Την απάντηση θα την δώσουν τα παιδιά με τις ζωγραφιές τους.
Ζούσε κάποτε στη Θράκη,
ο βασιλιάς
με την αγαπημένη του κόρη, τη Φυλλίδα.
Η Φυλλίδα ήταν πολύ όμορφη.
Μια μέρα ήρθε στην πόλη, ένας νέος, ο Δημοφώντας.
Ο Δημοφώντας μόλις είδε την Φυλλίδα την αγάπησε,
και της έταξε ότι θα την παντρευτεί. Έπρεπε όμως να φύγει. Ο γάμος θα γινόταν μόλις επέστρεφε.
Στην Φυλλίδα άρεσαν πολύ οι αμυγδαλιές.
Διάλεξε τη πιο όμορφη αμυγδαλιά και ανέβαινε και κοιτούσε να δει αν έρχεται
ο αγαπημένος της.
Στεκόταν δίπλα στην αμυγδαλιά και της έλεγε τον πόνο της.
Έκλαιγε συνεχώς και στεναχωριόταν γιατί ο Δημοφώντας δεν ερχόταν.
Τα δάκρυα της πότιζαν την αμυγδαλιά.
Ώσπου κάποια στιγμή, μένοντας για μέρες νηστική από την στεναχώρια, πέθανε.
Ξεψύχησε εκεί στην αμυγδαλιά. Η ψυχή της πέρασε μέσα στον κορμό του δέντρου που αμέσως από τη στεναχώρια, έχασε όλα του φύλλα.
Τα φύλλα έπεσαν κάτω και το δέντρο έμεινε με γυμνά τα κλαδιά του.
Μετά από καιρό το καράβι του Δημοφώντα έφτασε στη Θράκη.
Ο Δημοφώντας ήταν χαρούμενος που θα έβλεπε τη Φυλλίδα.
Όταν έμαθε τα νέα στεναχωρήθηκε πάρα πολύ.
Έκλαιγε απαρηγόρητος. Ζήτησε να του δείξουν την αμυγδαλιά που ξεψύχησε η καλή του.
Πήγε στην αμυγδαλιά, την αγκάλιασε, έκλαιγε και τα δάκρυα του έκαναν την αμυγδαλιά να γεμίσει ροζ και άσπρα λουλούδια.
Ήταν η ψυχή της Φυλλίδας που χάρηκε που είδε τον Δημοφώντα.
Από τότε ζήλεψαν και οι άλλες αμυγδαλιές και κάθε χρόνο, τέτοια εποχή ανθίζουν, χωρίς να έχουν βγάλει καν τα φύλλα τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου