Αραχνούλες ...οι φίλες μας!!!

Γιορτή της Μητέρας 2018

 Τα παιδιά ζωγράφισαν τον εαυτό τους με τη μανούλα τους...μέσα σε διάφορα "σκηνικά".

Γράψαμε ένα τραγούδι μαζί με τα παιδιά και το σχόλασμα το τραγουδήσαμε. Τα παιδιά σχημάτισαν έναν μεγάλο κύκλο και στο κέντρο ζητήσαμε να σταθούν οι γονείς. Τους είπαμε να σταθούν στο κέντρο του κύκλου, αναπαριστώντας το κέντρο της καρδιάς μας. Τραγουδήσαμε και στο τελευταίο ρεφρέν του τραγουδιού ο κύκλος έκλεισε κι έγινε μια μεγάλη αγκαλιά, από γονείς και μαθητές!!!

 Όπως κάθε χρόνο, τα παιδιά ετοίμασαν μόνα τους και τις καρτούλες τους. Τις ζωγράφισαν, τις έκοψαν, τις κόλλησαν. Μέσα στην κάρτα κόλλησα το ποίημα για τη μαμά που γράψαμε μαζί με τα παιδιά. Ζήτησα από τα παιδιά να μου πουν τι κάνουν μαζί με τη μαμά, πως νιώθουν για την μαμά, πως θέλουν να βλέπουν τη μαμά. Ένωσα τις σκέψεις τους, φροντίζοντας να βγαίνει κάποια ομοιοκαταληξία.

«Εγώ και η μαμά μου, μαγειρεύουμε μαζί,

καθαρίζουμε το σπίτι ,

φροντίζουμε τα ζωάκια μας και τα φυτά μας,

φτιάχνουμε γλυκά για τους καλεσμένους μαζί.

Την αγαπώ, γιατί είναι καλή κι ευγενική!!!

Με τη μαμά ζωγραφίζουμε παρέα,

φτιάχνουμε πίτσες, παίζουμε υπολογιστή,

 πάμε για ψώνια στο σούπερ μάρκετ

και παίζουμε και Καραγκιόζη μαζί.

Όταν είναι άρρωστη, την φροντίζω εγώ,

 γιατί απλώς την αγαπώ!!!

Η μαμά με βοηθάει να κάνω μπάνιο, μου διαβάζει βιβλία,

ξεχωρίζουμε μαζί τα σπασμένα παιχνίδια και τα πετάμε.

Πάμε βόλτες μαζί, πάμε στη παιδική χαρά,

είμαστε καλά κι ευτυχισμένα παιδιά,

όταν έχουμε δίπλα μας τη μαμά!!!

Με τη μαμά παίζουμε μαζί, φτιάχνουμε παζλ μαζί,

πάμε βόλτες και στην παραλία μαζί.

Θέλω κάθε μέρα να βλέπω τη μαμά μου χαμογελαστή.

Η μαμά μου είναι φιλόξενη, είναι γλυκιά

και με πάει και στη παιδική χαρά!!!

Τρώμε μαζί με τη μαμά, φτιάχνουμε ζυμάρι

και κάνουμε και ταξίδια πολλά.

Η μαμά μου έχει ευτυχισμένη καρδιά,

γιατί γέννησε εμένα και με αγαπά.

Την λατρεύω κάθε μέρα πιο πολύ,

σαν με μαλώνει στεναχωριέται αλλά

είναι η αγάπη μας δυνατή!!!»

Τέλος τα παιδιά έκοψαν μια φωτογραφία τους σε σχήμα καρδιάς και κόλλησαν γύρω από αυτήν μικρά φελιζόλ, που είχαν βάψει κόκκινα από την προηγούμενη ημέρα. Πάνω σε αυτό το χαρτί έγραψαν και τις ευχές τους. 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!!!

ΝΑ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΕΠΙΣΗΣ!!!

Μια ψηφιακή αφήγηση...κάπως διαφορετική.

https://www.youtube.com/watch?v=cfKv0xp_cyM&t=12s

 Ακολουθώντας τον παραπάνω σύνδεσμο, μπορείτε να παρακολουθήσετε την ψηφιακή ιστορία που κάναμε με αφορμή την πρώτη μέρα του Μαΐου. 
 Είχε μπει ο Μάιος, είχαμε ήδη ξεκινήσει να μιλάμε και να μαθαίνουμε για τα λουλούδια και είχαμε πλέξει το πρωτομαγιάτικο στεφάνι μας, όταν η Αμέλια, προνήπιο του τμήματος, μας έφερε δώρο στο σχολείο τρεις γαντόκουκλες-ζωάκια. Από εκείνη τη στιγμή ξεκίνησαν όλα.
 Τα παιδιά κλήθηκαν να δημιουργήσουν μια ιστορία με τα 5 διαφορετικά λουλούδια που ήδη μελετούσαμε και τα τρία ζωάκια. Το σκηνικό αποφασίστηκε να είναι το δάσος και κάθε παιδί ετοίμασε από ένα δεντράκι. Έγιναν οι ηχογραφήσεις της ιστορίας και μετά αντί για εικονογράφιση, κάναμε βιντεοσκοπήσεις.
 Το αποτέλεσμα μας άρεσε πολύ, γι'αυτό και το διαμοιραζόμαστε με όλους σας!!!

e twinning - 2018 Ευρωπαικό Έτος Πολιτιστικής Κληρονομιάς

 To 9o N/Γ Περάματος φέτος έγινε μέλος μιας δημιουργικής κοινότητας εκπαιδευτικών, μιας ομάδας στο etwinning, με την ονομασία Creative Classroom και δημιουργό αυτής, εδώ και 7 χρόνια τη κα Ειρήνη Πατεράκη.
Αφίσα της νέας δράσης της ομάδας,  στην οποία συμμετέχουμε είναι η παρακάτω:

 Διανύοντας το 2018, το Ευρωπαϊκό Έτος Πολιτιστικής Κληρονομιάς και έχοντας ασχοληθεί λίγο παραπάνω αυτή τη χρονιά με έθιμα του τόπου μας, πρότεινα στους μαθητές μου τη συμμετοχή μας  στην παραπάνω δράση. Το έθιμο-ιστορία που αποφασίσαμε να ανεβάσουμε στην πλατφόρμα του etwinning ήταν το πιο πρόσφατο σε εμάς χρονικά, αυτό της δρακοκτονίας από τον Άγιο Γεώργιο. Τα παιδιά είχαν ήδη βιώσει το έθιμο http://xaroumenamoutrakia.blogspot.gr/2018/04/blog-post_27.html και ήταν θετικά προσανατολισμένα στο να προσπαθήσουμε να συνδέσουμε, κατά κάποιο τρόπο, την ιστορία του Αγίου Γεωργίου με κάποια άλλη ιστορία, από μία άλλη χώρα. Ο δράκος είναι ο πρωταγωνιστής και στις δύο ιστορίες. Επέλεξα μια ιστορία την οποία ανέβασε μια συνάδερφος από την Πολωνία, μαζί με τους 15 μαθητές της, ηλικίας 10 ετών. Ο Δράκος της Βαβέλ είναι ο τίτλος της ιστορίας και ακολουθεί στη συνέχεια, έτσι όπως την ανέβασε η συνάδελφος στην πλατφόρμα.

THE WAWEL DRAGON  

LONG, LONG AGO WHEN WOODS FULL OF WILD BEASTS EXTENDED TO THE BANKS OF THE VISTULA RIVER KING KRAK BUILT A CASTLE ON WAWEL HILL. THEN HIS PEOPLE BUILT A CITY AT THE FOOT OF THE HILL. IT WAS NAMED KRAKOW – AFTER THE KING.

ONE NIGHT THE CITY WAS STRUCK BY FEAR.

THE TERRIBLE DRAGON CAME AND MADE HIS HOME IN A CAVE UNDER THE WAWEL HILL. HE ATE SHEEP, COWS  AND GOATS, SCARED THE FARMERS SO MUCH THAT THEY DIDN'T LET THEIR ANIMALS GRAZE IN THE FIELD NEAR THE VISTULA RIVER.

THE ROYAL COUNCIL ASSEMBLED AT WAWEL CASTLE TO FIND A WAY TO DEFEAT THE MONSTER. MANY BRAVE KNIGHTS HAD TRIED TO KILL THE DRAGON, BUT BEFORE THEY COULD GET CLOSE ENOUGH TO HIM, HE BLEW FIRE ON THEM. PEOPLE OF KRAKÓW HAD NO HOPE.

BUT ONE DAY A YOUNG SHOEMAKER WENT TO THE KING AND SAID:

- I HAVE AN IDEA HOW TO DO AWAY WITH THE DRAGON!

THE KING KRAK LISTEND TO BOY AND SAID:

- YOU ARE VERY CLEVER AND BRIGHT BOY! EVERYONE HAVE TO LISTEN TO THIS BOY! YOU ARE TO DO EVERYTHING HE TELLS YOU TO.

THE BOY TOOK A SKIN OF A SHEEP FROM THE BUTCHER AND SOME SULPHUR

FROM A MINER. THEN HE STUFFED SHEEP’S SKIN WITH THE POWDERED SULPHUR AND THEN SEWED THE SHEEP UP. THE STUFFED SHEEP LOOKED LIKE THE REAL ONE.

HE PUT THE SHEEP BY THE DRAGON'S CAVE AND WAITED BEHIND A ROCK FOR THE DRAGON TO COME OUT. AFTER A WHILE, THE DRAGON CAME OUT FROM HIS CAVE. HE SAW THE ANIMAL AND GREEDILY ATE IT. THE SULPHUR CAUGHT FIRE AND THE MONSTER FELT HIS STOMACH BURNING. HE RAN TO THE RIVER AND DRANK SO MUCH WATER THAT HE FILLED UP LIKE                           A BALLOON, THEN HE EXPLODED AND DIED.

AND THAT WAS HOW THE WAWEL DRAGON MET HIS END.

 Μετέφρασα την ιστορία στα παιδιά κι αυτό που κάναμε, πέρα από μια σειρά από δραστηριότητες που ήταν άσχετες με τη δράση,  ήταν να δώσουμε διαφορετικό τέλος σε αυτήν.

Το διαφορετικό τέλος του ....Δράκου της Βαβέλ.

Ένας βοσκός μια μέρα με τη φλογέρα του έπαιζε μια λυπημένη μουσική. Ο Δράκος την άκουσε και άρχισε να πλησιάζει τον βοσκό. Ο βοσκός φοβήθηκε πάρα πολύ αλλά συνέχισε να παίζει κι αυτό άρεσε πάρα πολύ στον δράκο. Το θηρίο πλησίασε τον βοσκό και ξάπλωσε μπροστά του για να ακούει. Ο βοσκός ήταν τρομοκρατημένος αλλά συνέχισε να παίζει. 

 Έτσι κατάλαβαν οι κάτοικοι του χωριού ότι ο δράκος δεν πετάει φωτιές όταν ακούει μουσική. Έτσι οι ιππότες, με την μουσική τον κοίμισαν και κατόρθωσαν να τον εξοντώσουν.

Ακούστηκαν κι επιπλέον ιδέες τις οποίες εννοείται κατέγραφα.

 Η Αμέλια πρότεινε να κάψουν τον δράκο όταν θα βρίσκεται μέσα στη φωτιά.

Ο Κωνσταντίνος Β πρότεινε να σκάψουν οι άνθρωποι μια τεράστια λακκούβα, να πέσει μέσα ο δράκος, να μην μπορεί να βγει και να πεθάνει από τη πείνα.

