Joan Miro

Ένας πίνακας ζωγραφικής... πολλές εικόνες... δικά σας τα σχόλια!!!

Ο Κόλμπι, το ρομποτικο ποντίκι μεταμφιέζεται σε Μακουην για τις ανάγκες του προγράμματος.

 Τέλη Νοεμβρίου κι έχουμε ήδη αναφερθεί στο όργωμα και στη σπορά και περνάμε σε νέο θέμα, που είναι τα μέσα μεταφοράς.
Η ιστορία που δημιούργησαν οι μαθητές για να παίξουν με το αγαπημένο τους ρομποτάκι συνδυάζει και τις δυο θεματικές. 

"Είναι Νοέμβριος και ο Μακουήν βρίσκεται σε μια αγωνιστική πίστα . Θέλει να κάνει αγώνες και να αγωνιστεί με τον Μπάρμπα. Τότε εμφανίζεται ένας αγρότης. Ο αγρότης θέλει να σκάψει το χώμα στο χωράφι του και να σπείρει, όμως δεν μπορεί να πάει το σακί με τους σπόρους στο χωράφι του, γιατί δεν έχει αμάξι. Έτσι ζήτησε βοήθεια από το Μακουήν για να μεταφέρει τους σπόρους."

 Εδώ τελειώνει η ιστορία των παιδιών και αρχίζει η δράση. Αρχικά έφτιαξαν ο καθένας το δικό του Μακουήν και ομαδικά έφτιαξαν αυτοκινητόδρομους. Οι αυτοκινητόδρομοι, οι οποίοι ήταν τα 4 βασικά σχήματα που δουλεύουμε στο νηπιαγωγείο,  εμπλουτίστηκαν με σπίτια και δέντρα στον περίγυρο τους.

 Η δραστηριότητα συνεχίστηκε και την επόμενη ημέρα. Έχοντας αναφερθεί στον Κ.Ο.Κ. αρχίζουμε και παίζουμε κινητικά παιχνίδια από τα οποία προκύπτουν οι κανόνες ασφαλείας που όλοι ακολουθούμε. Μέσα σε αυτά τα παιχνίδια γνωρίζουμε και τα φανάρια, τους φωτεινούς σηματοδότες για τα αυτοκίνητα αλλα και για τους πεζούς.
 Έπρεπε λοιπόν οι αυτοκινητόδρομοι να εμπλουτιστούν με φανάρια αλλα και πεζούς.

 Σε επόμενο βήμα, ο Κόλμπι θα μεταμφιεστεί σε Μακουήν για να βοηθήσει τον αγρότη να μεταφέρει το σακί με τους σπόρους.

Ακολουθώντας τα χνάρια καλλιτεχνών....

 Πίνακες ζωγραφικής του διασημου καλλιτέχνη  Joan Miro παρατήρησαν οι μαθητές και προσπάθησαν να μιμηθούν τον ζωγράφο και να δημιουργήσουν με τον δικό τους μοναδικό, εκφραστικό τρόπο.

Το έθιμο με τα Πολυσπόρια

 Τα Εισόδια της Θεοτόκου, 21 Νοεμβρίου, είναι μια γιορτή που συνδέεται με τη σπορά. Ανάλογα με τον τόπο και τις κλιματολογικές συνθήκες, η σπορά κατά την ημέρα αυτή αλλού είναι στο τέλος και αλλού στο μέσον της. Αν είναι στο τέλος, τότε η ονομασία που αποδίδουν στην Παναγία είναι «Αποσπερίτισσα». Ο λαός θεωρεί την Παναγία, εκτός των άλλων, προστάτιδα της σοδειάς, γι’αυτό κατά την αρχαία συνήθεια, την «πανσπερμία», εισάγει στο ναό πολυσπόρια. Έτσι, προκύπτει και η ονομασία «Πολυσπορίτισσα».

Τα πολυσπόρια

 Την παραμονή ή ανήμερα των Εισοδίων της Θεοτόκου οι νοικοκυρές έβραζαν πολλά σπόρια, σιτάρι, καλαμπόκι, φασόλια, φακές, κουκιά, ρεβίθια, μπιζέλια για την οικογένεια και για να μοιράσουν στη γειτονιά τους, να τους ευχηθούν να γίνουν τα σπαρτά και να έχουν καλή σοδειά! Ένα πιάτο το πήγαιναν στην εκκλησία κατά τη λειτουργία και διαβαζόταν. Στη συνέχεια το μοίραζαν στον κόσμο (όπως τα κόλλυβα). Μέρος του κρατούσαν για στο σπίτι. Από αυτό έδιναν στα ζώα που χρησιμοποιούνταν παλιά στο όργωμα και το υπόλοιπο το έριχνε ο γεωργός στο χωράφι.

 Πρόκειται για μια αρχαία συνήθεια που δείχνει το σεβασμό των ανθρώπων στη μάνα φύση και στη ζωοδότρα γη. Ο αγροτικός κόσμος ήθελε να ευχαριστήσει τη γη που του χαρίζει καρπούς απαραίτητους για τη ζωή του. Έτσι το έθιμο συνεχίστηκε από τα αρχαία στα νεώτερα χρόνια. Όμως η  τεχνολογική εξέλιξη, τα λιπάσματα και τα φυτοφάρμακα βελτίωσαν σημαντικά την απόδοση των αγροτικών καλλιεργειών. Η γη πλέον χαρίζει άφθονους καρπούς στους νεοέλληνες αγρότες. Έτσι, δεν υπάρχει η ανάγκη να την εξευμενίσουν με διάφορα έθιμα… Πολλά από αυτά παραμελήθηκαν και ξεχάστηκαν….

https://www.topoikaitropoi.gr/ithi-kai-ethima/to-ethimo-me-ta-polisporia-21-noemvriou-ta-isodia-tis-theotokou/

 Επειδή στο 9ο νηπιαγωγείο Περάματος αγαπάμε την Παράδοση του τόπου μας, οι μαθητές σήμερα έμαθαν τι απεικονίζει η εικόνα της Παναγίας και συγκεκριμένα τι σημαίνουν "Τα Εισόδια της Θεοτόκου".
 Ζωγράφισαν την εικόνα...

Μαζί με την εικόνα, πήραν όλοι και τις παραπάνω πληροφορίες για το έθιμο.

 Στην συνέχεια για να γιορτάσουμε την Αποσπερίτισσα Παναγία έσπειραν ο καθένας το δικό του χωράφι και μάθαμε για το έθιμο με τα Πολυσπόρια.

 Το έθιμο απαιτεί και τις απαραίτητες ευχές.
Καλή σοδειά στους μικρούς μου αγρότες. Υγεία και χαρά στα σπίτια όλων. Βοήθεια μας η Παναγία!!!

Δυο νέοι συγγραφεις έγραψαν στο βιβλίο με τα ζώα!!!

Ο Αλεχάντρο μας έφερε πληροφορίες για τον σκίουρο.

Από τον Πέτρο μάθαμε για το καβούρι.

Έβρεξε και...ανοίξαμε τις ομπρέλες της φιλίας!!!

                 "Οι ομπρέλες της Φιλίας"

 Μια φορά κι έναν καιρό, ένα πρωινό είχε βροχή (Αλεχάντρο). Ο δρόμος ήταν γεμάτος με νερά (Πέτρος). Το χώμα ήταν βρεγμένο (Όλγα). Τα σύννεφα είχαν σταγονίτσες που έπεφταν στο κεφάλι μας (Κωνσταντίνος Ν). Είχαμε γίνει μούσκεμα (Κωνσταντίνος Σ).
Ένα παιδάκι που πήγαινε σχολείο, ο Πέτρος, έψαχνε να βρει την ομπρέλα του (Αμέλια). Την έψαχνε μέσα στο συρτάρι με τα πράγματα του (Στέφανος). Τελικά την βρήκε και την πήρε μαζί του για να πάει σχολείο (Άγης). Στο δρόμο που πήγαινε για το σχολείο, συνάντησε τον φίλο του (Νικολέτα). Ο φίλος του δεν είχε ομπρέλα και είχε γεμίσει νερά (Εστερίνα). Έκανε και κρύο (Αιμίλιος). Μόλις ο Πέτρος είδε τον φίλο του μούσκεμα, τον λυπήθηκε (Ράνια) και του είπε: "θα σου δώσω την ομπρέλα μου και θα μπω κι εγώ από κάτω" (Αθηνά) γιατί αυτή είναι η ομπρέλα της Φιλίας.

 Μετά τη πρωινή φθινοπωρινή βροχούλα και τη δημιουργία της ιστορίας μας, κάθε μαθητής ζωγράφισε ένα κομμάτι από τις ομπρέλες τις φιλίας και μετα τις συνθέσαμε. Εννοείται πως κάτω από τις ομπρέλες μπήκαν και όλοι οι φίλοι του τμήματος.

Η δράση με το βιβλίο που αναζητά συγγραφείς...συνεχίζεται.

Ο Άγης μας έγραψε για τον κροκόδειλο.

Η Νικολέτα μας έφερε πληροφορίες για την αλεπού. 

Η Όλγα έγραψε για τον σκύλο. 

Ο Πέτρος μας έγραψε για το καβούρι. 

😍😍😍😍😍😍

Φρουτοσουβλάκια βιταμινούχα!!!

 Τελευταία ημέρα προετοιμασίας δεκατιανού στο σχολείο και αποφασίσαμε να ετοιμάσουμε φρουτοσουβλάκια. Η υπεύθυνη ομάδα πήρε τον εξοπλισμό της και....

ξεκίνησε καθαρίζοντας μανταρίνια.

Συνέχισε κόβοντας τα μήλα, που τους καθάρισε η νηπιαγωγός.

Καθάρισαν μόνα τους τις μπανάνες και τις έκοψαν.

Ετοιμάστηκαν και οι ρώγες του σταφυλιού και άρχισαν να σουβλίζουν τα φρούτα.

Τα φρουτοσουβλάκια ετοιμάστηκαν και ήταν δροσερότατα, γευστικά και απολαυστικά. 

Αν και υπήρχαν φρούτα για παραπάνω σουβλάκια, ετοιμάστηκαν τόσα,  όσα και οι παρόντες μαθητές της ημέρας, μιας που το σούβλισμα κυρίως του μήλου, ήταν δύσκολο και απαιτούσε αρκετή προσπάθεια για να μην σπάσει και βέβαια έξτρα χρόνο.

Ευχαριστούμε πολύ Αμέλια, Αθηνά, Κωνσταντίνε Μ., Ανδριάννα και Όλγα για το γιεινό δεκατιανό που μας προσφέρατε!!!