"Μια φορά κι έναν καιρό, σ'ένα χρωματιστό δάσος ζούσε ένα κοριτσάκι που το έλεγαν Πρασινοσκουφίτσα. Την φώναζαν έτσι γιατί φορούσε συνέχεια ένα σκουφί, το οποίο είχε πλέξει μόνη της από πράσινα χόρτα και φύλλα. Φορούσε κι ένα πράσινο φόρεμα.
Στην Πρασινοσκουφίτσα άρεσε πολύ να παίζει με τα φύλλα και το γρασίδι, να παίζει με τα ζωάκια, να πηγαίνει βόλτες στο δάσος, να ακούει τα πουλιά να κελαηδούν και να τα καλεί να έρχονται να καθήσουν στο χέρι της. Επίσης της άρεσε να κάνει πικ νικ και να φοράει γυαλιά ηλίου, να φτιάχνει ρουχα και παπούτσια από φύλλα για τα ζωάκια και να παίζει μαζί τους μπάλα.
Ώσπου μία μέρα έγινε σεισμός. Η Πρασινοσκουφίτσα εκείνη τη στιγμή έπαιζε με τα χορτάρια. Ξαφνικά άρχισαν να κουνιέται η γη και τα δέντρα, να πέφτουν φύλλα και οι φωλιές των πουλιών και να σπάνε κλαδιά. Τα ζώα όλα είχαν φοβηθεί και έτρεχαν να κρυφτούν στη φωλιά τους.
Το μικρό κορίτσι δεν είχε ξαναζήσει σεισμό και δεν ήξερε τι συνέβαινε.Φοβήθηκε παρα παρα πολύ και άρχισε να τρέχει και να πανικοβάλλεται. Εκείνη τη στιγμή την συνάντησε η γριά αλεπού και την ρώτησε: Γιατί πανικοβάλλεσαι; Σεισμός έγινε.
Η Πρασινοσκουφίτσα δεν είχε ξανακούσει αυτή τη λέξη και ρώτησε τι σήμαινε αυτό. "Όταν κουνιούνται οι πλάκες που βρίσκονται βαθιά μέσα στη γη, τότε κουνιόμαστε κι εμείς. Δεν πρέπει να φοβάσαι. Πρέπει όμως να σκύψεις εκεί που βρίσκεσαι και να βάλεις τα χέρια σου πάνω από το κεφάλι σου, για να προστατεύσεις το σώμα σου. Μόλις τελειώσει ο σεισμός, τότε θα σηκωθείς και θα τρέξεις σε ένα ξέφωτο μέσα στο δάσος" είπε η αλεπού.
Η Πρασινοσκουφίτσα άκουγε πολύ προσεχτικά και ευχαρίστησε την καλή αλεπού για τις πληροφορίες που της έδωσε. Ο σεισμός είχε τελειώσει και η ζωή στο χρωματιστό δάσος κυλούσε πάλι ήρεμα".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου