Αρχές της εβδομάδας έκανε την εμφανισή του στη τάξη μας ο Κόλμπι, το ρομποτικο ποντίκι και οι μαθητές έχουν όλοι κατενθουσιαστεί με το ποντικάκι που το προγραμματίζουν και κινείται σύμφωνα με τις εντολές που του δίνουν.
Προυπόθεση για να "παίξουμε" με τον Κόλμπι ήταν να γράψουμε, να εμπνευστούμε πιο σωστά, μια ιστορία που να πρωταγωνιστεί.
"Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ο Κόλμπι, το ποντικάκι (Ηλίας). Ο Κόλμπι ήταν ένα διαφορετικό ποντίκι από τα άλλα. Ήταν ένα ρομποτάκι (Αλεχάντρο). Ζούσε σε ένα σπιτάκι (Ανδριάννα), σε μία πόλη που την έλεγαν Πέραμα (Πέτρος). Εκεί περνούσε πολύ ωραία (Όλγα). Έπαιζε με τα τουβλάκια του (Κ.Μ.), έπαιζε με τη μαμά του (Κ.Ν.) και πήγαινε να βρει φαγητό (Κ.Β.). Έψαχνε να βρει τυρί.
Τότε, ξαφνικά, πετάχτηκε μπροστά του μια πολύ τεράστια γάτα (Αμέλια). Ο Κόλμπι μόλις είδε τη γάτα ένιωσε χάλια(Άγης). Φοβήθηκε (Στέφανος) και άρχισε να τρέχει (Αιμίλιος). Ο Κόλμπι ξέφυγε από τη γάτα γιατί έφυγε από το μέρος αυτό (Θοδωρής).
Εκεί που έτρεχε συνάντησε ένα φλαμίνγκο (Αθηνά). Το φλαμίνγκο ρώτησε το ποντίκι : "Γιατί είσαι εδώ; Τι έπαθες;" (Ράνια). Με κυνήγησε η γάτα και τώρα πάω σπίτι μου να φάω το τυράκι μου (Νικολέτα).
Η ιστορία μας ολοκληρώθηκε και μετα οι μαθητές χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες για να προετοιμάσουν τα "σκηνικά" του παιχνιδιού μας. Η πρώτη ομάδα ζωγράφισε το σπίτι του Κόλμπι, η δεύτερη το φλαμίνγκο και η τρίτη την γάτα. Οι ζωγραφιές κάθε ομάδας συγκεντρώθηκαν και μετα ακολούθησε η ψηφοφορία.
Για να απομακρυνθεί από τη γάτα, ο συγκεκριμένος μαθητής επέλεξε να τρέξει προς τα πίσω.
Προυπόθεση για να "παίξουμε" με τον Κόλμπι ήταν να γράψουμε, να εμπνευστούμε πιο σωστά, μια ιστορία που να πρωταγωνιστεί.
"Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ο Κόλμπι, το ποντικάκι (Ηλίας). Ο Κόλμπι ήταν ένα διαφορετικό ποντίκι από τα άλλα. Ήταν ένα ρομποτάκι (Αλεχάντρο). Ζούσε σε ένα σπιτάκι (Ανδριάννα), σε μία πόλη που την έλεγαν Πέραμα (Πέτρος). Εκεί περνούσε πολύ ωραία (Όλγα). Έπαιζε με τα τουβλάκια του (Κ.Μ.), έπαιζε με τη μαμά του (Κ.Ν.) και πήγαινε να βρει φαγητό (Κ.Β.). Έψαχνε να βρει τυρί.
Τότε, ξαφνικά, πετάχτηκε μπροστά του μια πολύ τεράστια γάτα (Αμέλια). Ο Κόλμπι μόλις είδε τη γάτα ένιωσε χάλια(Άγης). Φοβήθηκε (Στέφανος) και άρχισε να τρέχει (Αιμίλιος). Ο Κόλμπι ξέφυγε από τη γάτα γιατί έφυγε από το μέρος αυτό (Θοδωρής).
Εκεί που έτρεχε συνάντησε ένα φλαμίνγκο (Αθηνά). Το φλαμίνγκο ρώτησε το ποντίκι : "Γιατί είσαι εδώ; Τι έπαθες;" (Ράνια). Με κυνήγησε η γάτα και τώρα πάω σπίτι μου να φάω το τυράκι μου (Νικολέτα).
Η ιστορία μας ολοκληρώθηκε και μετα οι μαθητές χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες για να προετοιμάσουν τα "σκηνικά" του παιχνιδιού μας. Η πρώτη ομάδα ζωγράφισε το σπίτι του Κόλμπι, η δεύτερη το φλαμίνγκο και η τρίτη την γάτα. Οι ζωγραφιές κάθε ομάδας συγκεντρώθηκαν και μετα ακολούθησε η ψηφοφορία.
Με δημοκρατικές διαδικασίες, εκφράζοντας ελεύθερα τη γνώμη τους ψήφισαν όλοι και αναδείχθηκαν οι νικητές.
Ετοιμάστηκε η πίστα μας και το παιχνίδι ξεκίνησε.
Ο Κόλμπι ξεκινάει να βρει τυράκι να φάει αλλά πέφτει πάνω στη γάτα. (εμείς χαιρόμαστε γιατί έγινε σωστός προγραμματισμός)
Για να απομακρυνθεί από τη γάτα, ο συγκεκριμένος μαθητής επέλεξε να τρέξει προς τα πίσω.
Ο Κόλμπι συνεχίζει τη πορεία του και σύμφωνα με την ιστορία μας πέφτει πάνω σε ένα φλαμίνγκο.
Επόμενη στάση και τέλος διαδρομής για το ποντικάκι μας να βρει επιτέλους το τυράκι του.
Εννοείται βέβαια ότι το παιχνίδι μας το παίξαμε τόσες φορές, όσες χρειάστηκαν για να συμμετέχουν όλοι οι μαθητές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου