Οι Πειρατές, οι Γοργόνες και η ιστορία τους!!!

Με την ολοκλήρωση της κατασκευής και από τα δύο υποτμήματα, οι μαθητές εμπνεύστηκαν μιαν ιστορία.

"Μια μέρα η θάλασσα είχε πολλά κύματα και κινδύνεψε να βουλιάξει το πειρατικό πλοίο.

Όμως ο πειρατής βρήκε λύση για να σωθεί. Πήδηξε πάνω στη σανίδα. Ήθελε να πάει να βρει τον θησαυρό. Ο θησαυρός ήταν ένα σεντούκι με λεφτά.

Εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε μέσα από το νερό μια γοργόνα , που ζούσε στον βυθό.

Η γοργόνα ρώτησε τον πειρατή "Τι κάνεις εδώ;"

O πειρατής τότε θέλησε να χτυπήσει τη γοργόνα, γι αυτό σήκωσε το σπαθί του. Η γοργόνα όμως σήκωσε και τα δυο της χέρια ψηλά και του είπε στοπ.

Ο πειρατής σταμάτησε και της ζήτησε συγνώμη.

Μετά βρήκαν μαζί τον θησαυρό. Ο θησαυρός ήταν σοκολατένια λεφτά. Έτσι ο πειρατής και η γοργόνα έκατσαν και τα έφαγαν.

Ένιωθαν τέλεια, ωραία, καταπληκτικά κι έγιναν και φίλοι!!!

Μια συνεργατική ιστορία που δημιουργήθηκε από τα δυο υποτμήματα του νηπιαγωγείου.

Μια μέρα στην παραλία!!!

 Μια φορά κι έναν καιρό, ο Δημήτρης και η Εύα, που ήταν 5 χρονών, πήγαν στην θάλασσα μαζί με τον μπαμπά και τη μαμά. Ήταν καλοκαίρι και το σπίτι τους ήταν στην πόλη.

 Τα παιδιά έπαιζαν με την άμμο και κυνηγητό. Με την άμμο είχαν φτιάξει κι ένα κάστρο.

 Η Εύα ήταν έτοιμη να μπει στο νερό για να κολυμπήσει, όταν είδε μέσα στο νερό έναν καρχαρία.

 Η Εύα τρόμαξε και δεν μπήκε στο νερό. Φώναξε αμέσως τη μαμά και τον μπαμπά. «Μέσα στη θάλασσα έχει καρχαρία» είπε και φοβόταν πολύ. Η μαμά της είπε να προσέχει και να μην μπει στο νερό. Μετά την αγκάλιασε για να μην τρομάξει άλλο.

 Ο Δημήτρης, που ήταν πιο πέρα δεν είχε ακούσει τίποτα και μπήκε στο νερό. Η μαμά και ο μπαμπάς είδαν τον Δημήτρη που τον έβαζε ο καρχαρίας στο στόμα του και άρχισαν να ουρλιάζουν.

 Μέσα στην κοιλιά του καρχαρία, ο Δημήτρης του έδινε μπουνιές. Στον καρχαρία δεν άρεσε καθόλου αυτό. Ο Δημήτρης είχε μαζί του ένα μαχαίρι κοφτερό και άρχισε να κόβει την πλάτη του καρχαρία για να κολυμπήσει και να βγει. Τελικά ο Δημήτρης βγήκε και ο καρχαρίας έκλαψε.

 Η μαμά και ο μπαμπάς πήγαν τα παιδιά αμέσως στο σπίτι και του είπαν: «Πρόσεχε την άλλη φορά, μην μπεις στο νερό χωρίς να μας το πεις». Επίσης του έδωσαν πολλά συγχαρητήρια γιατί ήταν θαρραλέος και σώθηκε.

 

(Το Α υποτμήμα έγραψε την ιστορία μέχρι την εμφάνιση του καρχαρία και την επόμενη ημέρα η ιστορία συνεχίστηκε από το Β υποτμήμα. Αφόρμηση για την δημιουργία της ιστορίας στάθηκε ένα απλό φύλλο ζωγραφικής)

Τα τελευταία μικρά βιβλία της χρονιάς!!!

Καθημερινό και σχολαστικό πλύσιμο των χεριών, σαπουνάδες, σαπουνόφουσκες και...... μια ιστορία!!!

  Η σαπουνόφουσκα και η κόκκινη μπότα!

 Mια φορά κι έναν καιρό ήταν μια σαπουνόφουσκα μέσα στον νιπτήρα. Ήταν παρέα με μια φίλη της, μια κόκκινη μπότα. Ένας άνθρωπος είχε βάλει την μπότα στο νιπτήρα για να την πλύνει. Η μπότα είχε πέσει σε νερόλακκο και είχε λάσπες. Ο άνθρωπος ήθελε να την καθαρίσει.

Την ώρα που σαπούνιζε την μπότα η σαπουνόφουσκα έσκασε. Τότε ακούστηκε μια φωνή που έλεγε «Βοήθεια, βοήθεια ρίξτε μου κι άλλο σαπούνι». Ο άνθρωπος δεν καταλάβαινε ποιος μιλούσε. Η σαπουνόφουσκα ξαναφώναξε. «Βοήθεια, ρίξτε μου σαπούνι γιατί θα σκάσω». Τότε ο άνθρωπος κατάλαβε, γύρισε και αντίκρισε την σαπουνόφουσκα. Ήταν χρωματιστή, στρογγυλή με μεγάλα στρογγυλά μάτια και με χαμόγελο στο στόμα.

 Ο άνθρωπος για να την βοηθήσει έριξε κι άλλο σαπούνι. ΄Ετσι η μπότα καθάρισε και η σαπουνόφουσκα έζησε!!!

 Μια ιστορία που εμπνεύστηκαν οι μαθητές αυθόρμητα με αφορμή τον καθημερινό σαπούνισμα των χεριών στο νηπιαγωγείο. 

 

 

Τα μηνύματα της 12ης Ιουνίου

Νέα μηνύματα επικοινωνίας από το Α προς το Β υποτμήμα.

Τα μηνύματα συνεχίζονται, γιατί συνεχώς μας λείπουν οι φίλοι μας!!!

Tα σημερινά μηνύματα του Α υποτμήματος προς τους συμμαθητές τους, του Β υποτμήματος!!!

Αλληλογραφία μεταξύ των δυο υποτμημάτων...ακολουθώντας τα μέτρα προστασίας.

 Η αναστολή λειτουργίας των σχολείων έληξε και η επιστροφή μαθητών και εκπαιδευτικών στις τάξεις έγινε από την 1η Ιουνίου, σε μια καθημερινότητα όμως διαφορετική από αυτήν που κλήθηκαν να προσαρμοστούν τα νήπια στις αρχές της σχολικής χρονιάς.

 Έχοντας ήδη διανύσει μία εβδομάδα με χωρισμένο τμήμα και λειτουργία των υποτμημάτων εκ περιτροπής, προβάλλει όλο και περισσότερο η ανάγκη και  έντονη επιθυμία εποικοινωνίας των μαθητών με τους φίλους και συμμαθητές του άλλου υποτμήματος.

 Το θέμα συζητήθηκε και προτάθηκε από τους μαθητές η αποστολή μηνυμάτων προς τους φίλους του. Τα νήπια  στα πλαίσια της παιδαγωγικής τεχνικής του Freinet αλληλογραφία που είχαν ήδη ξεκινήσει με άλλο νηπιαγωγείο, ήταν γνώστες της διαδικασίας και υπήρξε έντονος ενθουσιασμός για την εναρξη της διαδικασίας ανταλλαγής μηνυμάτων με τους φίλους τους, τους οποίους δεν βλέπουν λόγω των συνθηκών που μας επέβαλλε ο κορωνοιός.

 Καθημερινά λοιπόν , σε ένα φύλλο χαρτί, οι μαθητές ετοιμάζουν μια ζωγραφιά για τον φίλο τους, υπαγορεύουν στη νηπιαγωγό το μήνυμα τους και το αντιγράφουν. Μέχρι τις 26 ιουνίου, που θα ολοκληρωθεί η φοίτηση για αυτό το έτος, οι μαθητές του Α υποτμήματος θα έχουν επικοινωνήσει με όλους τους μαθητές του Β υποτμήματος και το αντίστροφο,αφού τα μηνύματα τους αναρτώνται στο πίνακα και η νηπιαγωγός την επόμενη ημέρα τα διαβάζει στους παραλήπτες τους. Οι μαθητές,  είναι αυτονόητο ότι μπορούν να δουν, να ακούσουν από τη νηπιαγωγό και να παρατηρήσουν μόνο το μήνυμα του φίλο τους, όχι να το αγγίξουν. Τα μηνύματα θα μπουν στο τέλος της χρονιάς στους φακέλους των παραληπτών.

                                    3/6/2020

4/6/2020

 

5/6/2020

Μέσω του ιστολογίου, όπου θα γίνονται καθημερινά αναρτήσεις, οι μαθητές θα μπορούν να ξαναδούν από το σπίτι τα μηνύματα των φίλων τους.

Το γράμμα Β παρέα με ένα βατραχάκι!!!

 Άλλη μια ευχάριστη παρουσίαση για να μην χάνεται η επαφή των νηπίων με τα γράμματα κατά τη διάρκεια της εξ απαοστάσεως εκπαίδευσης.