Ο Θοδωρής μας είπε να σφραγίσουν τη σπηλιά με έναν βράχο για να μην μπορεί να βγει ο δράκος ή να του ρίξουν πάγο, για να τον παγώσουν.

Ακόμα η Ειρήνη, προσπαθώντας να σκεφτεί ένα καλό τέλος της ιστορίας, μας είπε ότι ο δράκος βρήκε μια καλή δράκαινα. Έκαναν οικογένεια μαζί και έτσι ο δράκος ήταν ευτυχισμένος και δεν ξανάριξε φωτιές. Επίσης ιδέα της  Ειρήνης ήταν ότι  επισκέφθηκαν τον δράκο, άλλοι  φίλοι του δράκοι  και τον πήραν πάλι πίσω στη χώρα των δράκων.

Ο δράκος του Αι Γιώργη έγινε αφορμή να μάθουμε έναν μύθο από μια άλλη χώρα, να τον επεξεργαστούμε και να προσπαθήσουμε να γίνουμε κομμάτι του, δίνοντας άλλη τροπή στο τέλος του. 

Σίγουρα κάτι πήραν και από αυτό οι μικροί μου μαθητές!!!!!!! 

Συνεργασία του 9ου Νηπιαγωγείου Περάματος με την Γ' Δημοτικού του 1ου Δημοτικού Σχολείου Περάματος.

 Το 9ο Ν/Γ Περάματος, προσφέρθηκε να συμμετέχει στις δράσεις που είχε ήδη προγραμματίσει η συνάδερφος του συστεγαζόμενου 1ου Δ.Σ. κα Δανάη Ξένου-Γαβριέλη, στα πλαίσια του προγράμματος  erasmus. Πιο συγκεκριμένα ο τίτλος του προγράμματος που δούλευαν οι μεγάλοι φίλοι μας όλη την χρονιά, ήταν "The odd one...in", που σημαίνει ο παράξενος, αυτός που δεν κολλάει με τους υπόλοιπους. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα, το οποίο δίνει στα παιδιά την ευκαιρία να αναζητήσουν και να μελετήσουν την έννοια της διαφορετικότητας.   Ο τρόπος προσέγγισης που επιλέχθηκε για να μπορούν να ανταποκριθούν και τα νηπιάκια μου, λόγω του νεαρού της ηλικίας τους, ήταν μέσα από μια ιστορία, ένα παραμύθι. 
 Το βιβλίο με το οποίο εργασθήκαμε όλοι ήταν "Η Σκουφοκοκκινίτσα", της Μαρίνας Γιώτη.

 Βασιζόμενοι μόνο στον τίτλο του βιβλίου κι έχοντας επιβεβαιώσει ότι οι μαθητές μου γνωρίζουν όλοι το κλασικό παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας, ξεκινήσαμε να δημιουργήσουμε μια νέα ιστορία. Στόχος ήταν η ιστορία μας να είναι τελείως"διαφορετική".
Γράψαμε μια ιστορία εμείς και μία ιστορία οι φίλοι μας της Γ' Δημοτικού. 
 Την δική μας Κοκκινοσκουφίτσα...αλλιώς, μπορείτε να την διαβάσετε στη συνέχεια.

 "Μια φορά κι έναν καιρό ήταν η Κοκκινοσκουφίτσα. Την έλεγαν έτσι γιατί ήταν όμορφη σαν τα κόκκινα τριαντάφυλλα και η γιαγιά της  είχε φτιάξει μια κόκκινη μπέρτα, που την φορούσε συνέχεια.

 Μια μέρα χτύπησε το τηλέφωνο στο σπίτι της Κ. Το σήκωσε η μαμά της κι έμαθε από τη γιαγιά ότι είναι άρρωστη. Η μαμά είπε στην Κ. να πάει λίγα κουλουράκια στη γιαγιά και να την πάρει να την πάει στον γιατρό. Της είπε να προσέχει, να μην πάει μέσα από το δάσος γιατί υπάρχουν επικίνδυνα ζώα (λιοντάρια, αλεπούδες, κροκόδειλοι και λύκοι).

 Η Κ. ξεκίνησε, όμως ο δρόμος είχε σπάσει, από βόμβα και δεν μπορούσε να περάσει. Οι εργάτες έσκαβαν με τρυπάνια για να τον φτιάξουν. Αναγκαστικά η Κ. πήγε από το δάσος. 

 Στο δάσος συνάντησε τον λύκο που της πρότεινε να παίξουν κρυφτό πίσω από τα δέντρα. Η Κ. από το παιχνίδι ξέχασε ότι έπρεπε να πάει στη γιαγιά. Μόλις το θυμήθηκε είπε: «Δεν παίζω άλλο, πρέπει να πάω στη γιαγιά μου». Όμως δεν θυμόταν τον δρόμο κι άρχισε να πανικοβάλλεται και να τρέχει.  Ο λύκος έτρεχε πίσω από τη φίλη του γιατί ήθελε να παίξουν κι άλλο.

 Η Κ. έτρεχε και φώναζε: «Γιαγιά που είσαι?». Η γιαγιά άκουσε τις φωνές μέσα από το δάσος κι επειδή δεν μπορούσε να σηκωθεί πήρε τηλέφωνο τη μαμά. «Το κορίτσι είναι στο δάσος?» ρώτησε. Η μαμά που δεν γνώριζε της απάντησε «Όχι, έρχεται από τον δρόμο». Τότε η γιαγιά πήρε τηλέφωνο τον κυνηγό. Και του είπε «βοήθεια». Ο κυνηγός έτρεξε και τους βρήκε. Ο λύκος μόλις είδε το όπλο του κηνυγού φοβήθηκε κι έφυγε και ο κυνηγός πήρε την Κ. και την οδήγησε στη γιαγιά."

 Επόμενο βήμα της δράσης ήταν να γίνουμε όλοι  
ερευνητές, όπως ο μπούφος στο παραμύθι της Σκουφοκοκκινίτσας και να θέσουμε ερωτήματα. Ερωτήματα προς όλους τους ήρωες της ιστορίας, προκειμένου να ανακαλύψουμε τι ακριβώς συνέβει εκείνη την ημέρα, αλλά και να διαπιστώσουμε ότι πολλές φορές τα πράγματα δεν είναι πάντα έτσι όπως φαίνονται.
 Οι δικές μας ερωτήσεις ήταν:

Προς τη μαμά

·      Γιατί έστειλες ένα μικρό κορίτσι αντί να πας εσύ?

·      Ήσουν  κουρασμένη?

·      Πως έμαθες ότι είναι άρρωστη η γιαγιά?

·      Γιατί δεν της έστειλες φάρμακα?

·      Γιατί δεν πήγες μαζί με το κορίτσι?

·      Γιατί του είπες να πάει χωρίς να βεβαιωθείς ότι είναι ασφαλής(η κοκκινοσκουφίτσα)?

Προς τη Κοκκινοσκουφίτσα

·      Γιατί δεν άκουσες τη μαμά σου?

·      Γιατί πήγες από το δάσος?

·      Γιατί μίλησες στον λύκο, ενώ η μαμά σου είχε πει να μην μιλάς σε ξένους?

·      Γιατί δεν πήγες από τον δρόμο?

·      Δεν κατάλαβες ότι δεν ήταν η γιαγιά αυτή?

Προς τη γιαγιά

·      Γιατί δεν κοίταξες έξω από την πόρτα?

·      Η πόρτα σου δεν έχει ματάκι?

Προς τον λύκο

·      Που ήξερες ότι θα περάσει η Κοκκινοσκουφίτσα?

·      Γιατί δεν την έφαγες μόλις την είδες στο δάσος?

·      Μύριζαν τα κουλουράκια και την κατάλαβες?

·      Γιατί όταν είδες το όπλο φοβήθηκες?

Προς το Κυνηγό

·      Πως κατάλαβες ότι έχει μπει ένας λύκος στο σπίτι? Έκαναν πολύ φασαρία?

·      Είχες πάει να κυνηγήσεις? Τι ζώα κυνηγάς?

·      Γιατί δεν σκότωσες τον λύκο?

---

 H κα Δανάη, ήρθε στη τάξη μας μαζί με τους μαθητές της. Διαβάσαμε τις δύο ιστορίες και ακολούθως διαβάσαμε και τις ερωτήσεις που είχε συντάξει κάθε τμήμα προς όλους τους ήρωες. Εντοπίσαμε ομοιότητες και διαφορές και το αξιόλογο είναι ότι τα μικράκια μου έκαναν τις ίδιες παρατηρήσεις με τα μεγαλύτερα παιδιά. Οι ιστορίες μας ήταν διαφορετικές, κι έμοιαζαν συγχρόνως. Ενθουσιασμός και θετικά συναισθήματα επικρατούσαν και στις δύο ηλικιακές ομάδες, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης των φίλων μας. Για το τέλος της ημέρας, αφήσαμε την ανάγνωση της ιστορίας της Σκουφοκοκκινίτσας, για να διαπιστώσουμε άλλη μια πλευρά της διαφορετικότητας.

 Δεν τέλειωσε όμως η συνεργασία μας εκεί. Με τη συνάδερφο αποφασίσαμε να ετοιμάσουμε συνεργατικά ένα επιτραπέζιο παιχνίδι, εμπνευσμένο από τις ιστορίες μας. Καταγράψαμε τις προτάσεις μας και τα δύο τμήματα κι αυτή τη φορά, πήγαμε εμείς στο τμήμα των φίλων μας. Στην ολομέλεια ακούστηκαν οι ιδέες όλων και με συζήτηση, ακόμα και ψηφοφορία, όπου χρειάστηκε, αποφασίστηκε η τελική μορφή του επιτραπέζιου.

 Τα νήπια ετοίμασαν το ταμπλό και κόλλησαν τα πατήματα, τα οποία ζωγράφισαν κι έκοψαν τα μεγαλύτερα παιδιά. Όλα τα παιδιά ζωγράφισαν από ένα δέντρο για το δάσος. Μπήκε η αφετηρία και το τέρμα, ετοιμάστηκαν τα πιόνια και το ζάρι, σύμφωνα πάντα με τις προτάσεις που είχαν γίνει και....ήρθε η στιγμή που οι φίλοι μας, ήρθαν ξανά στη τάξη μας για να παίξουμε μαζί το επιτραπέζιο μας.

Αυτήν την εβδομάδα το επιτραπέζιο παρέμεινε στο χώρο του νηπιαγωγείου και από βδομάδα τα πιόνια  θα τα κινούν οι φίλοι μας στην τάξη τους. Το επιτραπέζιο θα είναι διαθέσιμο σε όλα τα τμήματα του Δ.Σ. που θα ήθελαν να παίξουν.

 Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά την συνάδελφο για την ευκαιρία που έδωσε στα μικρά μου,να μεταβούν για λίγο στο μεγάλο σχολείο και να εργασθούν με τους μελλοντικούς  συμμαθητές τους. Ήταν μια πολύ όμορφη και εποικοδομητική συνεργασία για εμάς!!!

Μάης ο μήνας των λουλουδιών.

Τα παιδιά σήμερα έφεραν λουλούδια για να ετοιμάσουμε το καθιερωμένο πρωτομαγιάτικο στεφάνι μας.

Ερχόντουσαν με τη σειρά και έβαζαν ο καθένας το λουλούδι του. Εγώ έδενα με το σπάγκο.

Το αποτέλεσμα πανέμορφο, γεμάτο χρώματα και αρώματα...όπως πάντα.

Δεν παραλείψαμε να ετοιμάσουμε βέβαια και χάρτινα στεφανάκια για το σπίτι, εξίσου όμορφα και μοναδικά.

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ

ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ!!!