Δύο ημέρες μετά τη χριστουγεννιάτικη γιορτούλα μας κάνοντας μια πρόβα μόνο , μιας που δεν είχαμε τον χρόνο για κάτι παραπάνω αναπαραστήσαμε, παρουσία των γονέων των μαθητών, ένα έθιμο της Μακεδονίας.
Πρόκειται για τους Αράπηδες από το παραδοσιακό χωριό Προφήτης του Δήμου Βόλβης, ένα μέρος κοντά στη Θεσσαλονίκη. Σύμφωνα με τη παράδοση, οι νέοι την ημέρα των Θεοφανίων, μετά τη Λειτουργία και τον Αγιασμό των Υδάτων, μεταμφιεσμένοι ως Αράπηδες κουδουνοφόροι επισκέπτονται τα σπίτια του χωριού. Φθάνοντας εκεί, πηδούν τρεις φορές για να διώξουν με τον ήχο από τα κουδούνια τους τα κακά πνεύματα. Στην συνέχεια λένε τα κάλαντα, ευχές και κατευθύνονται προς την πλατεία του χωριού, όπου ακολουθεί γλέντι με παραδοσιακά φαγητά, που έχουν ετοιμάσει οι νοικοκυρές και τσίπουρο και βέβαια με τη συνοδεία παραδοσιακής μουσικής.
Το έθιμο λέγεται ότι είναι πάρα πολύ παλιό και οτι κρατεί στις μέρες μας από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Τότε, προκειμένου να αποφύγουν οι κάτοικοι τις ληστρικές επιδρομές που δέχονταν, φορούσαν μαύρα δέρματα ζώων και χτυπώντας τα κουδούνια τους , τρόμαζαν οι ληστές κι έφευγαν.
Μια άλλη εκδοχή του εθίμου είναι οτι την ίδια περίοδο, οι Τούρκοι συνήθιζαν να αρπάζουν νέες κοπέλες. Για να τους τρομοκρατήσουν αλλά και να μην αναγνωρίζονται, οι κάτοικοι μεταμφιέζονταν σε Αράπηδες. Το έθιμο της ''αρπαγής της νύφης", αποδίδεται στις μέρες μας με χιουμοριστικό τρόπο και οι Αράπηδες είναι αυτοί που προσπαθούν να φέρουν πίσω στον γαμπρό την νύφη που του άρπαξαν.
Η παραδοσιακή φορεσιά των Αράπηδων περιλαμβάνει πατελόνι και γιλέκο απο δέρμα μαύρου τράγου και κόκκινη πλεκτή εσάρπα. Στη μέση τους κρεμούν πέντε κουδούνια, τη "ντουζίνα" με το "μπατάλι", να είναι το μεγαλύτερο κουδούνι από ολα. Ιδιαίτερα χαρακτηριστική είναι η κεφαλοστολή τους, το "καλπάκι". Το καλπάκι εκτός από τις χρωματιστές κορδέλες στολίζεται και με την ουρά της αλεπούς, που κρέμεται από την κορυφή του καθώς και το μουστάκι από τις τρίχες αλόγου.
Ερχόμενοι σε επαφή με τις λεπτομέρειες του εθίμου, παρατηρώντας εποπτικό υλικό και κυρίως βιντεάκια από το διαδίκτυο, αποφασίσαμε να ετοιμάσουμε τις δικές μας φορεσιές.
Οι μαθητές έβαψαν τα ξύλα που κρατουν οι Αράπηδες, με χαρτοκοπτική, ζωγραφική και κολάζ επίσης ετοίμασαν την κεφαλοστολή τους, όπως και τα κουδούνια τους. Οι εσάρπες τους είναι από ύφασμα φλις.
Δεν μείναμε όμως στις φορεσιές. Μάθαμε τα κάλαντα των Φώτων της Μακεδονίας και έναν παραδοσιακό χορό της Μακεδονίας, τον κοφτό. Εκτός από τους γονείς που είχαμε καλέσει, πήγαμε στα συστεγαζόμενα δημοτικά σχολεία, ειπαμε τα καλαντα, δώσαμε και πήραμε πολλές ευχές.
Επιπλέον ετοιμάσαμε μικρά βιβλία με την προετοιμασία που κάναμε καθώς και άλλα μικρά βιβλία, ενημερωτικά του εθίμου, τα οποία μοιράσαμε στους γονείς που μας παρακολούθησαν.
Τα κάλαντα απο τους Αράπηδες του 9ου Νηπιαγωγείου Περάματος.
"Σφάξαμε το πετεινό, είδαμε τα Φώτα,
δώστε μας το μπαξίσι σας, να πάμε σε άλλη πόρτα"
Θερμά συγχαρητήρια στους μικρούς κι αγαπημένους Αράπηδες του 9ου Νηπιαγωγείου Περάματος!!!
Και του χρόνου με υγεία!!!!
