Η πρόταση μου αρχικά ήταν να τσουγκρίσουμε κόκκινα αυγά, όπως θέλει το έθιμο της θρησκείας μας και να ανταλλάξουμε τις καθιερωμένες ευχές. Η αρχική ιδέα όμως κατέληξε σε ημέρα της αυγουλοσπάστρας, όπως είπαμε με τα παιδιά και σε ευχάριστα και διασκεδαστικά παιχνίδια.
Για να μπορέσουμε να παίξουμε τα παιχνίδια μας, αν και η μέρα μας ονομάστηκε αυγουλοσπάστρα, εμείς έπρεπε να τα κρατήσουμε γερά, γι αυτό και το βασικό και συνεχόμενο σύνθημα της ημέρας ήταν "Δώστε αγάπη στα αυγά, Αγάπη μόνο". Τα παιδιά κλήθηκαν να κάνουν τις παλάμες τους φωλίτσες και εκεί να προστατέψουν τα αυγά τους για να μπορέσουν να συμμετέχουν στα αυγουλοπαιχνίδια μας.
Για να αναπτυχθεί η επιθυμητή σχέση αγάπης με τα αυγά τους πρότεινα να σκεφτούν για ποιο λόγο αγαπούν το αυγό τους, ψάχνοντας ένα θετικό χαρακτηριστικό σε αυτό.
Ακούστηκαν λοιπόν με ενδιαφέρον οι λόγοι που αγάπησαν τα παιδιά το αυγό τους.
Το επόμενο παιχνίδι ήταν πιο διασκεδαστικό μεν, πιο καταστροφικό για τα αυγά μας δε.
Τα παιδιά ερχόντουσαν στο κέντρο της παρεούλας ανά ζευγάρι, εξακολουθώντας να δείχνουν αγάπη στο αυγό τους και να το κρατούν μέσα στη φωλίτσα των χεριών τους. Το δύσκολο ήταν όταν κλήθηκαν να πετάξουν το αυγό τους, με τη σειρά, ο ένας στον άλλο και σε μικρή απόσταση μεταξύ τους, μέσα στην άδεια φωλίτσα του φίλου τους.
Αυτό ήταν, όλη η αγάπη που τους δείχναμε τόση ώρα πήγε χαμένη. Κάποια αυγά σώθηκαν τα περισσότερα όμως προσγειώνονταν στο πάτωμα, μένοντας σε απελπιστική κατάσταση.
Μαζέψαμε ότι έμεινε, τα αγκαλιάσαμε πάλι με αγάπη, γιατί αλλιώς σκορπίζαν τα τσόφλια, αναζητήσαμε τις άσπαστες πλευρές των αυγών και εν τέλει ανταλλάξαμε τις ευχές μας και πραγματοποιήσαμε το τελειωτικό τσούγκρισμα.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ- ΑΛΗΘΩΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ!!!
Οι ιδέες μας όμως δεν στερεύουν ποτέ γι αυτό κι εμείς σκεφτήκαμε αφού δεν μπορούσαμε να φάμε τα αυγά, λόγω των πολλών ημερών που ήταν βρασμένα, τουλάχιστον να κάνουμε κολάζ με τα κόκκινα τσόφλια. Τα παιδιά μάλιστα πρότειναν να ετοιμάσουμε κάρτες με τα κόκκινα φρούτα, τα κεράσια, τις φράουλες και το καλοκαιρινό καρπούζι.
Είχαμε την ιδέα, νιώθαμε τη χαρά και την ικανοποίηση που σκεφτήκαμε κάτι διαφορετικό, είχαμε την όρεξη να το κάνουμε, ξεσηκωθήκαμε στην ουσία.....η νηπιαγωγός όμως τα ξέχασε όλα με το που άρχισε να καθαρίζει τα αυγά και να αναδύεται η γνωστή μυρωδιά.
Και του χρόνου να' μαστε καλά....τι να κάνουμε, σημασία έχει να έχουμε ιδέες!!!!
Για να μπορέσουμε να παίξουμε τα παιχνίδια μας, αν και η μέρα μας ονομάστηκε αυγουλοσπάστρα, εμείς έπρεπε να τα κρατήσουμε γερά, γι αυτό και το βασικό και συνεχόμενο σύνθημα της ημέρας ήταν "Δώστε αγάπη στα αυγά, Αγάπη μόνο". Τα παιδιά κλήθηκαν να κάνουν τις παλάμες τους φωλίτσες και εκεί να προστατέψουν τα αυγά τους για να μπορέσουν να συμμετέχουν στα αυγουλοπαιχνίδια μας.
Για να αναπτυχθεί η επιθυμητή σχέση αγάπης με τα αυγά τους πρότεινα να σκεφτούν για ποιο λόγο αγαπούν το αυγό τους, ψάχνοντας ένα θετικό χαρακτηριστικό σε αυτό.
- το αγαπώ, γιατί πιστεύω οτι θα σπάσει όλα τα άλλα
- γιατί είναι γυαλιστερό
- είναι το πρώτο και θα σπάσει τα περισσότερα
- το αγαπώ γιατι μου αρέσει
- το αγαπώ γιατί συμβολίζει το αίμα του Χριστού
- γιατί θέλω να το φάω
- για να τσουγκρίσω
- γιατί είναι τόσο δυνατό
- είναι πολύ όμορφο, κόκκινο ανοιχτό χρώμα
- είναι πολύ σκληρό
- το αγαπώ γιατί είναι ωραίο
- είναι γλυκούλι
- γιατί είναι κόκκινο
- επειδή μου αρέσει το χρώμα του
- είναι λαμπερό
- είναι φίλος μου
Τα παιδιά ερχόντουσαν στο κέντρο της παρεούλας ανά ζευγάρι, εξακολουθώντας να δείχνουν αγάπη στο αυγό τους και να το κρατούν μέσα στη φωλίτσα των χεριών τους. Το δύσκολο ήταν όταν κλήθηκαν να πετάξουν το αυγό τους, με τη σειρά, ο ένας στον άλλο και σε μικρή απόσταση μεταξύ τους, μέσα στην άδεια φωλίτσα του φίλου τους.
Αυτό ήταν, όλη η αγάπη που τους δείχναμε τόση ώρα πήγε χαμένη. Κάποια αυγά σώθηκαν τα περισσότερα όμως προσγειώνονταν στο πάτωμα, μένοντας σε απελπιστική κατάσταση.
Μαζέψαμε ότι έμεινε, τα αγκαλιάσαμε πάλι με αγάπη, γιατί αλλιώς σκορπίζαν τα τσόφλια, αναζητήσαμε τις άσπαστες πλευρές των αυγών και εν τέλει ανταλλάξαμε τις ευχές μας και πραγματοποιήσαμε το τελειωτικό τσούγκρισμα.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ- ΑΛΗΘΩΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ!!!
Οι ιδέες μας όμως δεν στερεύουν ποτέ γι αυτό κι εμείς σκεφτήκαμε αφού δεν μπορούσαμε να φάμε τα αυγά, λόγω των πολλών ημερών που ήταν βρασμένα, τουλάχιστον να κάνουμε κολάζ με τα κόκκινα τσόφλια. Τα παιδιά μάλιστα πρότειναν να ετοιμάσουμε κάρτες με τα κόκκινα φρούτα, τα κεράσια, τις φράουλες και το καλοκαιρινό καρπούζι.
Είχαμε την ιδέα, νιώθαμε τη χαρά και την ικανοποίηση που σκεφτήκαμε κάτι διαφορετικό, είχαμε την όρεξη να το κάνουμε, ξεσηκωθήκαμε στην ουσία.....η νηπιαγωγός όμως τα ξέχασε όλα με το που άρχισε να καθαρίζει τα αυγά και να αναδύεται η γνωστή μυρωδιά.
Και του χρόνου να' μαστε καλά....τι να κάνουμε, σημασία έχει να έχουμε ιδέες!!!!
Τέλειο!
ΑπάντησηΔιαγραφή