Την Άνοιξη τα πουλάκια κελαηδούν και τα έντομα ξυπνούν!!!

Επέτειος της 25ης Μαρτίου 1821

 Με τιμή και καμάρι γιορτάσαμε και φέτος την 25η Μαρτίου του 1821. Οι μαθητές , εκτός από τα ποιήματα τους, τραγούδησαν, είπαν μια προσευχή στην Παναγία, χόρεψαν το παραδοσιακό τραγούδι "Δώδεκα ευζωνάκια" του Χρόνη Αηδονίδη.
 Αυτό όμως που έκανε τη γιορτή μας διαφορετική και μας χάρισε περισσότερη περηφάνεια, είναι η γνωριμία των μαθητών με τη τέχνη του κεντήματος και η ενασχόληση τους με αυτό.
 Έγινε παρατήρηση στην ολομέλεια παραδοσιακών φορεσιών του τόπου μας, ξεκινώντας την δράση με την παραδοχή ότι οι Έλληνες τότε ντυνόντουσαν καθημερινά με αυτές τις φορεσιές. Αναφέρθηκε ότι οι περισσότερες φορεσιές είναι στολισμένες με κέντημα. 

 Διαβάσαμε το παραμύθι της Ευγενία Φακινου, "Τα ελληνάκια", όπου οι εικόνες του βιβλίου αποτελούν κεντήματα από ρούχα και είδη προικός. Έτσι έγινε η σύνδεση και με την επέτειο της 25ης Μαρτίου.
 Προκειμένου να κατανοήσουν τα παιδιά, πέρα απο τη θεωρία τι είναι ακριβώς το κέντημα και πως γίνεται, παρακολουθήσαμε βιντεάκια στο youtube (επέλεξα να δουν πως κεντούν λουλούδια, λόγω της Άνοιξης αλλά και των έντονων χρωμάτων). Είδαμε κεντήματα από διαφορετικές περιοχές της Ελλάδας (Σκύρο, Λευκάδα, Κρήτη κ.α.). Επιπλέον παρακολουθήσαμε βίντεο, όπου έδειχνε πως υφαίνουν στο αργαλειό και μιλήσαμε και για τα υφαντά. Στις παραδοσιακές φορεσιές, πολλά κομμάτια τους υφαίνονταν. Έγινε η πρόσκληση προς τους γονείς του τμήματος να μας φέρουν χειροποίητα κεντήματα και στολίσθηκαν κι αυτά, αφού τα παρατηρήσαμε από κοντά.

Και μετά από όλα αυτά ξεκινήσαμε το κέντημα. Σαν πρώτη επαφή, τα περισσότερα παιδιά δυσκολευόντουσαν ακόμα και να πιάσουν τη βελόνα. Χρειάστηκε ο κάθε μαθητής τον χρόνο του και πολλή υπομονή😍, προκειμένου να αντιληφθεί την κίνηση και πως ακριβώς εξελίσσεται ένα χειροποίητο κέντημα.

Κρατούσα εγώ το τελάρο κεντήματος, είχα προηγουμένως μολυβώσει αυτό που θέλαμε να κεντήσουμε και έβγαζα τη βελόνα από κάτω (από τη κάτω μεριά του τελάρου) προς τα πάνω. Τα παιδιά έπιαναν τη βελόνα και αρχικά τους υποδείκνυα σε κάθε βελονιά, που έπρεπε να τρυπήσουν για να ξαναπιάσω εγώ τη βελόνα και να τους την ξαναδώσω. Η πρώτη φορά για όλα τα παιδιά είχε μεγαλύτερη δυσκολία, από την επόμενη όμως έπιαναν τη βελόνα χωρίς δισταγμό και τρυπούσαν, τα περισσότερα χωρίς βοήθεια πάνω στο σχέδιο-μολύβι.

Το κέντημα μας ετοιμάστηκε μία ημέρα πριν την γιορτή μας και με μεγάλη χαρά το στολίσαμε στο σκηνικό μας.

Πολλά πολλά συγχαρητήρια σε όλα μου τα μικρούλια για την πολύ δύσκολη δεξιότητα που απέκτησαν!!!

Και του χρόνου, με υγεία!!!

Νέο επιτραπέζιο παιχνίδι προστέθηκε στη συλλογή μας.

 Το νέο μας παιχνίδι ονομάζεται "Ο νέος χρόνος" και στόχος για τους παίκτες-πιόνια είναι να περάσουν την διαδρομή από το σπίτι προς τον νέο χρόνο, προσπερνώντας τις παγίδες ή επωφελούμενοι από τις βοήθειες που τους προσφέρουν οι δώδεκα μήνες.
Οι μαθητές εμπνεύστηκαν τις παγίδες και τις βοήθειες, ζωγράφισαν με τέμπερα το ταμπλό του παιχνιδιού καθώς και τα πατήματα , που αποφάσισαν να είναι πατουσάκια.
 Υπάρχουν οι "κόκκινοι" μήνες, που αντιστοιχούν σε παγίδες και οι "πράσινοι" μήνες που είναι οι βοήθειες για τους παίκτες. Όταν το πιόνι πέσει πάνω σε μήνα , ο μαθητής καλείται να αντιστοιχίσει το όνομα του μήνα με το όνομα της κάρτας, προκειμένου να μάθει την βοήθεια ή την παγίδα που του έτυχε.

Πιστοποιητικό αριστείας για το 9ο νηπιαγωγείο Περάματος!!!

