Τρίτη 14 Ιανουαρίου 2020

Μια παροιμία, ένα τραγούδι και μια έκφραση της ελληνικής γλώσσας μας οδηγούν στην δημιουργία μιας νέας ιστορίας.

 Η έναρξη του νέου χρόνου επέβαλλε να αναφερθούμε και στον πρώτο μήνα αυτού, τον Ιανουάριο. Μέσα σε όλα που είπαμε , μάθαμε και την παροιμία "Του Γενάρη το φεγγάρι, λάμπει σαν μαργαριτάρι".(αναζητήσαμε στο διαδίκτυο και παρατηρήσαμε και τα μαργαριτάρια)
 Το κυρίως θέμα όμως που μας απασχόλησε, λόγω του έντονου κρύου αλλά και της χιονόπτωσης, είναι οι χιονονιφάδες και όλα όσα σχετίζονται με το χιόνι. Παρακολουθήσαμε εκπαιδευτικό βίντεο που αναφέρεται στον τρόπο που σχηματίζονται οι χιονονιφάδες αλλά και στα είδη αυτών. Εκπαιδευτήκαμε στον τρόπο κατασκευής χιονονιφάδων και ετοιμάσαμε τις δικές μας.



Οι μαθητές αναφέρθηκαν με ιδιαίτερη αδυναμία στους πιγκουίνους που ζουν στα χιόνια και τους πάγους και ζήτησαν να κατασκευάσουν τα δικά τους ζωάκια.

Mobile πιγκουίνοι με κομμάτια πάγου-φελιζόλ.

 Με αφορμή αυτές τις δραστηριότητες ακούσαμε και το τραγούδι Το μπαλέτο των νιφάδων. Στοχεύοντας πάντοτε στην ενεργητική ακρόαση απο τους μαθητές, συζητήσαμε τους στίχους του τραγουδιού.
Να αναφέρω επίσης ότι λόγω των καιρικών συνθηκών, κατα τη διάρκεια των δραστηριοτήτων ρουτίνας και συγκεκριμένα όταν λέγαμε τον καιρό της ημέρας, αναφέραμε ότι είχαμε "Ηλιο με δόντια", εξηγώντας τι σημαίνει αυτό.
 Ως επέκταση των παραπάνω δραστηριοτήτων οι μαθητές κλήθηκαν να δημιουργήσουν μια ιστορία που να περιλαμβάνει την παροιμία, τις χιονονιφάδες και την παραπάνω έκφραση για τον καιρό. Το αποτέλεσμα είναι όντως αξιόλογο!!!!!

 "Ενα χειμωνιάτικο βράδυ, στον καθαρό ουρανό με τα αστέρια, λάμπει το φεγγάρι του Γενάρη, σαν μαργαριτάρι. 
 Από τον ουρανό πέφτουν πολλές και διαφορετικές χιονονιφάδες και σκεπάζουν την κοιμισμένη πολιτεία. Πέφτουν πάνω στα κλώνια των δέντρων, στα σχολεία, στο δάσος, σε τσουλήθρες, στα φύλλα του δέντρου. Οι χιονονιφάδες σκεπάζουν τις καμινάδες, τις σκεπές των σπιτιών, τα βουνά, τη λίμνη, τις πινακίδες στους δρόμους, τα φανάρια. Πέφτουν ακόμα και πάνω στα αυτοκίνητα, στη θάλασσα, στο καράβι, στην αυλή και στους θάμνους, στα παιδιά.
  Τα παιδιά της πόλης βγαίνουν και φτιάχνουν έναν χιονάνθρωπο. Του φοράνε κασκόλ, γάντια, κουμπιά στην κοιλιά, κάροτο για μύτη, καπέλο, δύο μανταρίνια για μάτια. Του βάζουν να κρατάει μια σκούπα απο την μία πλευρά κι ένα φαράσι από την άλλη.
Έτοιμος ο χιονάνθρωπος!
 Ξημερώνει και βγαίνει ήλιος. Είναι ήλιος με δόντια. Η πόλη ξυπνάει. Η νοικοκυρά αρχίσει τις δουλειές, ο μπαμπάς τεντώνεται και τα παιδιά παίζουν. Ετοιμάζονται όλοι για το "ΤΙ ΝΕΑ" και για να πάνε βόλτα. Βγαίνουν έξω  παίζουν χιονοπόλεμο και βγάζουν φωτογραφίες με τον χιονάνθρωπο. Ήταν μια όμορφη χειμωνιάτικη ημέρα!!!


 Οι συγγραφείς της ιστορίας όμως δεν έμειναν εκεί. Ανέλαβαν και τον ρόλο του εικονογράφου κι ετοίμασαν νέα Μικρά Βιβλία.




 Τα μικρά βιβλία περιελάμβαναν τυπωμένο το κείμενο από την ιστορία των μαθητών και σε αυτό το σημείο τα νήπια εικονογράφησαν την ιστορία. 





και οι δραστηριότητες συνεχίστηκαν...

Η ιστορία μας δεν έγινε μόνο μικρό βιβλίο. 
Χτίσαμε μια ολόκληρη πόλη, δημιουργήσαμε χιονόπτωση, πλάσαμε έναν χιονάνθρωπο, κατασκευάσαμε έναν ήλιο με δόντια και ετοιμάσαμε το παρακάτω βίντεο.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου