Κάθε χρόνο φωτογραφίζω τα παιδιά και ετοιμάζω έναν πίνακα αναφοράς για την τάξη. Δίπλα στην φωτογραφία του κάθε παιδιού, κολλάω μια ετικέτα με το όνομά του.Αρχικά σαν πρώτη δραστηριότητα, τα παιδιά γράφουν το όνομά τους, (όπως ξέρουν ή αν δεν ξέρουν, όπως θέλουν και μπορούν) κάτω από την ετικέτα με το εκτυπωμένο όνομα.Για την συνέχεια έχουμε μόνο παιχνίδια.
Αφού γίνει η παρατήρηση του πίνακα αναφοράς από τα παιδιά, τους εμφανίζω τις κάρτες με τα ονόματα τους. Οι κάρτες είναι μπροστά τους και καλούνται να βρουν το όνομά τους.Αν χρειάζονται βοήθεια , το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να πάνε στον πίνακα και να δουν τα γραμματάκια του ονόματος τους.Παρότι ακούγεται τόσο απλό για τα προνήπια και τα νήπια που δεν έχουν καμία επαφή με τον γραπτό λόγο, είναι δύσκολο.Τα δύσκολα όμως στο σχολείο μας, αποτελούν προκλήσεις και εκτός αυτού η παιγνιώδης μορφή διδασκαλίας είναι αυτή που παρασύρει τα νηπιάκια στην προσπάθεια ολοκλήρωσης της δραστηριότητας με χαρά και ενθουσιασμό.
"Όσο ακούγεται το ντέφι, εσείς θα κάνετε βόλτα μέσα στη τάξη. Όταν σταματήσει το ντέφι, έρχεστε να βρει ο καθένας τη κάρτα του.Όποιος βρίσκει τη κάρτα κάθεται πάλι στη θέση του, όποιος δυσκολεύεται, συμβουλεύεται τον πίνακα με τις φωτογραφίες." Οι επιβραβεύσεις είναι πολλές ακόμα και για αυτούς που δε καταφέρνουν να βρουν τη κάρτα τους.Το μουσικό όργανο αλλάζει, οι κινήσεις που καλούνται τα παιδιά να κάνουν ποικίλουν και το παιχνίδι γνωριμίας με το όνομά μας συνεχίζεται μέχρι την ημέρα που όλα τα παιδιά, με άνεση αναγνωρίζουν το όνομα.
Σήμερα ήταν η δεύτερη ημέρα που παίξαμε με τις κάρτες και είμαι αισιόδοξη, ότι στο τέλος της εβδομάδας όλα τα παιδιά θα μπορέσουν να πάρουν στο σπίτι τους δώρο την κάρτα τους, για εξάσκηση πλέον σε προγραφικό επίπεδο.
Αφού γίνει η παρατήρηση του πίνακα αναφοράς από τα παιδιά, τους εμφανίζω τις κάρτες με τα ονόματα τους. Οι κάρτες είναι μπροστά τους και καλούνται να βρουν το όνομά τους.Αν χρειάζονται βοήθεια , το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να πάνε στον πίνακα και να δουν τα γραμματάκια του ονόματος τους.Παρότι ακούγεται τόσο απλό για τα προνήπια και τα νήπια που δεν έχουν καμία επαφή με τον γραπτό λόγο, είναι δύσκολο.Τα δύσκολα όμως στο σχολείο μας, αποτελούν προκλήσεις και εκτός αυτού η παιγνιώδης μορφή διδασκαλίας είναι αυτή που παρασύρει τα νηπιάκια στην προσπάθεια ολοκλήρωσης της δραστηριότητας με χαρά και ενθουσιασμό.
"Όσο ακούγεται το ντέφι, εσείς θα κάνετε βόλτα μέσα στη τάξη. Όταν σταματήσει το ντέφι, έρχεστε να βρει ο καθένας τη κάρτα του.Όποιος βρίσκει τη κάρτα κάθεται πάλι στη θέση του, όποιος δυσκολεύεται, συμβουλεύεται τον πίνακα με τις φωτογραφίες." Οι επιβραβεύσεις είναι πολλές ακόμα και για αυτούς που δε καταφέρνουν να βρουν τη κάρτα τους.Το μουσικό όργανο αλλάζει, οι κινήσεις που καλούνται τα παιδιά να κάνουν ποικίλουν και το παιχνίδι γνωριμίας με το όνομά μας συνεχίζεται μέχρι την ημέρα που όλα τα παιδιά, με άνεση αναγνωρίζουν το όνομα.
Σήμερα ήταν η δεύτερη ημέρα που παίξαμε με τις κάρτες και είμαι αισιόδοξη, ότι στο τέλος της εβδομάδας όλα τα παιδιά θα μπορέσουν να πάρουν στο σπίτι τους δώρο την κάρτα τους, για εξάσκηση πλέον σε προγραφικό επίπεδο.
 |
| ΤΟ ΟΤΙ ΟΙ ΚΑΡΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΔΥΟ ΧΡΩΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΣΚΟΠΙΜΟ. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου