Το ταξίδι με το αερόστατο είναι μεγάλο και..

άραγε μπορούμε να ταξιδέψουμε στα αλήθεια μαζί του και να μας μεταφέρει εκεί που επιθυμεί ο καθένας; 
- "Οχι, αυτό δεν γίνεται" ήταν η απάντηση των παιδιών.
- Αφού δεν γίνεται να είμαστε εμείς μέσα, τι θα μπορούσαμε να βάλουμε για να μας εκπροσωπεί; τους ρώτησα μετά. Οι απαντήσεις ήταν πολλές και ποικίλες (δυστυχώς δεν τις κατέγραψα), κράτησα αυτή που με εξυπηρετούσε.
- "Να βάλουμε το όνομα μας." Αυτή ήταν η απάντηση που περίμενα να ακούσω. Παραδεχτήκαμε όλοι στην παρέα ότι ήταν πολύ καλή ιδέα αλλά προβληματιστήκαμε γιατι τα μεγέθη των ονομάτων ήταν μεγάλα. Κάπως έτσι καταλήξαμε να φέρει κάθε παιδί την κάρτα με το όνομα τους και να διαλέξει από εκεί το γράμμα που θέλει να ταξιδέψει. Οταν γινόταν ίδια επιλογή γράμματος από τα παιδιά, προσπαθούσα να ανατρέψω την αποφάση λέγοντας ότι καλό θα ήταν να στείλουμε διαφορετικά γράμματα στο ταξίδι έτσι ώστε να δώσουμε την ευκαιρία σε πολλά από αυτά να γνωρίσουν τον κόσμο. Έτσι επέλεγαν ένα γράμμα που δεν ήταν ήδη επιβάτης του φανταστικού μας ταξιδιού.
 Tα γράμματα μοιράστηκαν στα παιδιά, σύμφωνα πάντα με την επιλογή που είχαν κάνει και προτάθηκε να τα ζωγραφίσουν με ένα ιδιαίτερο και ευχάριστο τρόπο. Τους μοίρασα μπατονέτες, επέλεξαν χρώμα δαχτυλομπογιάς και ξεκίνησαν τη δουλειά προκειμένου να γεμίσουν τα γραμματάκια τους. 

  Για την συνέχεια θα έχουμε χαρτοκοπτική των γραμμάτων και κολάζ σε σκληρό χαρτόνι για να μπορέσουν να ταξιδέψουν οι επιβάτες μας.

 Σαν επέκταση της δραστηριότητας αλλά και προσπάθεια καλλιέργειας της φαντασίας και ανάπτυξης της σκέψης, τα παιδιά ρωτήθηκαν "Ποιον θα ήθελαν να πάρουν μαζί τους στο ταξίδι και γιατί;" 
 Οι απαντήσεις που μου έδωσαν είναι οι εξής:
Άγγελος- τον μπαμπά και τη μαμά μου επειδή είναι γονείς μου.
Σοφία- τον αδερφό μου, τη μαμά και τον θείο γιατί η μαμά είναι γυναίκα του μπαμπά και ο αδερφός μου, όταν έρθει ο μπαμπάς θα πετάξει πάνω του.
Γιάννης Μ.- τα ζωάκια μου για να παίζω.
Λιάνα- τη Ραφαέλα και το σκυλάκι μου, για να παίζουμε με το σκυλί και να του πετάμε τη μπάλα.
Λυδία- τη Μαρίνα γιατί είναι η καλύτερη μου φίλη.
Σταύρος- τη Ζηνοβία γιατί είναι αδερφή μου.
Μαλένα- τη μαμά για να κολυμπάμε μαζί.
Λάζαρος- όλη την οικογένεια μου, γιατί έχω συνηθίσει έτσι.
Σοφιανός- τη μαμά, τον αδερφό μου, τη γιαγιά, το νονό και τον μπαμπά γιατί τους αγαπώ.
Χρήστος- τα ξαδέρφια μου γιατί πηγαίνω κάθε φορά σπίτι τους και παίζω μαζί τους.
Ζηνοβία - τις ξαδέρφες μου και την οικογένεια μου γιατί τους αγαπάω όλους.
Τιμόθεος - την Αναστασία, γιατί αυτή είναι η αδερφή μου.
Μαρία - τη μαμά, τον μπαμπά, την Έλενα γιατί έτσι...
Μάριαμ - θα ταξίδευα με την αδερφή μου που την αγαπάω.
Χάρης - θα έπαιρνα μαζί μου τον μπαμπά γιατί παίζουμε μαζί αυτοκινητάκια.
Μαργαρίτα - Τον Παναγιώτη τον αδερφό μου, γιατί κάνουμε τα πάντα μαζί.
Ραφαέλα- θα έπαιρνα τη μαμά, το μπαμπά και τον αδερφό μου, γιατί τους αγαπάω πάρα πολύ.
Γιάννης Π. - Τη μαμά, το μπαμπά κια τον αδερφό μου για να μην χαθώ.
Μαρίνα - Τη Ραφαέλα, τη μαμά και τον μπαμπά για να μας προσέχουν όταν θα παίζουμε.
Ελιντόν - Τη μαμά, το μπαμπά και τον Έλβις. Μαζί θα κάνουμε παιχνίδι.
Αριάδνη - Τον Μπίλο γιατί είναι φίλος μου, τη νονά, τον Κυριάκο γιατί παίζει ορισμένες φορές μαζί μας, τη μαμ΄ακαι τον μπαμπά που αγαπάω.
 Να αναφέρω εδώ ότι τα παιδιά θυμόντουσαν πολύ καλά την αρχική τους σκέψη για το που θια ήθελαν να ταξιδέψουν και σύμφωνα με αυτήν ήταν οι απαντήσεις τους.