Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου αποτελούν μια σκληρή πραγματικότητα για τις μικρές, τρυφερές καρδιές των παιδιών μας, γι' αυτόν τον λόγο ήθελα να ολοκληρώσουμε το θέμα μας με μια πιο γλυκιά ανάμνηση.
Είχαμε δει μαζί με τα παιδιά φωτογραφικό υλικό από τα γεγονότα και είχαμε συζητήσει αρκετά γύρω από αυτά που παρατηρούσαμε. Τα ίδια τα παιδιά σχολίασαν ότι είχαν γράψει συνθήματα στους τοίχους οι φοιτητές. Σήμερα ακούσαμε και ηχητικά ντοκουμέντα, με τις φωνές των ίδιων των φοιτητών, μέσα από τον ραδιοφωνικό σταθμό που είχαν φτιάξει. Επιπλέον αναφέρθηκε στις συζητήσεις μας ότι ακούγονταν πολλά τραγούδια με απώτερο σκοπό να ξεσηκωθεί γενικότερα ο λαός. Ακούσαμε και τραγουδήσαμε παρέα κάποια από αυτά.
Όλα τα παραπάνω προσπάθησα να τα συνδέσω, δημιουργώντας ένα πιο χαρούμενο και αισιόδοξο κλίμα, αξιοποιώντας το τραγούδι που ερμήνευσε η Τάνια Τσανακλίδου "Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο".
Το τραγούδι αναφέρει ότι τα παιδιά ζωγραφίζουν στους τοίχους και οι μαθητές μου είχαν ήδη σχολιάσει ότι οι φοιτητές του Πολυτεχνείου έγραφαν μηνύματα στους τοίχους.
Το τραγούδι αναφέρει ότι τα παιδιά τραγουδούν μες τους δρόμους και οι μαθητές μου γνωρίζουν από τα λεγόμενα μας ότι οι φοιτητές και πλήθος λαού τραγουδούσαν συγκεκριμένα τραγούδια προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για την κατάσταση που επικρατούσε.
Κάνοντας την απαραίτητη διευκρίνιση ότι δεν μπορούμε να σηκωθούμε και να αρχίσουμε να ζωγραφίζουμε στους τοίχους του σχολείου ή οπουδήποτε αλλού, πρότεινα στα παιδιά να ζωγραφίζουν όμορφες εικόνες που τους έρχονται στο νου ακούγοντας το τραγούδι. Τα παιδιά σχεδίασαν, χρωμάτισαν και έγραψαν το σύνθημα, που μου είπε το καθένα, όντας όρθια, μπροστά σε ένα μεγάλο χαρτόνι.
Η γιορτή μας για την επέτειο του Πολυτεχνείου έκλεισε τραγουδώντας όλοι μαζί το συγκεκριμένο τραγούδι.
Είχαμε δει μαζί με τα παιδιά φωτογραφικό υλικό από τα γεγονότα και είχαμε συζητήσει αρκετά γύρω από αυτά που παρατηρούσαμε. Τα ίδια τα παιδιά σχολίασαν ότι είχαν γράψει συνθήματα στους τοίχους οι φοιτητές. Σήμερα ακούσαμε και ηχητικά ντοκουμέντα, με τις φωνές των ίδιων των φοιτητών, μέσα από τον ραδιοφωνικό σταθμό που είχαν φτιάξει. Επιπλέον αναφέρθηκε στις συζητήσεις μας ότι ακούγονταν πολλά τραγούδια με απώτερο σκοπό να ξεσηκωθεί γενικότερα ο λαός. Ακούσαμε και τραγουδήσαμε παρέα κάποια από αυτά.
Όλα τα παραπάνω προσπάθησα να τα συνδέσω, δημιουργώντας ένα πιο χαρούμενο και αισιόδοξο κλίμα, αξιοποιώντας το τραγούδι που ερμήνευσε η Τάνια Τσανακλίδου "Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο".
Το τραγούδι αναφέρει ότι τα παιδιά ζωγραφίζουν στους τοίχους και οι μαθητές μου είχαν ήδη σχολιάσει ότι οι φοιτητές του Πολυτεχνείου έγραφαν μηνύματα στους τοίχους.
Το τραγούδι αναφέρει ότι τα παιδιά τραγουδούν μες τους δρόμους και οι μαθητές μου γνωρίζουν από τα λεγόμενα μας ότι οι φοιτητές και πλήθος λαού τραγουδούσαν συγκεκριμένα τραγούδια προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για την κατάσταση που επικρατούσε.
Κάνοντας την απαραίτητη διευκρίνιση ότι δεν μπορούμε να σηκωθούμε και να αρχίσουμε να ζωγραφίζουμε στους τοίχους του σχολείου ή οπουδήποτε αλλού, πρότεινα στα παιδιά να ζωγραφίζουν όμορφες εικόνες που τους έρχονται στο νου ακούγοντας το τραγούδι. Τα παιδιά σχεδίασαν, χρωμάτισαν και έγραψαν το σύνθημα, που μου είπε το καθένα, όντας όρθια, μπροστά σε ένα μεγάλο χαρτόνι.
Η γιορτή μας για την επέτειο του Πολυτεχνείου έκλεισε τραγουδώντας όλοι μαζί το συγκεκριμένο τραγούδι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου