Μια συνεργατική ιστορία που δημιουργήθηκε από τα δυο υποτμήματα του νηπιαγωγείου.

Μια μέρα στην παραλία!!!

 Μια φορά κι έναν καιρό, ο Δημήτρης και η Εύα, που ήταν 5 χρονών, πήγαν στην θάλασσα μαζί με τον μπαμπά και τη μαμά. Ήταν καλοκαίρι και το σπίτι τους ήταν στην πόλη.

 Τα παιδιά έπαιζαν με την άμμο και κυνηγητό. Με την άμμο είχαν φτιάξει κι ένα κάστρο.

 Η Εύα ήταν έτοιμη να μπει στο νερό για να κολυμπήσει, όταν είδε μέσα στο νερό έναν καρχαρία.

 Η Εύα τρόμαξε και δεν μπήκε στο νερό. Φώναξε αμέσως τη μαμά και τον μπαμπά. «Μέσα στη θάλασσα έχει καρχαρία» είπε και φοβόταν πολύ. Η μαμά της είπε να προσέχει και να μην μπει στο νερό. Μετά την αγκάλιασε για να μην τρομάξει άλλο.

 Ο Δημήτρης, που ήταν πιο πέρα δεν είχε ακούσει τίποτα και μπήκε στο νερό. Η μαμά και ο μπαμπάς είδαν τον Δημήτρη που τον έβαζε ο καρχαρίας στο στόμα του και άρχισαν να ουρλιάζουν.

 Μέσα στην κοιλιά του καρχαρία, ο Δημήτρης του έδινε μπουνιές. Στον καρχαρία δεν άρεσε καθόλου αυτό. Ο Δημήτρης είχε μαζί του ένα μαχαίρι κοφτερό και άρχισε να κόβει την πλάτη του καρχαρία για να κολυμπήσει και να βγει. Τελικά ο Δημήτρης βγήκε και ο καρχαρίας έκλαψε.

 Η μαμά και ο μπαμπάς πήγαν τα παιδιά αμέσως στο σπίτι και του είπαν: «Πρόσεχε την άλλη φορά, μην μπεις στο νερό χωρίς να μας το πεις». Επίσης του έδωσαν πολλά συγχαρητήρια γιατί ήταν θαρραλέος και σώθηκε.

 

(Το Α υποτμήμα έγραψε την ιστορία μέχρι την εμφάνιση του καρχαρία και την επόμενη ημέρα η ιστορία συνεχίστηκε από το Β υποτμήμα. Αφόρμηση για την δημιουργία της ιστορίας στάθηκε ένα απλό φύλλο ζωγραφικής)