Προσπαθώντας να γνωρίσουμε λεπτομέρειες για τις συνήθειες των χελιδονιών, μιλήσαμε και για το γεγονός ότι οι γονείς-χελιδόνια είναι αυτοί που πετούν, αναζητούν τροφή για τα μικρά τους και στοργικά επιστρέφουν στη φωλιά για να ταίσουν τα νεογέννητα.
Βασίστηκα πάνω σε αυτό και χώρισα τα παιδιά σε δύο ομάδες. Η κάθε ομάδα είχε τα μωρά χελιδόνια που έμεναν μέσα στη φωλιά αλλά και τους χελιδονο-μπαμπάδες και τις χελιδονο-μαμάδες που πετούσαν για να βρουν τροφή στα μικρά τους. Η διαφορά μας από την πραγματικότητα ήταν ότι οι δικοί μας χελιδονο-γονείς επιστρέφοντας στις φωλιές, έφερναν μαζί τους γραμματάκια. Στόχος ήταν να μάθουν τα παιδιά τους, να γράφουν το όνομα τους.
Ξεκινώντας το παιχνίδι, τα μωρά κάθονται γονατιστά κοντά στη κάρτα με τη λέξη "ΧΕΛΙΔΟΝΙ''. Έχουμε προηγουμένως στην ολομέλεια, αναγνωρίσει και πει τις φωνές των γραμμάτων για να γνωρίζουν όλοι τι ψάχνουμε. Ξεκινάω να χτυπάω το ντέφι και οι χελιδονο-γονείς ξεκινούν να πετούν και να τρέχουν γύρω γύρω στη τάξη. Μόλις σταματήσει το ντέφι πρέπει να αναζητήσουν τις κάρτες των γραμμάτων, οι οποίες είναι σκορπισμένες στα τραπέζια της αίθουσας. Δικαιούται κάθε μαμά ή μπαμπάς να μεταφέρει μία κάρτα τη φορά. Τις κάρτες οι γονείς τις αφήνουν στη φωλιά, όπου τις παραλαμβάνουν τα μωρά και αρχίζουν να ελέγχουν τα γράμματα, αν τους κάνουν για να σχηματίσουν τη λέξη. Για κάθε ομάδα γονέων έγιναν περίπου τρεις διαδρομές, πάντοτε βέβαια πετώντας. Μόλις τελειώσουν τα γράμματα από τα τραπέζια, σημαίνει ότι δεν υπάρχει άλλη τροφή για τα μωρά, οπότε και επιστρέφουν όλοι στις φωλιές και βοηθούν να σχηματιστεί η λέξη ΧΕΛΙΔΟΝΙ και να μάθουν εν τέλει τα μωρά το όνομα τους. Με το που ολοκληρώθηκε η δραστηριότητα, έγινε και η ανταλλαγή των ρόλων. Τα μωρά χελιδόνια έγιναν γονείς που πέταξαν κι αυτοί μακριά, ενώ οι γωνείς κάθησαν υπομονετικά και περίμεναν τα γραμματάκια τους.
Η δραστηριότητα άρεσε πολύ στα παιδιά και η ουσία είναι ότι κανένα χελιδονάκι δεν έφυγε σήμερα από τη τάξη μας παραπονεμένο.
Βασίστηκα πάνω σε αυτό και χώρισα τα παιδιά σε δύο ομάδες. Η κάθε ομάδα είχε τα μωρά χελιδόνια που έμεναν μέσα στη φωλιά αλλά και τους χελιδονο-μπαμπάδες και τις χελιδονο-μαμάδες που πετούσαν για να βρουν τροφή στα μικρά τους. Η διαφορά μας από την πραγματικότητα ήταν ότι οι δικοί μας χελιδονο-γονείς επιστρέφοντας στις φωλιές, έφερναν μαζί τους γραμματάκια. Στόχος ήταν να μάθουν τα παιδιά τους, να γράφουν το όνομα τους.
Ξεκινώντας το παιχνίδι, τα μωρά κάθονται γονατιστά κοντά στη κάρτα με τη λέξη "ΧΕΛΙΔΟΝΙ''. Έχουμε προηγουμένως στην ολομέλεια, αναγνωρίσει και πει τις φωνές των γραμμάτων για να γνωρίζουν όλοι τι ψάχνουμε. Ξεκινάω να χτυπάω το ντέφι και οι χελιδονο-γονείς ξεκινούν να πετούν και να τρέχουν γύρω γύρω στη τάξη. Μόλις σταματήσει το ντέφι πρέπει να αναζητήσουν τις κάρτες των γραμμάτων, οι οποίες είναι σκορπισμένες στα τραπέζια της αίθουσας. Δικαιούται κάθε μαμά ή μπαμπάς να μεταφέρει μία κάρτα τη φορά. Τις κάρτες οι γονείς τις αφήνουν στη φωλιά, όπου τις παραλαμβάνουν τα μωρά και αρχίζουν να ελέγχουν τα γράμματα, αν τους κάνουν για να σχηματίσουν τη λέξη. Για κάθε ομάδα γονέων έγιναν περίπου τρεις διαδρομές, πάντοτε βέβαια πετώντας. Μόλις τελειώσουν τα γράμματα από τα τραπέζια, σημαίνει ότι δεν υπάρχει άλλη τροφή για τα μωρά, οπότε και επιστρέφουν όλοι στις φωλιές και βοηθούν να σχηματιστεί η λέξη ΧΕΛΙΔΟΝΙ και να μάθουν εν τέλει τα μωρά το όνομα τους. Με το που ολοκληρώθηκε η δραστηριότητα, έγινε και η ανταλλαγή των ρόλων. Τα μωρά χελιδόνια έγιναν γονείς που πέταξαν κι αυτοί μακριά, ενώ οι γωνείς κάθησαν υπομονετικά και περίμεναν τα γραμματάκια τους.
Η δραστηριότητα άρεσε πολύ στα παιδιά και η ουσία είναι ότι κανένα χελιδονάκι δεν έφυγε σήμερα από τη τάξη μας παραπονεμένο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου