Τρίτη 29 Μαρτίου 2016

"Πρόκνη και Φιλομήλα"



Τον μύθο της Πρόκνης και της Φιλομήλας επέλεξα να χρησιμοποιήσω σαν αφόρμηση για να ξεκινήσουμε να μιλάμε για τα χελιδόνια, τους αγγελιοφόρους της Άνοιξης.
 Ο μύθος έτσι όπως τον βρήκα σε αναζητήσεις μου στο διαδίκτυο, ειναι αρκετά σκληρή και βίαιη ιστορία για τα νήπια. (Για να είμαι ειλικρινής δεν γνώριζα αυτήν την εκδοχή του μύθου).
 Ο μύθος που εγώ διάβασα στα παιδιά αναφέρεται σε δύο όμορφες κοπέλες, δύο αγαπημένες αδερφές που η ζωή τις χώρισε, όταν ο πατέρας τους για να ευχαριστήσει το αρχοντόπουλο, που τον βοήθησε στον πόλεμο, του έδωσε τη Πρόκνη για γυναίκα του. Το αρχοντόπουλο, ο Τερέας, όπως λεγόταν, πήρε μακριά τη Πρόκνη από την οικογένεια της κι αυτό έκανε την ίδια πολύ δυστυχισμένη. Ακόμα και όταν έφερε στον κόσμο το πρώτο της παιδί, αναζητούσε την αδερφή της και τον πατέρα της. 
 Το αρχοντόπουλο θέλησε να το εκμεταλλευτεί αυτό, μιας που από τη πρώτη στιγμή που είχε αντικρύσει τη Φιλομήλα την είχε αγαπήσει και αυτή. Πήγε στον βασιλιά και του ζήτησε τη Φιλομήλα για να στηρίξει ψυχικά την αδερφή της. Η πραγματικότητα όμως ήταν άλλη και την αποκάλυψε το ίδιο το αρχοντόπουλο στη Φιλομήλα, ενώ ταξιδευαν προς τη Θράκη που ζούσε ο ίδιος με τη Πρόκνη. Η Φιλομήλα προσπάθησε να πέσει στη θάλασσα και να πνιγεί για να γλυτώσει, όμως έπεσε πίσω της και την έσωσε. Την έσωσε και την φυλάκισε σε έναν πύργο που κατασκεύασε μόνο για αυτήν, για να μπορεί να την βλέπει και να χαίρεται. Στη Πρόκνη εντωμεταξύ όταν επέστρεψε είπε ότι η αδερφή της πνίγηκε.
 Η Φιλομήλα ψάχνοντας τρόπο για να ειδοποιήσει την αγαπημένη της αδερφή, ετοίμασε ένα υφαντό, εξιστορώντας πάνω του όσα είχαν συμβεί. Το υφαντό το έστειλε δώρο στη Πρόκνη και τότε αυτή τα κατάλαβε όλα. 
 Οι δύο αδερφές έφυγαν μαζί για να γλυτώσουν, όμως το αρχοντόπουλο τις κυνήγησε να τις σκοτώσει. Στην προσπάθεια τους να σωθούν παρακάλεσαν το Θεό να τις βοηθήσει. Η μία μεταμορφώθηκε σε χελιδόνι και η άλλη σε αηδόνι. Πέταξαν μακριά και μπόρεσαν να γλυτώσουν.
 Κάπως έτσι εξελίσσεται ο μύθος. Αν θέλετε την ίδια εκδοχή του μπορείτε να την διαβάσετε πατώντας εδώ. (Προφανώς έχω το ίδιο τεύχος του περιοδικού, με τη συνάδελφο)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου