Ένα απλό και όχι προγραμματισμένο παιχνίδι, έπαιξαν σήμερα για πρώτη φορά τα παιδιά. Ένα- ένα παιδί, τηρώντας τη σειρά του, σηκώνονταν από τη παρεούλα, κάθονταν στη θέση μου και έριχνε το ζάρι στο πάτωμα. Το μεγάλο μέγεθος του ζαριού και το γεγονός ότι το έπιαναν με τα δύο τους χέρια και το σήκωναν πάνω από το κεφάλι τους για να πάρουν φόρα, ήταν το κωμικό στοιχείο της δραστηριότητας. Ένας έριχνε το ζάρι και οι υπόλοιποι φώναζαν το όνομα του σχήματος.
Το παιχνίδι σήμερα είχε τρεις γύρους και υπήρξε ζήτηση για παραπάνω. Το γιγάντιο ζάρι τελικά είναι ωραίο κίνητρο. Βέβαια υπήρξαν και δύο φιλαράκια μας που κλότσησαν το ζάρι και απλά έχασαν τη σειρά τους. Δεν πειράζει γι'αυτό είναι τα παιχνίδια, για να μαθαίνουμε να κερδίζουμε (αυτό μας αρέσει ), να χάνουμε (αυτό δεν μας αρέσει) αλλά να λειτουργούμε και με βάση τους κανόνες (κι αυτό καμιά φορά, δεν μας αρέσει).
Προσεχώς μαζί σας με περισσότερα ζαροπαιχνίδια....
Το παιχνίδι σήμερα είχε τρεις γύρους και υπήρξε ζήτηση για παραπάνω. Το γιγάντιο ζάρι τελικά είναι ωραίο κίνητρο. Βέβαια υπήρξαν και δύο φιλαράκια μας που κλότσησαν το ζάρι και απλά έχασαν τη σειρά τους. Δεν πειράζει γι'αυτό είναι τα παιχνίδια, για να μαθαίνουμε να κερδίζουμε (αυτό μας αρέσει ), να χάνουμε (αυτό δεν μας αρέσει) αλλά να λειτουργούμε και με βάση τους κανόνες (κι αυτό καμιά φορά, δεν μας αρέσει).
Προσεχώς μαζί σας με περισσότερα ζαροπαιχνίδια....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου