Διαβάσαμε τον Έλμερ, τον παρδαλό ελέφαντα του David Mckee και οι μαθητές ενθουσιασμένοι με τους κώδικες, τις κάρτες και την πίστα που παίζουμε, ζήτησαν να περπατήσει πάνω στη πίστα και ο Έλμερ.
Ο Έλμερ στάθηκε στην αφετηρία και κλήθηκε να φθάσει στο δάσος. Σε αυτό το σημείο ζήτησα από τους μαθητές μου να εμπλουτίσουν την διαδρομή του. Πρόσθεσαν χορτάρι-τα πράσινα τουβλάκια για να τρώει ο Έλμερ, μια λίμνη-τα μπλε τουβλάκια, ένα ουράνιο τόξο, που θα το κουβαλάει γιατί έχει χρώματα, και ένα δελφίνι με έναν ρινόκερο που είναι φίλοι του.
Η διαδρομή ξεκινάει. Μου ζήτησαν να πάει πρώτα από τη λίμνη, οπότε επέλεξαν και την κάρτα που έπρεπε να ακολουθήσει ο Έλμερ για να κάνει το πρώτο βήμα.
Είναι στη λίμνη και πίνει νερό.
Σύμφωνα με τις αποφάσεις των μαθητών, ο Έλμερ συνεχίζει τη πορεία του ευθεία, μέχρι να φτάσει στο ουράνιο τόξο. Του δίνεται η εντολή να στρίψει.
Στρίβει και είναι έτοιμος να συνεχίσει για να φθάσει το ουράνιο τόξο.
Καλείται να πάει στο γρασίδι τώρα.
Συνεχίζει τη πορεία του και με ένα βήμα βρίσκει τον φίλο του το δελφίνι και το οδηγεί στο δάσος.
Όμως ο Έλμερ είχε ξεχάσει τον άλλο του φίλο, τον ρινόκερο και με νέες κάρτες-εντολές πηγαίνει και τον φέρνει κι αυτόν μαζί του.
Ο Έλμερ, ο ρινόκερος και το δελφίνι με τη βοήθεια των νηπίων έχουν φθάσει στον τελικό τους προορισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου