Ένα παιχνίδι συνεργασίας, απλό και διασκεδαστικό που όμως δυσκόλεψε και τις δύο ομάδες, αφού λόγω της ηλικίας τους το να συνεργάζονται για να επιτύχουν ένα κοινό στόχο δεν είναι τόσο εύκολο, γι'αυτό και η συνεργασία και η ομαδικότητα είναι δυο έννοιες που τις δουλεύουμε καθημερινά στο νηπιαγωγείο.
Τα παιδιά μοιράστηκαν σε δύο ομάδες και κάθε ομάδα είχε τον αρχηγό που έπαιρνε μπαλάκι από το πλαστικό δοχείο και το έδινε στον διπλανό του. Τα παιδιά της κάθε ομάδας κάθονται δίπλα το ένα στο άλλο και από χέρι σε χέρι πρέπει να μεταφερθεί το μπαλάκι από τον αρχηγό στο τελευταίο παιδί, το οποίο είναι αυτό που μεταφέρει τα μπαλάκια στο στεφάνι της ομάδας. Νικήτρια ομάδα είναι αυτή που θα γεμίσει το στεφάνι της πρώτη με τα περισσότερα μπαλάκια. Η καταμέτρηση γίνεται όταν αδειάζει το πλαστικό δοχείο απ'όπου οι αρχηγοί παίρνουν τα μπαλάκια τους.
Από την αρχή του παιχνιδιού τους διευκρινίζω ότι όσο σημαντικός είναι ο ρόλος του αρχηγού και του μεταφορέα, τόσο σημαντικός είναι και των υπολοίπων παιδιών αφού ο καθένας είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του αλλά και για την ομάδα του. Η ομάδα που θα συνεργαστεί καλύτερα είναι αυτή που θα αναδειχθεί νικήτρια. Παίξαμε το παιχνίδι αρκετές φορές μέχρι να συνειδητοποιήσουν, αν όχι όλοι, οι περισσότεροι, ότι η ατομική προσπάθεια του καθενός μετατρέπεται σε συλλογική από τη στιγμή που λειτουργεί ο καθένας υπεύθυνα απέναντι στον εαυτό του και παράλληλα απέναντι στην ομάδα του. Υπήρξαν παιδιά που έπιαναν το μπαλάκι και κατευθείαν το έδιναν στον διπλανό τους ενώ άλλα το έπιαναν και καθυστερούσαν, χωρίς να κατανοούν το ρόλο τους στην αλυσίδα που είχε σχηματιστεί. Η ταχύτητα της κάθε ομάδας άλλαζε προς το καλύτερο κάθε φορά που παίζαμε το παιχνίδι. Ιδιαίτερα ελπιδοφόρο για την κατάκτηση της έννοιας της συνεργασίας αποτέλεσαν οι προτροπές κάποιων παιδιών προς τους άλλους να πάρουν και να δώσουν γρήγορα το μπαλάκι, όταν καταλάβαιναν ότι οι φίλοι τους καθυστερούν ενώ υπήρξαν και οι αυστηροί κριτές, που δεν έχουν μάθει ακόμα να χάνουν και προσπάθησαν να κατηγορήσουν τους συμμαθητές τους για το αποτέλεσμα.
Το παιχνίδι έληξε με την συζήτηση που κάναμε για το τι ακριβώς ήταν αυτό που βοήθησε τη συγκεκριμένη ομάδα να νικήσει. Τα συμπεράσματα ήταν αυτά που ήθελα να βγουν και να τονίσουν την αξία της συνεργασίας και το σημαντικό είναι ότι βγήκαν από τα ίδια τα παιδιά.
Τα παιδιά μοιράστηκαν σε δύο ομάδες και κάθε ομάδα είχε τον αρχηγό που έπαιρνε μπαλάκι από το πλαστικό δοχείο και το έδινε στον διπλανό του. Τα παιδιά της κάθε ομάδας κάθονται δίπλα το ένα στο άλλο και από χέρι σε χέρι πρέπει να μεταφερθεί το μπαλάκι από τον αρχηγό στο τελευταίο παιδί, το οποίο είναι αυτό που μεταφέρει τα μπαλάκια στο στεφάνι της ομάδας. Νικήτρια ομάδα είναι αυτή που θα γεμίσει το στεφάνι της πρώτη με τα περισσότερα μπαλάκια. Η καταμέτρηση γίνεται όταν αδειάζει το πλαστικό δοχείο απ'όπου οι αρχηγοί παίρνουν τα μπαλάκια τους.
Από την αρχή του παιχνιδιού τους διευκρινίζω ότι όσο σημαντικός είναι ο ρόλος του αρχηγού και του μεταφορέα, τόσο σημαντικός είναι και των υπολοίπων παιδιών αφού ο καθένας είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του αλλά και για την ομάδα του. Η ομάδα που θα συνεργαστεί καλύτερα είναι αυτή που θα αναδειχθεί νικήτρια. Παίξαμε το παιχνίδι αρκετές φορές μέχρι να συνειδητοποιήσουν, αν όχι όλοι, οι περισσότεροι, ότι η ατομική προσπάθεια του καθενός μετατρέπεται σε συλλογική από τη στιγμή που λειτουργεί ο καθένας υπεύθυνα απέναντι στον εαυτό του και παράλληλα απέναντι στην ομάδα του. Υπήρξαν παιδιά που έπιαναν το μπαλάκι και κατευθείαν το έδιναν στον διπλανό τους ενώ άλλα το έπιαναν και καθυστερούσαν, χωρίς να κατανοούν το ρόλο τους στην αλυσίδα που είχε σχηματιστεί. Η ταχύτητα της κάθε ομάδας άλλαζε προς το καλύτερο κάθε φορά που παίζαμε το παιχνίδι. Ιδιαίτερα ελπιδοφόρο για την κατάκτηση της έννοιας της συνεργασίας αποτέλεσαν οι προτροπές κάποιων παιδιών προς τους άλλους να πάρουν και να δώσουν γρήγορα το μπαλάκι, όταν καταλάβαιναν ότι οι φίλοι τους καθυστερούν ενώ υπήρξαν και οι αυστηροί κριτές, που δεν έχουν μάθει ακόμα να χάνουν και προσπάθησαν να κατηγορήσουν τους συμμαθητές τους για το αποτέλεσμα.
Το παιχνίδι έληξε με την συζήτηση που κάναμε για το τι ακριβώς ήταν αυτό που βοήθησε τη συγκεκριμένη ομάδα να νικήσει. Τα συμπεράσματα ήταν αυτά που ήθελα να βγουν και να τονίσουν την αξία της συνεργασίας και το σημαντικό είναι ότι βγήκαν από τα ίδια τα παιδιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου