιστρέφουν όλοι στις φωλιές και βοηθούν να σχηματιστεί η λέξη ΧΕΛΙΔΟΝΙ και να μάθουν εν τέλει τα μωρά το όνομα τους. Με το που ολοκληρώθηκε η δραστηριότητα, έγινε και η ανταλλαγή των ρόλων. Τα μωρά χελιδόνια έγιναν γονείς που πέταξαν κι αυτοί μακριά, ενώ οι γωνείς κάθησαν υπομονετικά και περίμεναν τα γραμματάκια τους.
 Η δραστηριότητα άρεσε πολύ στα παιδιά και η ουσία είναι ότι κανένα χελιδονάκι δεν έφυγε σήμερα από τη τάξη μας παραπονεμένο.

Η είδηση της εβδομάδας:

Μελισσάκια τσίμπησαν γαιδούρια και ακόμα κυνηγιούνται.

Θέλαμε απλώς δύο μάσκες για να παίξουμε και επιλέξαμε τις συγκεκριμένες. Χωριστήκαμε σε δύο ομάδες και ξεκίνησε το κυνηγητό. Τα μελισσάκια μόλις έπιαναν τα γαιδούρια πιανόντουσαν χέρι χέρι και περίμεναν και τα άλλα ζευγάρια να έρθουν. Στη δεύτερη φάση του παιχνιδιού τα παιδιά άλλαξαν μάσκες και φόρεσαν όσοι ήταν μελλισάκια, τη μάσκα του γαιδουριού και αντίστοιχα όσοι ήταν γαιδούρια, τη μάσκα των εντόμων.

Τα μελισσάκια, φορέθηκαν κανονικά ως μάσκες ενώ τα γαιδουράκια τα στερεώσαμε με λάστιχο στο μέτωπο.

Για όσους θέλουν να το δοκιμάσουν, καλή σας διασκέδαση!!!

Ζωγραφίζουμε - γράφουμε - παίζουμε με τη λέξη ΜΑΡΤΙΟΣ

 Είκοσι ένα παιδιά σήμερα παρόντα στη τάξη μας, αριθμός που διαιρείται ακριβώς με τον αριθμό εφτά, που είναι τα γράμματα της λέξης ΜΑΡΤΙΟΣ.
 Μιας που είναι απόκριες και οι κλόουν έχουν την τιμητική τους έδωσα στα παιδιά από μια φωτοτυπία που απλώς είχαν να ζωγραφίσουν τον κλόουν, όχι όμως και το τόπι που έκανε πάνω του ισορροπία. Πάνω στο τόπι έγραψαν το γράμμα που διάλεγε ο καθένας, από αυτά της λέξης ΜΑΡΤΙΟΣ. Μέχρι τρία παιδιά μπορούσαν να διαλέξουν το ίδιο γράμμα, μετά το γράμμα διαγραφόταν. Ακολούθησε η χαρτοκοπτική και ξεκίνησε το παιχνίδι. 
 Καθήσαμε στη παρεούλα και ο καθένας είχε τον κλόουν στα χέρια του. Αρχικά τα τρία παιδιά του κάθε γράμματος κάνανε μια κίνηση που τους υποδείκνυα. π.χ. τα -Μ- να πάνε πηδώντας μέχρι το γραφείο και να επιστρέψουν. Αναγνωρίσαμε και θυμηθήκαμε με αυτόν τον τρόπο τα εφτά γραμματάκια. Στη συνέχεια η κάρτα με τη λέξη ΜΑΡΤΙΟΣ τοποθετήθηκε στη μοκέτα και άρχισε η αντιγραφή της. Εντοπίζαμε ποιο είναι το γράμμα που θέλουμε κάθε φορά και έδινα εγώ την εντολή "να έρθει εδώ το πιο γρήγορο -Μ-". Τα τρία -Μ- έτρεχαν όλα μαζί αλλά έμενε στη μοκέτα μόνο αυτό που έφτανε πρώτο. Τα υπόλοιπα επέστρεφαν στη θέση τους.  Έτσι συμπληρώθηκαν όλα τα γράμματα της λέξης.
 Τη δεύτερη φορά, τους έδειχνα ένα γράμμα, όποιο ήθελα εγώ, εκτός σειράς, περίμενα να μου πουν το όνομα του και μετά έδινα τη εντολή να τρέξει το πιο γρήγορο. Βοηθούσε τα παιδιά η ήδη σχηματισμένη λέξη από κλόουν, για να ξέρουν που θα βάλουν το γραμματάκι τους (το -Τ- κάτω από το -Τ-).
 Τη τρίτη φορά σχηματίσαμε τη λέξη με τη κανονική σειρά των γραμμάτων πάλι. Καθε φορά που τελειώναμε τη γραφή, λέγαμε όλοι μαζί τους ήχους των γραμμάτων της λέξης και τη διαβάζαμε.

"Χορός- Πηδηματάκια-Έξι παιδάκια στα παγκάκια"

 Ο αριθμός -6- ήταν ο επόμενος στη σειρά για να μάθουμε.
Ξεκινήσαμε την επαφή μας με τον αριθμό, ακούγοντας το τραγούδι "Εξι βατραχάκια", από τα Ζουζούνια. 
 Το χορέψαμε στην αρχή ελεύθερα για να κερδίσω τη καλή διάθεση και την συνεργασία των παιδιών και στη συνέχεια το ακούσαμε άλλες δύο φορές. Κάθε φορά μετά την ακρόαση του τραγουδιού, ρωτούσα τα παιδιά να μου πουν τι θυμούνται από αυτά που αναφέρει, στοχεύοντας στην ανάπτυξη της ενεργητικής ακρόασης, της καλλιέργειας της προσοχής και της μνήμης. Από τις απαντήσεις των παιδιών κράτησα για το τέλος την πληροφορία ότι: "τα βατραχάκια είναι -6-"
 Τους έδειξα πως σχηματίζεται ο αριθμός στο χαρτί και τον έγραψαν όλοι τους στο μαγικό-μαγνητικό μας πίνακα που γράφουμε και σβήνουμε συνεχώς.
 Τους έδωσα φύλλα εργασίας, όπου κλήθηκαν να ζωγραφίσουν τον αριθμό, να σχεδιάσουν -6- αντικείμενα και μετά να σφραγίσουν έξι φορές με παιδική σφραγιδούλα στο χαρτί τους.
 Αυτά κάναμε τη μία μέρα και σήμερα συνεχίσαμε την επαφή των παιδιών με τον αριθμό με το ακόλουθο ομαδικό παιχνίδι.
 Το σύνολο των μαθητών μου σήμερα ήταν 18, οπότε και τους χώρισα σε τρεις ομάδες των έξι ατόμων και τους έβαλα να καθήσουν στα παγκάκια. Οι οδηγίες ήταν απλές. Όποτε χτυπάει το ντέφι, θα σηκώνονται, θα πηδούν, θα τρέχουν, θα γελούν, θα χορεύουν στον ρυθμό. Μόλις σταματήσει το ντέφι, πρέπει να καθήσουν σε διαφορετικό παγκάκι από πριν. Μοναδικός περιορισμός, ο αριθμός των παιδιών να είναι συνολικά 6 άτομα σε κάθε παγκάκι.
 Για να το πετύχουμε αυτό, όταν σταματούσε το ντέφι η κάθε ομάδα ξεκινούσε να μετράει και γινόντουσαν οι προσθαφαιρέσεις.
 Σας παραθέτω ένα παράδειγμα για τη καλύτερη κατανόηση του τρόπου που δουλέψαμε.
-Πόσοι είσαστε σ' αυτήν την ομάδα; (τα παιδιά μετρούσαν)
-4
-Πόσους χρειάζεσθε ακόμα για να γίνετε 6;
-2
-Σηκωθείτε όποιος θέλει από τις άλλες δύο ομάδες για να συμπληρωθεί η εξάδα. 
-Ξαναμετρήστε τώρα.
-Είμαστε 6 παιδιά.
-Ωραία, για να θυμηθούμε τι κάναμε. Ήσασταν 4. Προσθέσαμε 2. Το τελικό σύνολο είναι 6 άτομα. Η ομάδα σας πέτυχε το στόχο.
 Χορέψαμε, γελάσαμε, μετρήσαμε όλοι και μάθαμε το 6.
 Εντελώς απρογραμμάτιστα επίσης προέκυψε και η παρακάτω δραστηριότητα, σχετική κι αυτή με τον πρωταγιστή αριθμό.
θα χρησιμοποιήσουμε τρια συρματάκια πίπας το κάθε παιδί για μια κατασκευή που ετοιμάζουμε. Μπήκαν λοιπόν όλα στη σειρά και ερχόντουσαν, διάλεγαν τρία συρματάκια από το χρώμα που τους άρεσε. Επειδή όμως η κατασκευή μας ήθελε μικρότερα σε μέγεθος συρματάκια, τα παιδιά με το ψαλίδι τα μοίραζαν-τα έκοβαν στη μέση. Κρατούσα εγώ στα χέρια μου τα τρία συρματάκια ενωμένα, πριν τα κοψουν ,έτσι ώστε με το που κοβόντουσαν να χωρίζονται στα χέρια μου σε τρία και τρία.
 Το συμπέρασμα που καταλήγαμε ήταν ότι είχαμε τρία που τα μοιράσαμε στη μέση και έγιναν 6 ,γιατί 3+3=6.

Τρέχει το μυαλό μας, τρέχουν και τα πόδια μας και συνθέτουμε τη λέξη ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ.

 Παίξαμε το παιχνίδι δυο φορές και μας άρεσε πολύ γι΄αυτό και το μοιραζόμαστε.
Τα παιδιά χωρίστηκαν σε δύο ομάδες και κάθε μία είχε στόχο να κερδίσει τα γράμματα της λέξης ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ και μετά να τρέξει, να τα πάρει και να σχηματίσει (να γράψει ουσιαστικά) τη λέξη από την αρχή.
 Για να κερδίσει το γράμμα κάθε ομάδα έπρεπε απλώς να σκεφτεί λέξη ή λέξεις που αρχίζουν από αυτό. Μόλις κατέγραφα τη λέξη, τους έδινα εντολή να κάνουν τη μεταφορά. Οι κάρτες με τα γράμματα των λέξεων ανασχηματίστηκαν από τη μοκέτα στα τραπέζια, δίνοντας την ευκαρία στα παιδιά να τρέξουν και να κινηθούν λίγο παραπάνω, που τόσο τους αρέσει.
 Πριν ξεκινήσει το παιχνίδι,  η μόνη απαραίτητη διευκρίνηση που τους δόθηκε είναι ότι επειδή η λέξη περιέχει το -Υ- και το -Ι-, γράμματα που έχουν την ίδια φωνή αλλά διαφορετική μορφή και λόγω του νεαρού της ηλικίας των παιδιών, μιας που δεν γνωρίζουν ακόμα ορθογραφία, ότι επιτρέπεται να μου αναφέρουν οποιαδήποτε λέξη αρχίζει από τη φωνή -Ι- και εγώ θα την καταγράψω. Έτσι κι έγινε.
 Επιπλέον κανόνας του παιχνιδιού ήταν ότι δεν επιτρεπόταν να πει η μία ομάδα λέξη που είχε ακούσει από την αντίπαλη ομάδα.
 Οι λέξεις με τις οποίες διεκδίκησαν τη νίκη οι δύο ομάδες είναι οι παρακάτω. Παίξαμε τα παιχνίδια σε διαφορετικές ημέρες άρα και η σύνθεση των ομάδων δεν ήταν ίδια.

1ο παιχνίδι
Α ομάδα Αλέξανδρος
               Μαρία
               Ιούλιος
               Γάτα
               Δράκος
               Άννα
               Λιάνα
               Ηλιοθεραπεία
               Άγγελος

B Oμάδα Αγελάδα
                Μοσχαρίσιος
                Ιανουάριος
                Γουρούνι

2ο παιχνίδι
Α ομάδα Αγελάδα
               Μύθος
               Ιούλιος
               Γη
               Δώρο
               Άγγελος
               Λόρδος
               Ιπποπόταμος

Β ομάδα Άννα 
               Μία
               Ιανουάριος
               Γουρούνι
               Δούλα
               Αναστασία
               Λουλούδι
               Είμαστε
               Άλφαβήτα

 Το παιχνίδι βέβαια εμείς θα το παίζουμε και με άλλες λέξεις και αυτό προτείνουμε και σε σας. Δοκιμάστε το!!!

Τα καπέλα του Φλεβάρη

 Ο νέος μήνας προσφέρεται για προγραφικά και πραναγνωστικά παιχνίδια μιας που το όνομα του έχει έντεκα γράμματα.
Ετοίμασα μια κάρτα με μεγάλα γράμματα που έγραφε ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ και την έβαλα στον πίνακα. 
Ετοίμασα έντεκα κάρτες με τα γράμματα της συγκεκριμένης λέξης και τα κόλλησα πάνω στα καπέλα. Τα καπέλα τα άφησα μπερδεμένα στο χαλί.

 Αρχικά μαζευτήκαμε στη παρεούλα και εντοπίσαμε το όνομα του κάθε καπέλου σύμφωνα με το γράμμα του. Στη συνέχεια τους ζήτησα με τη βοήθεια της κάρτας στον πίνακα να βάλουν τα καπέλα στη σωστή σειρά. Κάνοντας χρήση στο λόγο μας των τακτικών αριθμών βρίσκαμε ποιο καπέλο μπαίνει πρώτο, ποιο δεύτερο, τρίτο κλπ. μέχρι να ολοκληρωθεί η γραφή της λέξης.
Τα καπέλα όμως θέλουν και κεφάλια για να φορεθούν και εμείς τέτοια έχουμε πολλά. 
 Έντεκα παιδιά, όσα και τα καπέλα σηκώθηκαν και χόρευαν στους ρυθμούς που χτυπούσα το ντέφι. Στο σταμάτημα του μουσικού οργάνου διάλεξαν ένα καπέλο και το φόρεσαν. Το ντέφι ξεκίνησε πάλι και τα παιδιά επίσης. Στο σταμάτημα του, τα παιδιά κάθησαν με τυχαία σειρά σε δυο παγκάκια. Τα υπόλοιπα παιδιά της τάξης κλήθηκαν, με τη σειρά πάντοτε, να συμβουλεύονται τη κάρτα στον πίνακα και να παίρνουν τα παιδια-καπελα-γράμματα και να τα βάζουν στη σωστή σειρά, όρθια σε μια νέα σειρά μπροστά από τη κάρτα του πίνακα.

  Τα καπέλα φόρεσαν όλα τα παιδιά και εννοείται ότι καθ'όλην τη διάρκεια του παιχνιδιού δεν ξεχνούσαμε να αναφέρουμε τα ονόματα και τις φωνές των γραμμάτων αλλά και να τονίζουμε τη σειρά των παιδιών-καπέλων-γραμμάτων με τακτικούς αριθμούς.
 Η αλήθεια είναι ότι μας άρεσε σε όλους πολύ!!!