 Μια εκπαιδευτικη συμμαχία στην Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Προγραμματισμού Europe Code Week έφερε σε όλα τα συμμετέχοντα σχολεία ένα πιστοποιητικό αριστείας!!
3 χώρες (Ελλάδα, Κύπρος, Ολλανδία), 16 σχολεία, 26 εκπαιδευτικοί πάνω από 400 μαθητές και μαθήτριες. 
 Θερμά συγχαρητήρια σε όλους τους συμμετέχοντες και βέβαια στους δικούς μου αγαπημένους μαθητές και μαθητριες!!!

Μια ιστορία με ήρωες τους μασκαράδες μαθητές και τη νηπιαγωγό του τμήματος.

 Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια αράχνη, που καθόταν μόνη της(η νηπιαγωγός), όταν ξαφνικά εμφανίστηκαν οι πυζαμοήρωες και την απήγαγαν. Η αράχνη έκλαιγε και φώναζε να την αφήσουν αλλα αυτοί δεν άκουγαν.

Την άρπαξαν και την πήγαν σε ένα πειρατικό καράβι που είχε τέσσερις καλούς πειρατές.

Οι πειρατές λυπήθηκαν την αράχνη και αποφάσισαν να την βοηθήσουν. Φώναξαν τους δυο σπαιντερμαν.

 Οι σπαιντερμεν έτρεξαν αμέσως όμως δεν μπορούσαν να σηκώσουν την αράχνη , γι αυτό φώναξαν τον Πητερ Παν για να της ρίξει λίγο μαγική χρυσόσκονη.

Με τη μαγική χρυσόσκονη η αράχνη έφτασε στο παλάτι με τις πριγκίπισσες. Οι όμορφες πριγκίπισσες έπαιζαν στον κήπο με μια πεταλούδα και η αράχνη πήγε να παίξει μαζί τους.

Από το πολύ παιχνίδι οι πριγκίπισσες πείνασαν και μπήκαν στο παλάτι για να φάνε. Φώναξαν τον μάγειρα για να παραγγείλουν το γεύμα τους.

Ο μάγειρας πήρε παραγγελία και πήγε να την ετοιμάσει. Οι πριγκίπισσες καθόντουσαν ανέμελες στο τραπέζι και περίμεναν, όταν πέρασε κάτω από το τραπέζι ένα ποντίκι.

Οι πριγκίπισσες βλέποντας το ποντίκι τρόμαξαν πάρα πολύ, ανάβηκαν στο τραπέζι και άρχισαν να φωνάζουν βοήθειααααααα.

Τότε ήταν που εμφανίστηκαν για να τις σώσουν ο σερίφης, ο ιρον μαν και ο αστυνόμος.

Εδώ ολοκληρώθηκε η  ιστορία που εμπνευστήκαμε με τα παιδιά, προκειμένου να την δραματοποιήσουμε στο σχόλασμα στους γονείς του τμήματος. Με αυτόν τον διασκεδαστικό τρόπο αποχαιρετίσαμε για φέτος τις Απόκριες!!!

Οι Γιανίτσαροι και οι Μπούλες του 9ου Νηπιαγωγείου Περάματος!!!

Πατήστε τον παρακάτω σύνδεσμο για να παρακολουθήσετε το βίντεο
https://youtu.be/7LsdnnSgkFQ

Μακαρόνια με τυρί για δεκατιανό και "Το κάψιμο του Μακαρονά".

 Ξεκίνησε η Τυρινή εβδομάδα, μια εβδομάδα πριν μπούμε στη Σαρακοστή, μια εβδομάδα που συνηθίζεται να τρώμε γαλακτομικά και τυριά. Γι αυτόν ακριβώς το λόγο, το δεκατιανό μας σήμερα ήταν λίγο πιο βαρύ.

Αρχικά οι δηλώσεις των μαθητών ήταν κατηγορηματικά αρνητικές οτι θα φάνε, στην συνέχεια όμως τα περισσότερα παιδιά έφαγαν και δεύτερο πιάτο.

Με αφορμή αυτό μας το γεύμα, αναφερθήκαμε στο έθιμο που διαδραματίζεται τέτοιες μερες, κάθε χρόνο στην Δημητσάνα και δεν είναι άλλο από "Το κάψιμο του Μακαρονά". Πρόκειται για έθιμο που μάθαμε από αγαπημένη γιαγιά του τμήματος που κατάγεται από το συγκεκριμένο χωριό.

Για να μάθετε περισσότερα για το έθιμο, πατήστε ΕΔΩ.

 Πριν παρατηρήσουμε μαζί με τους μαθητές εικόνες απο το διαδίκτυο, προσπάθησαν να φανταστούν και να αποτυπώσουν στο χαρτί τον Μακαρονά που καίγεται.

Οι Αρλεκίνοι μας!!!

Οι πυζαμοήρωες στο σχολείο μας!!!

 Πολλές φορές  δεν χρειάζεται να ξοδέψεις χρήματα για να προκαλέσεις τα χαμόγελα και την ευτυχία στα πρόσωπα των παιδιών. Μια χάρτινη μπέρτα, μια μάσκα και πυζάμες έκαναν τους μικρούς μου μαθητές να αισθανθούν τόσοοοο πυζαμοήρωες.
Είχαν μεγάλο ενθουσιασμό και χαρά που πήγαμε σχολείο όλοι με πυζάμες, τους έκανε εντύπωση και το διασκέδασαν πάρα πολύ.

Σχεδίασαν τις μπέρτες τους πάνω σε ριζόχαρτο.

Ετοίμασαν και τις μάσκες τους.

Ήταν να μην φορέσουν τις μπέρτες. Μετά απλώς απογειώθηκαν!!!!!