Αναζητώντας διαφορετικές τεχνικές ζωγραφικής προκειμένου να αποκτούν τα παιδιά νέες εμπειρίες, να διασκεδάζουν και να διατηρείται αμείωτο το ενδιαφέρον τους, στερέωσα συρματάκια πίπας σε ξύλινα μανταλάκια. Τα παιδιά κλήθηκαν να χρησιμοποιούν το μανταλάκι και συγκεκριμένα την αραχνούλα που δημιουργήθηκε (το όνομα το έδωσαν τα παιδιά) σαν σφραγίδα, μέσα στην τέμπερα.
Οι μικροί μου καλλιτέχνες έχουν ήδη ζωγραφίσει από ένα ρολάκι από χαρτί κουζίνας με καφέ τέμπερα. Αυτό είναι ο κορμός του δέντρου, ενώ έχουν κόψει και το φύλλωμα εις διπλούν.
Έχω συράψει τα φυλλώματα του καθενός αφήνοντας ένα κενό στη κάτω πλευρά, εκεί που θα στερεωθεί αργότερα ο κορμός. Οι μανταλο-σφραγιδούλες ξεκινούν και το αποτέλεσμα εντυπωσιάζει τους πάντες. Η δραστηριότητα δεν ήταν εφικτό να ολοκληρωθεί σε μια ημέρα γιατί τα φυλλώματα έπρεπε να στεγνώσουν από τη μια πλευρά για να σφραγιστούν από την άλλη.
Τα δεντράκια μας είναι έτοιμα κι όπως τα έχουμε στολισμένα για να αποχωρήσουν από το σχολείο για το σπίτι, τα παιδιά αρχίζουν να σχολιάζουν "Πόσο όμορφο έγινε το δάσος μας!!!"
Αυτό ήταν και η αφόρμηση για να τα καλέσω να δημιουργήσουμε μια ιστορία με πρωταγωνιστές, οι οποίοι θα ζούσαν σε αυτό το δάσος. Η ίδια διάλεξα δυο ανθρωπάκια από τα παιχνίδια μας και τα παιδιά ήθελαν μέσα στο δάσος να βάλουμε το σπίτι και μία τίγρη.
Στήθηκαν όλα μπροστά στα μάτια μας και με μεγάλη άνεση δημιουργήθηκε η παρακάτω ιστορία.
" Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα παιδάκι μαζί με τη φίλη του, που πήγαν να πιουν τσάι. (Ειρήνη) Ήταν η Κοκκινομαλλούσα (Γιάννης) και η Κιτρινοκαπελούσα (Νικόλας). Πήγαν να πιουν τσάι στο σπίτι της Κιτρινοκαπελούσας (Αριάδνη).
Το σπίτι βρισκόταν σε ένα δάσος (Κων. Περ). Τα δέντρα στο δάσος είχαν καφέ, κίτρινο, κόκκινο και πορτοκαλί χρώμα στα φύλλα τους (Οδυσσέας). Ήταν Φθινόπωρο (Θοδωρής). Είχε πολύ ήλιο αλλά έκανε και κρύο (Αλίκη).
Τα κορίτσια βγήκαν έξω στην αυλή να δούνε τον ήλιο (Μαρία). Τότε είδαν μπροστά τους μια τίγρη. Η τίγρης μόλις είδε τα κορίτσια πήγε να τις πατήσει (Κατερίνα).
Τα κορίτσια δεν ένιωσαν ωραία (Νίκος). Ένιωσαν φόβο και πήγαν μέσα στο σπίτι και κρύφτηκαν (Αγγελιάννα). Η τίγρης χτύπαγε τη πόρτα (Σοφία) γιατί ήθελε να τους φάει (Ματιάνα).
Τελικά τα κορίτσια της φώναξαν να φύγει και η τίγρης έφυγε μακρυά στο δάσος (Ελιντόν)."
Με την ολοκλήρωση της ιστορίας ζητήθηκε από τα παιδιά να ζωγραφίσουν το κομμάτι της ιστορίας που τα ίδια μου περιέγραψαν.
Το Φθινόπωρο
Η Κοκκινομαλλούσα και η Κιτρινοκαπελούσα
Η τίγρης που χτυπάει την πόρτα
Τα κορίτσια που βγήκαν να απολαύσουν τον ήλιο
Το σπίτι
Το δάσος με το σπίτι
Η τίγρης με τα δυο κορίτσια
Τα κορίτσια που πίνουν τσάι.
Η Κοκκινομαλλούσα.
Η τίγρης.
Τα φθινοπωρινά μας δεντράκια.
Ο ήλιος που ειναι ζεστός.
Η Κιτρινοκαπελούσα
Η τίγρης μέσα στο δασος.
Η θυμωμένη τίγρης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου